Tips bij midlife-crisis

Midlife is geen synoniem voor relatieproblemen. Dat gaat niet vanzelf, daar kun je zelf veel aan doen! Onderneem eens wat meer samen op momenten dat je uitgerust bent. Reserveer daar tijd voor in plaats van dat je tijd die nog over is samen besteedt.

 

Werk sámen door elkaar te helpen doelen te bereiken. Stimuleer elkaar daar in en geef een compliment, ook bij kleine behaalde stappen. Sámen een doel verwezenlijken verstevigt het 'wij' gevoel.

Een midlife crisis is eigenlijk een fase tussen afscheid nemen van de middelbare leeftijd en leren accepteren dat je ouder wordt. In deze fase evalueer je je leven en ga je bezien wat je nog wil.

 

Mijn tip hierover zou zijn dat je tot het besef kunt komen dat dit met je aan de hand is en het een voorbijgaande fase is. Het kunnen verdragen van allerlei gevoelens hoort hierbij.

 

Bedenk dat je als een goede fles wijn aan het rijpen bent en een steeds scherpere smaak aan het ontwikkelen bent, en dus meer waard aan het worden bent voor de mensen om je heen.

Heb je last van de gevolgen van je midlife-crisis en kom je er zelf niet meer uit? Een relatietherapeut kan je dan verder helpen.

Voor veel mensen lucht het op als ze hun verhaal opschrijven en delen. Je kunt jouw verhaal delen op het midlife-crisis-lotgenotenforum op deze website.

De Midlife-crisis weerspiegelt eigenlijk een fase in je leven die je niet ten volle hebt doorleefd.

Een soort 2e pubertijd. Door iets wat je meemaakt, of iemand die je tegenkomt kan dat onvervulde verlangen ineens worden aangeraakt en ontstaat het gevoel dat het "nu of nooit" is.

Antwoorden worden dan vaak in de buitenwereld gezocht in de vorm van materie of nieuwe liefdes. Dat kan soms behoorlijk pijnlijk zijn.

Mijn advies is om hulp te zoeken en je te laten begeleiden, zodat je kunt groeien in je persoonlijke ontwikkeling en relaties.

Midlife crisis is wat mij betreft een misplaatste naam. Het labelt mensen negatief en doet onrecht aan de levensfase waar ze in zitten.

Deze periode is niets anders dan een transitie, een levensfaseovergang. Een periode waar het oude niet meer werkt, maar het nieuwe er ook nog niet is.

Hoe forser de verandering in gedrag is, hoe duidelijker het is dat er iets veranderen moet om alsnog of opnieuw gelukkig te worden. En terecht!

Het hoe dit vorm te geven en te begeleiden, zodat de schade in emotionele relaties of bij jezelf beperkt blijft, daar is gewoon hulp voor.

Natuurlijk is de ene midlifecrisis de andere niet. Die zijn er in gradaties. Een van de meest typerende symptomen van een heftige midlifecrisis is dat je je partner in vrij korte tijd ziet veranderen in een heel andere persoon dan degene waarmee je al jaren een relatie hebt. Je hebt nu te maken met iemand waarmee het nog maar moeilijk transparant contact maken is.

Er kan sprake zijn van een naderende midlifecrisis wanneer de volgende signalen zich voordoen:
- De dagelijkse zaken breken de persoon in kwestie op, ze voldoen niet langer omdat ze niet langer genoeg voldoening/ resultaat opleveren. Werkzaamheden die eerder enthousiast werden opgepakt, kunnen ze ineens uit hun handen laten vallen.
- Een terugkerend gevoel van falen en niet los kunnen komen uit de situatie
- Diegene wil nu wel eens zélf op nummer 1 staan en om dit te bereiken wenst deze geen rekening meer te houden met belangrijke anderen, zoals het eigen gezin
- Ziet als enige mogelijkheid om dit te bereiken: ontsnappen van alles en iedereen.

Dit resulteert dan ook al snel in gedrag dat over komt als vrij egocentrisch gedrag en wat een scala van emoties oproepen bij de partner, vooral machteloosheid. Want iemand in een heuse midlifecrisis is niet gevoelig voor een diepgaand gesprek. Dat wordt al snel vertaald in verantwoording moeten afleggen.
Wanneer je merkt dat praten geen soelaas biedt, is er slechts 1 remedie en dat is diegene de ruimte en tijd te geven om door alle fases van de crisis heen te gaan. Hoe verontwaardigd, machteloos en verdrietig je ook bent. Daarbij komt, dat het nieuwe gedrag van je partner vaak oude pijn bij de ander triggert, van waaruit weer gereageerd wordt.
Probeer daarom vooral je eigen pijnpunten goed te verzorgen, te helen en hoe moeilijk ook, probeer de nieuwe realiteit te accepteren en de focus op jezelf te leggen.

Een midlife-crisis, kan net als elke andere overgangsperiode en/of life-event een grote impact op je relatie hebben.

Mensen veranderen, jij verandert, je partner verandert, en wat eerst zo 'gewoon' was, kan nu ineens heel anders zijn.

Je moet dan opnieuw jezelf verhouden tot elkaar.
Als jij in de overgang bent, of je partner een mid-life crisis heeft, is het belangrijk om elkaar echt de ruimte te geven. Laat de ander eens een tijdje, los, vrij, EN blijf wel in in verbinding met elkaar.

Soms kan het nodig zijn om even helemaal op eigen benen te staan, voordat je weer samen komt. Probeer vertrouwen in elkaar en het leven te hebben.

In de overgang / menopauze dalen de oestrogenen en het progesteron bij de vrouw waardoor haar zorgbehoefte sterk zal afnemen en zij zich meer op zichzelf wilt richten.

Door de overgang (die al vaak begint rond het 42ste levensjaar) kan hierdoor de relatie onder druk komen te staan omdat de rolverdeling dan anders wordt.

