Verliefd op een ander - Lotgenotenverhalen

Hoi, ik heb hetzelfde meegemaakt. 2 tips dat jouw goed kunnen helpen in jouw moeilijke situatie:
1: Zoals Tim Veninga het zegt op YouTube: Ga niet met hem naar bed zolang hij een relatie heeft. Daarmee voorkom je liefdesverdriet. (Ook kan je daar van Tim Veninga een filmpje opvragen: signalen dat hij je gebruikt).
2. Zoals een psycholoog zegt: Het verlangen blijft, maar je kan stoppen met het gebruiken ervan...

Ik weet dat het momenteel niet gemakkelijk is, ik hoop dat mijn tips je vooruit helpen. Blijf in jezelf geloven.

Dank voor je reactie!! Wat lief! Mag ik vragen wat jij gedaan hebt? Wat hielp, wat niet?

Er is gewoon een enorm verlangen om bij hem te zijn en in zijn armen te liggen. Ebt dat weg als ik het negeer?

Meid, laat je er niet inluizen. Verliefd zijn kan en mag. Maar negeer je geiliteitsverschijnselen en blijf in ieder geval seksueel trouw aan je eigen man.
Tip: begin niet aan 'kindjes'. Zoals je nu in het leven staat betekent dat moeilijkheden en een gebroken jong gezin in de toekomst.
Ik zie het al helemaal aankomen. Levensgevaarlijk dit.

Hoi Floor, nog eens met mij, je vraagt me wat werkt en niet werkt...
Wat je niet en nooit moet doen is praten over zijn vrouw want dat geeft hem alleen maar een schuldgevoel en trekt hij naar zijn vrouw. Ik wil je geen valse hoop geven: de kans is zeer klein dat een getrouwde man zijn vrouw zal verlaten voor iemand anders.
Wat wel werkt: voel je niet schuldig en trek je niks aan van wat de omgeving zegt of denkt daarover want het is allemaal ongegrond.

Als je daar meer wilt over weten, kijk en luister eens op YouTube naar het filmpje van Tim Veninga over:
- Hoe versier je een bezette man
- Relatie met een getrouwde man

Dan ga je beter weten waar jij staat.
Groetjes.

Ik ken dat… nou neem maar aan dat ze altijd voor hun gezin kiezen uiteindelijk. Maken dat je gauw een andere baan zoekt! Het is niet een werkbare situatie he… als je om elkaar heen blijft draaien..

Ik kan eigenlijk alleen maar zeggen, probeer toch het gesprek aan te gaan met je man. Ik weet natuurlijk niet wat voor persoon het is, maar het feit dat de sex het enige is wat je kist lijkt me dat dan toch de verstandigste keuze

Hoi Sita,

Ik herken deels je verhaal. Ik heb het met mijn man ook over een open relatie gehad. Maar voor hem werkt dat niet helaas. Dit heb ik geaccepteerd en een hele tijd mijn verlangens naar spanning/iets anders/passie onderdrukt. Ik weet dat ik geluk mag hebben met zo'n man als ik heb, wat jij ook zegt.. Lief en een super vader.

Wat ik lastig bleef vinden is dat verlangen, en daarom heb ik nu toch gekozen om er iemand bij te zoeken die ditzelfde mist. Bij elkaar kunnen we vinden wat we missen. Eerlijk gezegd denk ik dat we niet gemaakt zijn om monogaam te zijn, anders zouden mensen niet constant vreemdgaan of andere verlangens hebben.

Het is, denk ik, ook zeldzaam om een man te vinden die echt van je houdt en voor je gaat. Dat is iets om te koesteren.

Veel sterkte in je proces hierin.

Hoi Carol,

Bedankt voor je reactie. Ik snap jou ook goed, zo was ik ook begonnen, helaas liep dat wat uit de hand waardoor mijn vriend en ik het liefst echt bij elkaar willen zijn.
Wij voelen elkaar zo goed aan, het gaat zo automatisch....

