Wanneer jouw culturele achtergrond verschilt van die van je partner, ervaar je hierdoor in het begin meestal aantrekking.
Wanneer verliefdheid echter voorbij gaat en je relatie langer duurt, ontdek je pas de werkelijke impact van deze verschillen. Daarnaast is het ook zo dat bij het bestendigen van een relatie, bijvoorbeeld door samenwonen, trouwen en/of samen ouders worden, de gewoonten uit je cultuur van herkomst bekrachtigd worden.
Het zijn immers de modellen, de voorbeelden voor waarden en gedrag die je letterlijk ‘van huis uit’ hebt meegekregen. Ze geven je bovendien het nodige houvast in een nieuwe situatie.
Maar tegelijkertijd is hierdoor de kans groot dat je elkaar niet meer begrijpt, omdat je het gevoel krijgt dat je ‘een ander’ voor je ziet dan de persoon waar je verliefd op werd.
Anderzijds gebeurt het dat belangrijke waarden en gewoonteverschillen zich aftekenen, bijv. in man-vrouw rollen, meer individuele- of groep/familiegerichte waarden en bijbehorend gedrag.
Dit kan voor een flink spanningsveld zorgen, vooral wanneer bij een van jullie de familie plots veel inspraak gaat eisen/vragen, of wanneer de gelijkwaardigheid die je eerst hebt ervaren steeds meer naar de achtergrond verdwijnt.
In de beschreven situaties is het in de allereerste plaats van belang dat je bereid bent om je open te stellen voor de culturele achtergrond en waarden van de ander, je daarin te verplaatsen, zónder het zicht op je eigen waarden te verliezen.
Het streven is altijd om vanuit wederzijds respect sámen een (voldoende) gedeelde middenweg te vinden. Je kunt hierover met je partner gewoonweg onderhandelen. Hierdoor kun je zowel trouw aan je relatie als trouw aan jezelf zijn/blijven.
Voor meer informatie over dit thema, zie het betreffende hoofdstuk in het boek ‘Partnerschap/Ouderschap’ (2017, Uitgeverij Christofoor) dat ik samen met Loïs Eijgenraam schreef.
Wanneer verliefdheid echter voorbij gaat en je relatie langer duurt, ontdek je pas de werkelijke impact van deze verschillen. Daarnaast is het ook zo dat bij het bestendigen van een relatie, bijvoorbeeld door samenwonen, trouwen en/of samen ouders worden, de gewoonten uit je cultuur van herkomst bekrachtigd worden.
Het zijn immers de modellen, de voorbeelden voor waarden en gedrag die je letterlijk ‘van huis uit’ hebt meegekregen. Ze geven je bovendien het nodige houvast in een nieuwe situatie.
Maar tegelijkertijd is hierdoor de kans groot dat je elkaar niet meer begrijpt, omdat je het gevoel krijgt dat je ‘een ander’ voor je ziet dan de persoon waar je verliefd op werd.
Anderzijds gebeurt het dat belangrijke waarden en gewoonteverschillen zich aftekenen, bijv. in man-vrouw rollen, meer individuele- of groep/familiegerichte waarden en bijbehorend gedrag.
Dit kan voor een flink spanningsveld zorgen, vooral wanneer bij een van jullie de familie plots veel inspraak gaat eisen/vragen, of wanneer de gelijkwaardigheid die je eerst hebt ervaren steeds meer naar de achtergrond verdwijnt.
In de beschreven situaties is het in de allereerste plaats van belang dat je bereid bent om je open te stellen voor de culturele achtergrond en waarden van de ander, je daarin te verplaatsen, zónder het zicht op je eigen waarden te verliezen.
Het streven is altijd om vanuit wederzijds respect sámen een (voldoende) gedeelde middenweg te vinden. Je kunt hierover met je partner gewoonweg onderhandelen. Hierdoor kun je zowel trouw aan je relatie als trouw aan jezelf zijn/blijven.
Voor meer informatie over dit thema, zie het betreffende hoofdstuk in het boek ‘Partnerschap/Ouderschap’ (2017, Uitgeverij Christofoor) dat ik samen met Loïs Eijgenraam schreef.
Guido
Relatietherapie Zutphen
Lid van Relatietherapeuten.net
Zutphen