De overgang kan je zien als een omgekeerde puberteitsfase en dit kan gepaard gaan met heftige stemmingsklachten en stress. Probeer rekening te houden en toon begrip als ze even wat minder goed in haar vel zit.

Als therapeuten zien we natuurlijk graag dat een echtpaar de therapieruimte weer gelukkig verlaat maar soms is dat helemaal niet het beste voor jullie.

 

Als je al jaren in een relatie bent verwikkelt waarin de ervaring leeft dat je niet tot je recht kan komen in je relatie, kan de energie van de midlife crisis je helpen om de stap te zetten richting meer levensgeluk.

 

Maak je verlangen kenbaar, praat met elkaar en houd contact. Soms voelt men in de midlife zich alleen in het gevoel / verlangen en leeft het idee dat het allemaal niet kan.

 

Door samen te delen kom je er wellicht achter dat je samen met je partner meer kan verwezenlijken dan in eerste instantie lijkt.

 

Wat is er mooier dan samen met elkaar een nieuw begin te maken en het verlangen samen vorm te geven.

Vroeger werd vaak gedacht dat je relatie meer kans van slagen had naarmate je een realistischer beeld van je partner had. Dit is een misverstand blijkt uit recent onderzoek. De kans op relatiesucces blijkt groter te zijn (te worden) wanneer je in staat blijft om een liefdevol, rooskleurig beeld te houden van je partner (die jij inmiddels door en door kent!). Dit vraagt dus alert zijn en blijven investeren in je partner.

Vraag je van tijd tot tijd weer af:
wat je het leukst en helemaal geweldig vindt aan je partner
in welk opzicht dit jouw ideale (levens)partner is
en wat jouw partner voor heeft op alle andere mensen op deze aardbol..

Houd een gezamenlijke stip op de horizon- een visie samen.
Doe allebei je ogen dicht en stel je voor dat je 10 jaar verder in d etijd bent.
Hoe ziet jouw leven en jouw relatie ert dan idealiter uit. Wat hebben jullie allemaal overwonnen en wat hebben jullie dil voor elkaar?!
Werk dit toekomstbeeld heel gedetailleerd uit (bijvoorbeeld met foto's, plaatjes, belangrijke woorden..) en presenteer dat dan aan elkaar.

Daarna brengen jullie deze wensen en verlangens samen in een gedeelde relatie visie;

Wat hebben wij nodig om tevreden te zijn in onze relatie;
dus welke belangrijke investeringen (gevoelens, tijd, geld, spullen, activiteiten) moeten wij veilig stellen in onze relatie.
Wat zijn de voordelen van samenleven boven alleen zijn of met iemand anders zijn...

Een regelmatig open gesprek over behoeften en 'quilty pleasures', intieme wensen en onbekende weetjes over wat jij belangrijk vindt (in d erelatie met de ander).. zijn een belangrijke preventie voor 'midlife gedrag'
buiten de deur- met een ander...

Succes samen M@

De aanzet tot de inmiddels zo bekende midlifecrisis komt diep van binnenuit onze ziel/psyche. In ons klinkt gevoelsmatig een stem die duidelijk wil maken dat we niet op de juiste koers zitten met ons leven. En daar ligt ook de crux, want wat is ‘de juiste koers’?!
Je kunt zeggen dat een juiste koers een koers is waarin wij het gevoel hebben dat we waarlijk léven op de wijze die als een goed passende jas om ons heen zit. Iets in ons wil het leven niet mis lopen, wil niet verzanden in de kleurloze grauwheid van het bestaan.

Wanneer dit gevoel in jou op komt, ga je op zoek naar het wat, hoe en wanneer van datgene wat jouw dagelijkse werkelijkheid weer kleurrijk en levend kan maken. En wanneer de drang in jou groot genoeg is om stappen te maken, kom je in een cruciale fase van verandering.
Lees hieronder verder als dit je aanspreekt.

De midlifecrisis dwingt je om het onderzoek aan te gaan naar wat wérkelijk belangrijk voor jou is, wat jou werkelijk voldoening brengt in je leven. Dit vinden geeft je vervuldheid die ook een gevoel van rust brengt, van echte tevredenheid.

Risico is hier dat je (opnieuw?) voor de weg van de minste weerstand kiest, min of meer abrupt je schepen achter je verbrand, nieuwe spullen aanschaft en een nieuwe relatie(s) aangaat…. Je geeft je verandering dan vooral vorm aan de materiële kant, aan de buitenkant en niet aan ‘de binnenkant’ van wie je echt bent. Dit is niet duurzaam.

We vergeten zo makkelijk dat alles van waarde in verband staat met elkaar, en voor jou in de eerste plaats: in verband/relatie met jouzelf. Het is onmogelijk om aan de ene kant, naar het verleden toe, alles los te scheuren, om naar de toekomst toe een gezond bestaan op te bouwen.

Het kán zo zijn dat verdergaan in jouw leven betekent dat je ‘alles verbouwt’, dat je zaken en mensen achter je laat. Maar áls je dit doet/laat gebeuren doe dit dan met gesprek met degenen waaraan je (nog) verbonden bent, met respect en uiteindelijk ook met dankbaarheid. Bedenk je: al jouw verleden/voorbije ervaringen hebben je de kans gegeven om de mens te worden die je nu mag zijn.

Laat vervolgens de mens die je worden wilt niet opnieuw een mens van uiterlijkheden zijn, maar iemand die in zichzelf verbonden is met zijn/haar eigen kern.
Want dat is uiteindelijk het enige wat echte vervulling en rust brengt.

In de overgang verandert er zoveel in het lichaam van een vrouw. Dat kan heel verwarrend zijn. Voel je je de ene dag nog dol enthousiast en energiek, de volgende dag kan je je lusteloos en moe voelen. Helaas kan je het niet helemaal tegenhouden. 