Maar net wat je zegt...het is ook heel wat waard wat ik thuis heb.
Maar ik merk wel dat ik mij steeds erger aan hem en niet meer voldoende voor hem voel. We zijn beide wel veranderd, ik vind hem zo soft. Het liefst zou ik gewoon mijn eigen plekje willen (met de kids).
Zo lastig....

Ik herken me heel hard in het nood hebben aan spanning, aan levendigheid, passie, aan iemand die stoerder is, die speelser is, die je beter lijkt te begrijpen en aan te voelen, ... .

En daarnaast herken ik ook , het besef dat je huidige levenspartner lief en behulpzaam en een goede vader, en betrouwbaar is, en voor je door het vuur zou gaan.

Het is voor mij een worsteling tussen een deel in mij dat vrijheid wil, wil ontdekken, geen saai leven wil, schrik heeft allerlei kansen te laten liggen.

En een deel dat veiligheid nodig heeft en stabiliteit, dat een normaal leven wil, dat mijn gezin niet wil uit elkaar halen, dat blij is dat ze zo een schat van een partner heeft.

Mijn partner staat ook niet open voor een open relatie, en eigenlijk heb ik zelf al gezien welke schade een open relatie of polyamorie kan berokkenen in een relatie. Je moet beiden stevig in je schoenen staan en enorm goed kunnen communiceren, en een sterke onderlinge verbinding hebben, om het te kunnen laten slagen.

De partner waarop je verliefd wordt representeert eigenlijk stukjes van jezelf die je ergens kwijt bent gespeeld , of die je graag terug wil voelen en zien .

Het is niet zo gek dat je na het verliezen van je kind op een andere man verliefd wordt. Deze nieuwe man leid je af van je verdriet. Jouw eigen man is een onderdeel van je verdriet, samen hebben jullie iets dierbaars verloren. Daardoor kan je je ook emotioneel verloren voelen.
Je hebt het fijn met je man, maar door rouw kan je soms dingen aangaan waar je later mogelijk spijt van krijgt.
Laat deze collega de komende periode los, leg het hem uit. Als hij oprecht veel voor je voelt, zal hij je de ruimte geven.
De ruimte om bewust te rouwen over je kindje, net zo lang als dat voor jou nodig is. Uiteindelijk zullen je emoties en gevoelens weer meer in balans zijn. Dan pas kan je voor jezelf voelen of je wel of niet bij je man wilt blijven.
Sterkte.

Het feit dat hij afhaakt en met regelmaat een tijd geen contact maak. Zou ik bijna denken dat hij toch iets achterhoudt en jij waarschijnlijk heel eerlijk en open ben. En feit dat hij denk ik aan jou omschrijving te horen dat hij geen relatie materiaal is. Sorry maar ik denk dat je je man niet moet opgeven. En deze man het alleen fijn vindt om de spanning van jullie appjes geflirt zijn ego streelt maar het feit dat hij niet een keer al is maar koffie drink steeds afzet.. denk goed na

Een week verder en die onrust in mijn lijf is killing. Ik ben zo bang dat onze partners erachter komen.. want met zijn 4tjes zijn we zo leuk. Met zijn 2tjes zullen we nooit gelukkig worden omdat we zoveel pijn gaan veroorzaken.
Maar het is pittig.. heel pittig. Gisteren op pad geweest, samen,naar een teamuitje. Onderweg natuurlijk veel gezegd maar ook een aanraking en dan kom je erachter dat het gevoel zo diep zit. Het moment komt dat we ons misschien toch niet in kunnen houden. Nu is het altijd 1 van ons die ons weer terug op aarde zet.. maar gaan we dit volhouden. De aankomende week zitten we elkaar niet alleen de hele dag op het werk maar ook elke avond. Werkgerelateerd . Maar we rijden wel samen naar huis. En daarna gaat hij op vakantie. Ik kijk daar tegen op.. maar tegelijk is dat misschien wel het moment dat het weer voorbij gaat en we weer terug kunnen naar de tijd zonder bewuste gevoelens. Eerst deze 4 avonden door komen.