Wat je wel kan doen is vooral heel lief zijn voor jezelf. En om hulp vragen aan je partner en jullie eventuele kinderen.

Vertel hen hoe je je voelt. Geef duidelijk aan waar jij behoefte aan hebt. Vraag hen om geduld. Hoe concreter jij bent in je communicatie, hoe beter zij erop kunnen inspelen. Dat haalt verwarring en ongewilde boosheid weg.

Voorkom dat je steeds vaster draait

Menig mens ging jou voor. Velen draaien vast in het leven. Om te voorkomen dat helpt het sommigen om te weten wat er speelt door een naam te geven aan wat ze voelen: "Midlifecrisis". Anderen komen juist vaster te zitten wanneer ze een naam plakken op hun menselijkheid: "Midlifecrisis". Hoe zit dat bij jou?

Zorgt de naam "Midlifecrisis" bij jou voor erkenning & herkenning, voor doelgerichte verandering, en leer je omgaan met deze situatie waarin je zit? Maak dan vooral gebruik van alles wat je kunt vinden over "Midlifecrisis".

Zorgt de naam "Midlifecrisis" bij jou voor een moedeloos gevoel, alsof hier niet tegen te vechten is, je beland bent in iets dat groter is dan jezelf en waar je geen grip op krijgt? Laat dan de diagnose "Midlifecrisis" los!

Kijk eens verder dan die term naar positieve psychologie, gedragspsychologie, ACT, RET, contextuele psychologie of andere algemene psychologie. Die geven je wellicht veel beter wat jij nodig hebt.

Wat zijn jouw verlangens en dromen? Wat zijn jouw angsten, waar lig jij van wakker? En hoe zit dat bij je partner?

Hoe kwetsbaar ook blijf delen.
En blijf nieuwsgierig naar je partner, blijf hem/haar onderzoeken, een leven lang.

Zo blijft jullie relatie fris en groeten jullie als persoon en als stel.

Als je in een periode van je leven zit waarin je van niets meer zeker lijkt te zijn, heeft dat ook invloed op je relatie. Je zou gemakkelijk de conclusie kunnen trekken dat je relatie voorbij is, dat je iets (of iemand) anders wilt.

Neem in deze periode geen overhaaste beslissingen. Je bent uit balans en hebt tijd nodig om te heroriënteren. Probeer de rust te vinden om te voelen wat er werkelijk aan de hand is en waar je onrust vandaan komt.

Wellicht voel je dan dat je huidige relatie niet meer datgene is wat jij zoekt of nodig hebt. Dan kun je vervolgens een keus maken, of je daarin wilt investeren, om uit te zoeken of het kan veranderen, of dat je daar geen verwachtingen meer van hebt.

Investeren in het goed uitzoeken van de mogelijkheden die er nog zijn voor een relatie, is vaak de moeite waard. Ofwel je kunt beter verder in je relatie, ofwel je kunt op een zo goed mogelijke manier los van elkaar komen.

Tijdens een midlifecrisis zijn mensen meer dan voorheen op zichzelf gefocust, meer naar binnen gekeerd.

In plaats van je partner allerlei verwijten te maken, vraag je liever wat hij/zij heeft laten liggen in de afgelopen jaren en kun je samen zoeken naar een mogelijkheid om dit alsnog te verwezenlijken.

Gedurende de midlife vragen veel mensen zich af of er nog meer is wat het leven te bieden heeft. Of dit resulteert in een zogenaamde 'crisis' is lang niet altijd zeker.

 

Vooral als het verschil tussen diepere verlangens en de realiteit van elke dag groot is en de druk gevoeld wordt dat als je nog wil veranderen dat NU moet gebeuren terwijl je jezelf vast voelt zitten in allerlei verplichtingen kan een 'crisis' ontstaan.

 

Omgaan met de midlife gevoelens in een relatie is niet altijd eenvoudig. Het verlangen naar een andere invulling van je leven of relatie lijkt vaak een individueel traject. Besef dat je beiden door deze levensfase heen gaat. Dat je beiden verlangens hebt en misschien ook wel samen een droom deelt.

 

Daar kom je pas achter als je samen over de verlangens of droom gaat praten en dat is ook mijn tip. Maak ruimte voor elkaar en deel verlangens en dromen zonder direct te oordelen of af te wijzen met 'dat kan niet'.

 

Dromen wil niet zeggen dat het altijd mogelijk is om direct iets samen te verwezenlijken maar dat weet je pas als je durft te dromen en die droom durft te delen. Een mooi boek hieromtrent is 'de Creatiespiraal' van Marinus Knoope waarin hij de stappen van droom naar succes uitlegt.

 

Soms kan het behulpzaam zijn om samen met een relatietherapeut dit gesprek met elkaar aan te gaan.

 

Zeker als jouw droom heftige gevoelens oproept bij je partner en je merkt dat je in de loop der jaren niet meer zo vanzelfsprekend met elkaar droomt over de toekomst, of wanneer de droom niet meer hetzelfde blijkt te zijn.

 

Kijk eens op relatietherapeuten.net voor een therapeut bij jou in de buurt als daar behoefte aan is.

1) Immuniteit:
Het niet beseffen of erkennen vd komende veranderingen in het leven
2) Ontkenning
Weigeren of accepteren dat je belangrijke levensovergangen doormaakt.
3) Woede
Je boos of gefrustreerd voelen over de veranderingen die plaatsvinden of plaats zijn gevonden.
4) Acceptatie
In het reine komen met de veranderingen en het accepteren ervan.

Wanneer je leert om gedrag van een ander niet persoonlijk te maken, verandert de lading.
Nare opmerkingen of kwetsend gedrag zeggen niets over jou. Blijf rustig en observeer, kies het juiste moment om met elkaar in gesprek te gaan over wat er is gezegd of gedaan.

Beste lezer,

Welllicht is voor jou/jullie ook zo dat gedurende de midlife periode er nog een tweede faseovergang zich aandient; die van het samen zorg dragen voor de kinderen naar opeens een moment waarop ze uitvliegen en je weer veel samen gaat zijn. Zorg ervoor dat je voordat deze periode zich aandient je al aan het experimenteren bent geslagen, wat vinden jullie samen leuk om te doen en kunnen jullie dit weer met elkaar oppakken.
De midlife tijd is een waarin er veel gebeurd en er zich meerdere processen door elkaar voordoen, dit in overzicht krijgen kan al het gevoel geven van meer grip.

Succes.

Waar heb ik invloed op? Vaak zijn we bezig met zaken (in ons hoofd) waar we geen invloed op hebben en ons emotioneel wel beïnvloeden. Stephan Covey zegt: ‘geluk is mogelijk als je accepteert dat je niet overal greep op hebt en je tegelijkertijd richt op waar je wel invloed op hebt’.

Luister eens naar de podcast Opvliegers, voor vrouwen zijn alle delen leerzaam en leuk. maar luister zeker naar #7 . Mannen. echt leerzaam en herkenbaar voor zowel de man als de vrouw.

Denk je in een midlife crisis te zitten? Of weet je zeker dat je erin zit?
Praat erover. Iedereen moet vroeg of laat door deze fase heen.
Ik merk dat er bij veel mensen een taboe op ligt waardoor dit een eenzame fase kan zijn. Dat is niet nodig!

Wanneer je op het punt staat dat je steeds vaker denkt: is dit het nu? probeer dan voor jezelf uit te werken welke waarde je het meest mist.

bedenk hoe je deze waarde meer in je leven zou kunnen integreren.
teken vervolgens een circel waarin je jezelf en jouw eigenschappen beschrijft
teken een circel die over je partner gaat
en in de overlap benoem je wat voor jullie samen geldt.

Zo krijg je beter in beeld wat voor jou belangrijk is, voor je partner en voor jullie samen.

Midlife-crisis of de overgang?? Maak onderscheidt tussen die twee.

Juist wanneer je je machteloos, boos en diep gekwetst voelt door het doen en laten van een partner die in een midlifecrisis terecht is beland, dan is het helpend om meer te weten komen over de diepere betekenis van gedrag, verloop en onderliggende oorzaken.

Het boek 'Mannen in Midlifecrisis' van Josine van Dongen kan ik je daarbij van harte aanbevelen.

Waar zoek je echt naar?

In de midlifecrisis lijken we op zoek te gaan naar verjonging, nieuwe spanning, etc.

Belangrijk is om voor jezelf na te gaan wat je nu echt zoekt. Welk gevoel streef je na te gaan ervaren? Waar zit je blokkade op? Waar ben je bang voor?

Als de antwoorden op deze vragen helder hebt kun je keuzes gaan maken in je leven en in je relatie. Belangrijk is om deze antwoorden te delen, er samen over te praten. Zoek eventueel hulp bij dit proces!

De midlife kan een tijd duren (maanden/jaren). Wanneer je opzoek gaat naar antwoorden zul je altijd vinden. Raadpleeg een therapeut wanneer je er zelf niet uitkomt of je merkt dat het proces stil staat.

Bij de start van deze levenscrisis kun je een diep ongenoegen ervaren, zelfs een vorm van kwaadheid over ‘wat je gemist hebt’ en tekort gekomen bent: “nu ben ik aan de beurt!!”.

De midlifecrisis werpt je terug op jezelf en kan je voor een periode nogal egocentrisch maken. De valkuil dient zich aan om het bekende, het ‘alles en iedereen’ achter je te willen laten als een versleten jas. Daarmee loop je het risico naasten (en jezelf uiteindelijk) werkelijk te kwetsen. Je neigt ertoe jou bekende relaties los te laten, terwijl je in feite, zonder je dit bewust te zijn, onderweg wilt om de verstoorde relatie met jouzelf te herstellen!

Want dit is de clou van de midlifecrisis: de relatie met wie jijzelf te diepste bent is ofwel verstoord, ofwel je bent toe aan een nieuwe stap die - wezenlijk- is.
Maar hoe geeft je dit laatste vorm?
Lees hieronder verder.

Ook al is dit geen makkelijke periode in het leven, is er een kans om nieuwe paden te ontdekken. Welke dromen heb je ooit gehad? Wat is er van terecht gekomen? Wat vind je echt belangrijk in je leven?
Soms kunnen deze en soortgelijke vragen helpen om weer richting te geven aan je leven.

De manier waarop we naar ons leven kijken kan diepgaande gevolgen hebben. Als we vaak de negatieve kant van dingen zien is de kans groot dat ons gevoel ten aanzien van ons leven donkerder en zwaarder wordt.
Daarom is het belangrijk om even de tijd te nemen om te kijken of onze waarneming wel gebalanceerd is.
Je kan je manier naar de wereld te kijken veranderen, bijvoorbeeld door elke dag even stil te staan bij de dingen die positief zijn.
Heb je het idee dat je met problemen worstelt die je zelf niet kan oplossen en dit je kijk op de wereld donker kleurt, zoek dan hulp bij een therapeut.

Wees open over je angsten en verdriet die los kunnen komen bij een midlife-crisis.

Erkenning geven aan je eigen kwetsbaarheid en dat met de ander durven delen, geeft vaak de steun die je zo nodig hebt.

In een relatie is het juist fijn voor de ander als je je niet groter wil voordoen, maar juist kwetsbaar. Daar staat juist meer voor open en krijg je wat je nodig hebt: begrip.