Er zijn aanwijzingen dat Y je gebruikt voor de seks. Ik denk dat hij je (onbewust) uiteindelijk pijn zal doen. Check dit op YouTube bij Tim Veninga als je het zeker wilt zijn.

Er moet iets zijn dat je - onbewust - mist in jouw huwelijk. Misschien heeft de andere man iets dat jouw huidige man niet heeft? Wat kan helpen is de filmpjes op YouTube van Tim Veninga raadplegen.

Ik heb ook zo iets nu. Iets van de laatste maanden.

Als 'slachtoffer' van iemand die vreemd is gegaan en (dacht) gevoelens te hebben voor een ander, kan ik enkel zeggen, DOE HET NIET. Je doet hier zo ontzettend veel mensen pijn mee en het is het niet waard. Zoek liever uit of je relatie de moeite nog is. Vaak als je verliefd wordt op een ander, mis je iets. Nu ik er zelf achter ben gekomen, lijkt mijn man ontwaakt uit zijn roze droom en heeft spijt als nooit te voren. Het is echt een rouwproces en de kans is groot dat de relatie verbroken wordt. Naar eigen zeggen, ziet hij nu pas wat hij aan het kwijtraken is en was zijn kortstondige bevlieging dit helemaal niet waard. Werk aan je relatie nu het nog kan, als er iets in je is dat dit zou willen en verbreek anders je relatie op een waardige manier.

Wat hierboven staat is zo waar, als het liegen en achterhouden je relatie is , hoe zou je willen hoe de nieuwe relatie eruit ziet.
Vertel eerlijk en oprecht wat er aan de hand is, eigenlijk al voor er iets gebeurd is, je zal zien dat de partner het helemaal niet door had dat JIJ iets miste, des te leuker om energie in je relatie te stoppen om te onderzoeken waar je iets mis natuurlijk met zijn tweeën , dan lopen huigelen met een ander , al dat stiekeme gedoe heeft je partner niet verdiend, en anders zoals hierboven verbreek je relatie op een waardige manier, je zal je partner een plezier doen ipv hem aan het lijntje te houden......want dat doe je.

Voor sommigen is het erg moeilijk te begrijpen dat relaties niet eeuwig duren. Mensen veranderen en groeien, en soms hebben ze behoeften die hun partner niet kan vervullen. In plaats van te proberen te rekken door te praten en alternatieven te verkennen, begint het met het accepteren dat je partner elders geluk heeft gevonden. Gun elkaar dat geluk, vooral als je echt om elkaar geeft. Het is pijnlijk om vast te houden aan een relatie waarin je partner niet meer van je houdt.

Een keuze maken! Uw vrouw of je vriendin. Moest je voor het laatste kiezen ga er voor en laat haar weten dat je 100% voor haar gaat. Ze wilt zekerheid, dat is het enige wat ze nu wilt.

Vreemdgaan doet je vast niet vrijwillig en zomaar... Er is niets mis met je huidige vrouw denk ik, maar er zal waarschijnlijk iets zijn dat je mist in jouw huwelijk. Je zit waarschijnlijk in een lastige strijd met jezelf, de vrouw dat sinds 2 jaar op jouw pad gekomen is heeft iets dat jouw huidige vrouw niet heeft, dat kan doorslaggevend zijn. Een goede raad dat ik je wil geven: voel je niet schuldig, je bent een goede vader voor jouw kinderen.
Als je je kan verbeteren van vrouw, en stel dat je nu geen gelukkig huwelijk hebt, dan zou je beter de kans niet laten liggen? Je hebt deze vrouw mooie dingen te bieden.