Naast dat deze periode enorm ingewikkeld, pijnlijk en eenzaam voelt is het ook een natuurlijke kans op groei en zelfontplooiing. Het is jouw proces, maar dat betekent niet dat je het alleen hoeft te doen. Zoek een therapeut die je helpt en in je proces houdt.

Dit komt voor bij mannen en vrouwen. Soms verandert de een wel en de ander helemaal niet. Geef aan wat je anders wil en geef elkaar de ruimte.

Hou wel jullie normen en waarden voor jullie relatie hoog. Bespreek hoe je ruimte kunt nemen en geven, denk anders, soms is iets niet haalbaar, maar iets anders wel, wees samen creatief.

Zie de mogelijkheid

Iedere crisis is ook een mogelijkheid, wordt wel eens gezegd. Ook dit moment van je leven biedt je een mogelijkheid tot reflectie.

Als middelbaar volwassene kijk je anders naar je leven als jongere of oudere. Ga het dialoog aan met jezelf zonder jezelf te verliezen in keuzestress of reactief reageren op je emoties. Dit is jouw moment om grote hardnekkige levenslessen te leren.

Blijf in deze periode ook vooral met belangrijke mensen in je leven in gesprek. Je kinderen, je partner, je vrienden en je ouders. Vertel hen over je reflectie en luister naar hun reactie.

Als dat lastig verloopt, vraag dan de hulp van een contextueel therapeut om jullie te ondersteunen. Zodat jij jezelf kunt blijven in deze levensfase, verbonden met de mensen waar je om geeft.

Zie de mogelijkheid

Iedere crisis is ook een mogelijkheid, wordt wel eens gezegd. Ook dit moment van je leven biedt je een mogelijkheid tot reflectie. Als middelbaar volwassene kijk je anders naar je leven als jongere of oudere.

Ga het dialoog aan met jezelf zonder jezelf te verliezen in keuzestress of reactief reageren op je emoties. Dit is jouw moment om grote hardnekkige levenslessen te leren. Blijf in deze periode ook vooral met belangrijke mensen in je leven in gesprek. Je kinderen, je partner, je vrienden en je ouders.

Vertel hen over je reflectie en luister naar hun reactie. Als dat lastig verloopt, vraag dan de hulp van een contextueel therapeut om jullie te ondersteunen. Zodat jij jezelf kunt blijven in deze levensfase, verbonden met de mensen waar je om geeft.

Een heel goed boek over midlife wat ook nog luchtig geschreven is, is het boek Midlife van Pim Paffen van Thema uitgeverij.

Een praktische gids om rust te vinden in een hectische wereld.
- Mindfulness - auteurs Mark Williams en Danny Penman

Dit boek legt uit hoe gedachten en gevoelens werken en hoe mindfulness daar een gunstige invloed op kan hebben.

Wandelen helpt tegen depressieve gevoelens. En samen wandelen is als ‘sociale lijm’: je voelt meer aansluiting en verbondenheid. Een beetje doorstappen werkt het allerbest.

Hoe kunnen we met de medische kennis van nu verklaren dat zoveel mensen lopen als helend ervaren? Deze vraag stelde theologe Ineke Albers centraal in haar promotieonderzoek.

‘Het is vooral de beweging die het ’m doet,’ zegt zij. ‘Als je loopt, maken je hersenen dopamine aan. En die neurotransmitter werkt onder andere goed tegen depressie en pijn. Een wandeling kan dus letterlijk genezend werken voor mensen die daarmee worstelen.’

Opgewekt door inspanning

Dat is een uitspraak waarin neuropsycholoog Erik Scherder zich helemaal kan vinden. Met die kanttekening dat de wandelaar wel echt moet willen (door)stappen.

‘Slenteren heeft geen zin, de beweging moet wel een zekere inspanning vragen – al denk je bij een tachtigjarige dan natuurlijk aan iets anders dan bij een vijfentwintigjarige. En: je moet er minstens dertig minuten voor lopen. Liever nog drie kwartier.’

Een lunchwandelingetje van een kwartier is dus niet genoeg om je hersenen een oppepper te geven. Maar een stevige stadswandeling of tocht door de bossen voldoet beslist aan de voorwaarden van de neuropsychologie.

Albers denkt dan ook dat veel van de wonderbaarlijke genezingen die vroeger aan het bezoek aan een bedevaartsoord werden toegeschreven, eigenlijk werden veroorzaakt door de lange, rituele tocht erheen. ‘Niet de heilige plaats, maar de heilige weg deed zijn werk.’

Wandelen brengt je dichter bij elkaar

Wandelen is dus goed voor je gezondheid en geluksgevoel. Maar dat het ook goed is voor (sociale relaties), is minder onderzocht. Toch heeft wandelen alles in zich om relaties weer op het juiste spoor te krijgen en te houden, zeggen psychologen nu ook.

Wandelen met een partner is namelijk behalve een fysieke bezigheid, ook een sociaal proces. Mensen die samen wandelen, nemen automatisch hetzelfde ritme en tempo aan. Die gezamenlijke tred beïnvloedt hun mentale ervaring.

Synchroon bewegende mensen blijken hun denkbeelden, gevoelens en doelen meer op elkaar af te stemmen. Sommige onderzoekers noemen synchroon bewegen zelfs ‘sociale lijm’. Want mensen die dat doen, voelen meer aansluiting en verbondenheid met elkaar. Er ontstaat tussen hen automatisch meer empathie en positiviteit. Samen wandelen is dus een makkelijke manier om woordeloos dichter bij elkaar te komen.
En soms precies (genoeg) ... en wat je nodig hebt voor een relatie boost!
M@

Een relatie kent verschillende fases. Vooral natuurlijk in relaties die jaren maken. Je verandert beiden en dat kan leiden tot een situatie waarin je je niet meer goed kunt herkennen in de relatie die eerst prima leek. Vaak komt dat na een aantal jaren en ja, dat is dan ergens in je 40ste of ouder. Maar is dat een midlifecrisis? Als het zo wordt getypeerd om het daar mee af te doen, doe je tekort aan dat mensen veranderen en daarom ook anders in hun relatie komen te staan. Een relatie bestaat altijd uit drie: de twee partners en de relatie zelf. Ook al noem je het een midlifecrisis, het heeft direct invloed op je relatie en daarmee op je partner. Maak het daarom niet tot een individueel probleem, maar zie dat de steen meer rimpels veroorzaakt in de vijver dan alleen bij de ene. Je moet samen ontdekken hoe je je opnieuw tot elkaar kunt verhouden. Een midlifecrisis is daarom meestal ook een relatiecrisis. Waarbij moet worden gezegd dat een crisis op zich niet slecht is. het ligt er aan wat je er mee doet en hoe het uitpakt.

Iedere levensfase heeft een crisis. Die van halverwege je leven is die rondom je besef dat het leven eindig is. We drukken dit maar al te graag weg met een nieuwe auto, motor, huis of partner. Het antwoord ligt echter van binnen. Je wilt contact maken met je sterfelijkheid op een manier die de zingeving van je leven vergroot. Een nieuwe focus op wat je wél kunt veranderen. In deze blog de drie krachtigste tips om met deze levenscrisis om te gaan, Hierna kun je altijd een goede therapeut of coach zoeken om je verder te begeleiden.

1: Het leven is eindig

Je gaat een keer dood. Als je 20 bent dan ben je hier niet mee bezig. Grote kans dat je nu je wat verder bent in je leven vaker wordt geconfronteerd met: blessures, overlijden in je (directe) omgeving & verlies. Dit gaat niemand i nde koude kleren zitten. Al vanaf dat je jong bent ga je hier steeds vaker contact mee maken. Je hond of je hamster gaat dood en je beseft steeds meer dat jouw leven ook ooit stopt. Druk dit gevoel niet weg, dit mag je best raken, hier mag je verdriet van hebben en dit kan je herkennen en delen. Sta eens wat vaker stil bij wat je denkt en wat je emotioneel en in je lichaam voelt als je dit denkt. Emoties duren vaak maximaal 90 seconden eng aan ook weer weg. YouTube en mindfulness of meditatieapps kunnen je helpen hier op een rustige en begeleide manier contact mee te maken. Ook praten met je dierbaren erover helpt, neem tenminste een iemand in vertrouwen.

2: Het leven gaat over GROEIEN & (DOOR)GEVEN

Als jij je niet persoonlijk en/of professioneel ontwikkelt en iets geeft aan anderen in de wereld, dan ben je je tijd aan het verspillen. En dat voel je vaak rondom halverwege je leven. Het levend raait om GROEIEN en GEVEN. Als je dit twee dingen in je leven brengt en houdt gaat de crisis ook over. Een mooi gezegde zei ooit: "oude mannen planten bomen waarvan ze weten dat ze nooit van de schaduw van deze boom zullen genieten. Geluk is iets vreemds, het maakt namelijk niet uit of het jouw geluk is of van iemand anders."

3: van ANGST --> VERTROUWEN

Alle crisissen in je leven gaan over angst. Angst over het verleden of voor de toekomst. Als jij vertrouwen hebt in jezelf en je omgeving dan ben je in het hier-en-nu. Dat zorgt ervoor dat je kunt richten op wat je wel kunt veranderen. Leer diepgaand te vertrouwen op de dingen waar je invloed op hebt. Hierdoor wordt jouw leven leuker en eenvoudiger.

De feitelijke levensomstandigheden van een (echt)paar en het moment in hun levenscyclus als individu en als gezin zijn een belangrijk aandachtspunt. Alle individuen, paren en gezinnen maken min of meer voorspelbare ontwikkelingsstadia door met overgangsperioden van desorganisatie en spanning. Stress kan dan ontstaan als de afspraken tussen het paar over de organisatie van de relatie niet aangepast worden aan de veranderende omstandigheden en niet meer aansluit bij de behoeften van een of beide partners

Er wordt vaak lacherig gedaan over een midlife crisis. Alsof het een bevlieging is die vanzelf weer overgaat. In de praktijk zie ik vaak iets anders.
Ik zie vaak dat sluimerende ontevredenheden, frustratie, onvervulde verlangens of tekorten uiteindelijk leiden tot een crisis. Omdat mensen vaak zo rond de 40 jaar ergens de balans op gaan maken van hun leven en dan stuiten op deze zaken, heet dat dan een 'midlife crisis'.
Een dergelijke crisis gaat vaak in de basis om het voelen van een gemis. Vaak weet men dit gemis niet precies te benoemen en zoekt men de oplossing in spullen, of bijvoorbeeld een nieuw kapsel, of door het roer helemaal om te gooien. Op zich is dit niet verkeerd, maar het is niet altijd nodig om zo drastisch te werk te gaan (en soms wel). Het gemis is vaak een gemis van verbinding, met elkaar, jezelf en de wereld. Je ervaart niet dat je een doel hebt, ergens thuishoort, of begrepen wordt door je omgeving. In therapie kunnen we de vinger op de zere plek leggen en onderzoeken wat de wortel van jouw gemis is. Om zo precies die subtiele of niet subtiele, maar wel passende veranderingen aan te brengen in jouw leven, waardoor je je weer verbonden gaat voelen met jezelf, de ander en de wereld.