O, o, o... Zo herkenbaar, het zou mijn eigen verhaal kunnen zijn. Ik heb alleen zo lang gewikt en gewogen en getwijfeld dat mijn huwelijk inmiddels zo dood als een pier is en die prachtige vriendschap/verliefdheid overschaduwd is geworden door onvervulde verlangens, irritatie en verdriet.
Tip uit eigen ervaring: durf een actieve keuze te maken! Niet kiezen is ook een keuze, maar leidt uiteindelijk tot dubbele ellende.
Heel veel sterkte

Je zegt dat je niet vreemd wil gaan maar als je heel veel diepgang hebt bij een andere vrouw en niet bij je huidige vrouw ga je mijns inziens al vreemd.

Hij zegt toch duidelijk dat hij er nog niets mee heeft gedaan uit respect voor haar! En dat zijn vrouw op de hoogte is van die vrouw, meteen oordelen pfff. Getrouwt omdat het toen zo hoorde maar verder voel je niets voor haar geen intimiteit ik begrijp het.. dus samen alleen voor de kids. Omdat je zoveel voelt en al een tijdje voor die andere vrouw, zal ik wel eerlijk daarover zijn naar je vrouw toe. En het uitzoeken met die vrouw of het wat kan worden je voelt dit niet zomaar..

Ben 49 jaar getrouwd en mijn vrouw verlaat mij voor een jeudliefde van 50jr geleden,
Ik hoop dat ze hetzelfde reageert als bovengenoemde vrouw en inziet dat het een vergissing was om bij me weg te gaan.

Hey sofie

Ben blij dat ik lees dat ik niet de enige ben mijn verhaal is herkenbaar en ik ga er onderdoor. Ik heb behoefte om te praten met mensen die door dezelfde hel gaan. want een hel kan je het wel noemen. Ik wou dat ik dit gevoel nooit moest hebben. Het is verschrikkelijk

Nog even een update. De relatie waar ik in zat is inmiddels ten einde gekomen. Ik heb me gerealiseerd dat de verliefdheid die ik voel onbeantwoord zal blijven en ik heb besloten er verder niets mee te doen. Desalniettemin heb ik wel voorgenomen dat het niet eerlijk is naar degene met wie ik een relatie had. Door toedoen van mijzelf is die relatie nu stukgelopen, ik heb beseft dat die relatie toxisch was, en dat door het simpele feit dat ik verliefd ben geworden duidelijk werd dat er iets niet klopte.

Da's best verwarrend...
Wat ik zou doen is rustig de tijd nemen en afwachten, ondertussen heb je bedenktijd, overweeg eens bij jezelf af: wat zijn de positieve eigenschappen van mijn vriend, waarom ben ik verliefd geworden op hem? Stel daarna jezelf de vraag of de jongen die je van vroeger kent beter is dan in de tijd dat jij je huidige vriend in het begin leerde kennen.
In elke relatie komt er sleur, dat kan ook komen moest je een relatie beginnen met de jongen die je van vroeger kende...
Een gouden tip dat ik je zou willen geven: Houd je huidige vriend en de jongen die je van vroeger kent weg uit elkaar, mannen zijn competief tegenover elkaar, dat is iets wat veel meisjes en vrouwen niet weten op het moment dat er verliefdheid komt op een andere man.
Het lijkt me niet gemakkelijk om een keuze te maken. Ik hoop voor jou dat tijd zal raad geven.

Je vriend en jij zijn met elkaar begonnen toen je amper je pubertijd uitwas, nog niet uitontwikkeld was. Dat heb je als je te snel en te veel wilt.
Ik ken het van mijn man en zijn ex-vrouw, een fantastisch mens. Zij was ook zo jong toen ze met haar man trouwde. Dat liep helemaal scheef op den duur omdat ze zich te jong had gebonden. Hij wilde haar houden zoals hij had leren kennen en dat kon alleen maar door haar ontwikkeling te beletten. Het is dus fout gegaan. Zij kreeg ook een ander, waar ze haar verloren jeugd mee heeft ingehaald. Later is ze met een ander getrouwd waar ze nu al dertig jaar gelukkig mee is.