Wist jij dat de meeste vrouwen al vanaf hun 40e levensjaar hormonaal aan het veranderen zijn en dat de 'overgang' dus veel sneller begint dan vaak gedacht wordt (zo rond je 50e). Wist je dat een veranderende hormoonhuishouding vaak gevoelens veroorzaken van onvrede en daarmee de gedachte dat je relatie niet meer goed is...
Om de term Midlife hangt een beetje apart sfeertje; je gaat opeens een beetje gek doen lijkt het of althans dat oordeel hangt er vaak omheen. Maar misschien doe je niet gek en is je relatie helemaal niet slechter geworden, misschien zijn je hormonen gewoon een beetje door de war en kan je behulp van voeding en supplementen de balans weer zien te vinden. En als je je relatie wilt onderzoeken en wilt versterken voor de nieuwe fase in je leven, bezoek dan eens een relatie expert. Zij kijken heel graag met je mee wat nodig is voor jou en jullie.

Heb je het gevoel van 'is dit nu alles?'
schrijf eens voor jezelf op wat je denkt te hebben gemist, waar je van droomt, wat je nog graag zou willen doen.

bijvoorbeeld: ik hoor van enkele mannen dat zij graag motor willen leren rijden, van enkele vrouwen hoor ik dat zij graag willen reizen.
Dit zijn maar voorbeelden. Wat zijn jouw wensen/dromen?

Daarna kan je opschrijven wat je in je huidige leven niet zou willen missen!
Dat wat je nú hebt is de consequentie van de keuzes die je toen hebt gemaakt.

Kijk dan of sommige dromen uitvoerbaar zijn zonder je huidige leven totaal overhoop te halen.

In een langer durende relatie komt er vaak een moment dat 1 van jullie iets mist. Het leven samen lijkt een sleur, er is minder communicatie, intimiteit, seksualiteit. Wat eerst comfortabel voelde, voldoet niet meer. Een ander beroep, een andere partner, IETS moet het leven weer zin en smeu geven.
Als je dan ook nog twijfelt aan de relatie met de persoon die je het meest na staat dan voelt dat als crisis.
Hoe moeilijk ook, dit is een moment om te leren over jezelf en de ander. Het is onvermijdelijk dat onopgeloste thema's uit je verleden, over bijvoorbeeld vertrouwen, autonomie en verbinding aan de oppervlakte komen. Dit is niet een moment beslissingen te nemen, maar juist om hulp te vragen van een professional.

De U-curve van geluk

Hoewel wetenschappers er nog niet uit zijn of ‘de’ midlifecrisis nu eigenlijk wel bestaat, laten onderzoeken wel een breed herkenbaar patroon zien:
• Rond ons 46ste zijn we, gemiddeld gezien, het minst gelukkig. Als jongere zijn we vaker optimistisch en als oudere weer meer ontspannen en dankbaar voor wat we wel hebben.
• Onderzoek laat ook zien dat de midlifecrisis een biologische basis heeft: de hormoonniveaus vertonen allerlei typische schommelingen.
• De meeste werknemers hebben op hun 45ste in hun werk hun plafond bereikt. Er komen jongeren die hen voorbij gaan. Overigens geldt voor vrouwen soms dat ze dan juist nog carrière maken, na een periode van carrière-luwte door hun grotere aandeel in de zorg voor de kinderen.
• Tussen de 45 en 55 jaar wordt er significant meer gescheiden.
• Veel mensen ervaren een gevoel van eindigheid (een beetje zoals dat gevoel dat je kan overvallen in de tweede helft van de vakantie, die ook altijd sneller gaat dan de eerste helft).

Wakker worden in het midden van je leven
Na een drukke periode in het leven, carrière maken en aandacht voor het gezin, kun je zomaar ‘wakker worden’ in het midden van je leven. Er is sprake van een aantal behoeftes:
• Een zoektocht naar nieuwe levensdoelen.
• Een behoefte aan intensiteit, weer echt wat ‘voelen’.
• De behoefte aan, nu echt, jezelf zijn.
• Je weer jong kunnen voelen.
• Autonoom kunnen zijn, je vrij voelen.

Dat leidt tot allerlei keuzes: van het kopen van een sportwagen tot het starten van een nieuw gezin met een jongere partner. Van plastische chirurgie tot het starten van een B&B in Frankrijk. Of het starten van een heel nieuwe carrière dus. De ene keuze heeft misschien meer kans van slagen dan de andere en geeft meer of minder ellende voor de omgeving, maar de keuzes hebben wel iets gemeen met elkaar: ze staan voor levenslust en vaak ook voor moed. Je hebt geen zin meer om je nog te veel te laten leiden door wat anderen van je verwachten. Het is nu of nooit voor bepaalde keuzes.

Drie acties om levenslang plezier van te hebben

Het is best lastig om onze verlangens goed te snappen en te vertalen naar de juiste acties. Als we de artikelen erop naslaan komen drie punten terug die ons helpen de onvrede om te zetten naar iets goeds.
1. Neem je verlangens serieus, maar wel in brede zin. Dat gevoel van eindigheid geeft ons moed om echt naar onszelf te luisteren. Een verlangen naar meer autonomie, naar echt ertoe doen, kan dan opeens wél leidend worden. Heel goed. Maar pas op voor tunnelvisie. Je hebt meerdere verlangens. Een B&B in Frankrijk geeft veel autonomie, maar was jij ook niet een echt familie/vrienden-mens en kun je pas echt ontspannen als de (financiële) druk niet te hoog is? Voor veel mensen geldt dat hun loopbaan hen ook ene beetje is overkomen en dat ze nog weinig hebben stilgestaan bij hun verlangens en mogelijkheden: gun jezelf alsnog de tijd voordat je alleen maar die ene optie ziet.

2. Ruim de zolder op. Veel mensen hebben last van onverwerkte zaken uit hun verleden. Oude pijn die zich uit in een werkverslaving of verslaving aan succes, faalangst of een kort lontje. Als jij je nog steeds de mindere voelt doordat je thuis niet echt gezien werd, ga daar dan mee aan de slag. Leer ook de lastige kanten van jezelf kennen, de manieren waarop je jezelf afremt. Misschien geeft jou juist dát een gevoel van vrijheid.

3. Zorg dat je beter ziet wat je wél hebt. We staan in het algemeen weinig stil bij wat we hebben. Ons brein is alert op risico’s en alles wat niet klopt. Realiseer je dat onze hersenen nu eenmaal nog niet helemaal mee-geëvolueerd zijn en dat ons reptielenbrein nog steeds veel invloed op ons welbevinden heeft. Dat we moeten tegensturen om tevreden te kunnen zijn. Regelmatig stilstaan bij waar je blij van wordt (elke dag 5 minuten schrijven geeft al een significant resultaat), wat er goed gegaan is, waar je dankbaar voor bent - het maakt dat je minder hoeft bij te sturen. En ook dat nieuwe acties niet weer snel hun effect op jouw gemoed verliezen.

Energie om uit de aangepaste modus te komen
Het besef van eindigheid kan je enorm helpen uit de aangepaste modus te komen. Riskante beslissingen te nemen, zoals die baan opzeggen waar je al jaren genoeg van had (maar die zo lekker betaalde). Of nu eindelijk wel de ruimte nemen om in de vergadering te zeggen wat jij ervan vindt. Of om anderen om hulp te vragen en echt te zeggen hoe het met je gaat. De moed die je kan voelen bij het besef van eindigheid kun je supergoed gebruiken om de rest van je leven leuker te maken. Om ooit tevreden op je leven terug te kunnen kijken. Maar gun jezelf de tijd voor aandacht voor dat achterstallige onderhoud op jezelf en ruim de zolder eens eerst goed op. ... (aldus Ester de Bruine)

Ga aan de slag met ondermijnende overtuigingen die maken dat je jezelf kleiner maakt, niet genoeg gunt. En ten slotte: zie ook goed wat je wél hebt.
En weet dat ik jou daar graag in aanmoedig!

Blijf praten over wat je bezig houdt. Alleen dan kan je omgeving er voor je zijn, je steunen.
Vaak gebeurt dat niet om verschillende redenen o.a. angst dat je partner er iets negatiefs van vind en schaamte.
Maar iedereen gaat door deze fase heen, en we hebben allemaal vergelijkbare gedachten en onrust in deze fase. Zie het als andere fasen in het leven zoals de puberteit, adolescentie enz.
Het is zo eenzaam als je het idee hebt het niet te kunnen delen, terwijl dat waarschijnlijk dus wel kan! Vind je het te moeilijk doe het dan samen bij een therapeut.

Midlife crisis: ik merk dat het een woord, benaming is van iets waar veel mensen een mening over hebben, een oordeel eigenlijk. Vaak gedreven door angst.
Blijf hierover, over die angst, in gesprek. In plaats van je oordeel keer op keer te benoemen. Het oordeel zorgt namelijk voor verwijdering en verbergt dat je bang bent om de ander kwijt te raken. Waarop de kans dus groter is als je je oordeel blijft behouden!!

PRAAT PRAAT PRAAT!!!
Vertel je partner waar je over tobt, wat je angsten zijn, wat je twijfels zijn.
en
LUISTER LUISTER LUISTER!!
tracht niet meteen met jouw gevoelens te komen, tracht niks op te lossen, hou elkaar vast.

De volgende vragen kunnen helpen: wat heb je nodig? Hoe kan ik er voor je zijn?

Geregeld meldt zich een stel aan waarbij één van beide partners in een 'crisis' is geraakt. Hij of zij wil niet verder zoals het nu gaat. En dat zet de relatie meteen onder spanning. Nu geraak je niet voor je plezier in een crisis. En de meeste mensen willen er ook zo snel mogelijk van af. Maar een crisis betekent toch ook vaak dat je iets wilt veranderen in je leven en je relatie ten goede. Je wilt niet verder op het oude pad omdat dat niet meer voldoet. Je wilt meer, anders, beter. Zo kun je het ook naar je partner uitspreken. In de zin van 'zoals het nu gaat wil ik het niet meer, ik wil meer, ik wil het beter met je hebben, meer passie, meer verbondenheid'. Op deze wijze geef je wel duidelijk aan dat je zó niet verder wilt, maar biedt tegelijkertijd de opening naar het positieve. Het kan voor je partner veel onzekerheid wegnemen en het helpt je zelf ook om ook het goede te zien van de ellende waar je soms in geraakt.

Zinvol leven geeft veel mensen een tevreden en gelukkig gevoel. Wanneer er al veel bereikt is in het leven, is het tijd om te kijken naar de zinvolheid van het leven.

In sommige levensfases komt de focus op autonomie en zingeving. Bijvoorbeeld de puberteit, in het midden van je leven, en als jong bejaarde. Die focus schuurt soms met relaties en de wens om rekening houden te houden met anderen in je omgeving.

Waar je als puber nog veel mogelijkheden hebt, en je eigen pad volgen bij je levensfase hoort, heb je als 40er en 65er minder vrijheid door eerder gemaakte relaties en de verantwoordelijkheid die je hiervoor hebt.

De moeilijkste opgave is dus balans vinden tussen je autonomie en verantwoordelijkheid. De vraag is in de 2de helft van je leven dus: wat staat je te doen wat goed is voor jouw ontwikkeling, en de ontwikkeling van de belangrijke anderen om je heen.

Het is niet gek dat deze belangrijke vraag mensen omver blaast. Gelukkig hoort het antwoord vinden op deze vraag bij je levensfase en dus zijn de 40ers uitgerust met voldoende vaardigheden om deze vraag te beantwoorden.

Al kost het soms wat tijd, en is het fijn om hulp in te schakelen. Heb je dus teveel last van groeipijnen, schroom dan niet om hulp te accepteren. Bijvoorbeeld door een paar gesprekken met een professional of via de inzichtkaarten "Peins als een kunstenaar".