Ik hoop voor je dat je het ondertussen al hebt uitgemaakt. Zo’n chagrijn die probeert macht over jou te hebben, verdient jou niet. Je bent 14 zeg je? Geen hand vol maar een land vol.

Na een tijd verdwijnt die heerlijke verliefdheid en als er dus geen echte liefde is voor de partner blijft er niets over.
Die nieuwe vlam van je die deugt niet. Ze weet dat je getrouwd bent dus waarom zoekt ze jou uit?
Het heeft niets met liefde te maken. Het zijn geilheidsverschijnselen.

Ik herken mezelf heel erg in jouw verhaal. Ik heb al 9 jaar een relatie, maar nu al een tijdje verliefd op de beste vriend van mijn vriend. Ik heb dit kort geleden verteld aan beide partijen. Ik kon gewoon niet langer door op de manier hoe het ging. Het was een enorme schok, want ze hadden dit beide totaal niet aan zien komen, met name mijn partner niet. Ik heb het als eerste verteld aan de vriend, hij heeft gezegd dat het wederzijds is. Stiekem wist ik dit eigenlijk al, en hij gaf ook aan dat hij het eigenlijk wel wist. Samen zijn we het erover eens dat we niks kunnen en willen doen met onze gevoelens. Mijn partner reageerde vol ongeloof en is natuurlijk enorm gekwetst, maar niet boos. Ik heb gezegd dat ik wil proberen om onze relatie te redden, omdat ik wel echt gelukkig ben met mijn partner. Dit heb ik ook tegen beide partijen gezegd en we hebben samen besproken dat we mijn partner niet zullen bedonderen en dat ik en de vriend van mijn partner meer afstand zullen bewaren. Het luchtte enorm op om het te delen en ik haal er heel veel steun uit mijn partner. Toch zit ik enorm met mezelf in de knoop. Waarom gebeurd dit? Ik ben verliefd geworden op de positiviteit, humor en extraversie van de vriend van mijn partner, mis ik dit dan in mijn huidige relatie?
Ik kan je aanraden om het te delen, hoe moeilijk het ook is. Als de relatie sterk genoeg is denk ik dat je hier samen uit kunt komen.

Aan je verhaal te zien weet je al wat je te doen staat. Alleen je durft het nog niet aan..

Hi kim02
Jij reageerde op mijn verhaal hierboven! Dankjewel! Wat een ellende moeten wij maken door deze verschrikkelijke mannen!
Wat jij ook beslist vergeet je zelf niet: jij moet jezelf vooropstellen, ik heb nu wel geleerd het kan goed komen maar voor hoelang? En zeker moet je therapie volgen ook voor jezelf want er is iets mis in jullie relatie en therapie kan er achter komen wat. Maar dan moeten jullie wel allebei hier eerlijk in gaan!
Ik heb het hem al twee vergeven en toen ook vooral aan de kinderen gedacht, maar nu denk ik aan mijzelf en alleen aan mezelf!

Ik wens je veel sterkte

Maak het jezelf niet moeilijk .
Ik begrijp je helemaal.
Maar beter nu dat je erachter komt dsn later.
Ik heb geleerd er zitten geen jaren aan vast .
Dat is de reden waarom ik niet zo snel meer gaat samen wonen.
Ik heb ook voor keuzes moeten staan.
Het is goed dat je het allemaal gezegd heb .
Maar jij was niet alleen om deze relatie te kunnen laten werken.
Ik weet hoe het voeld om op te breken en dat is nooit fijn .kost je heel veel emoties en verdriet.
Wordt niet teleurgesteld op jezelf.
Je heb je hart geopend.
En alles gezegd .hij kan boos zijn misschien en teleurgesteld zijn .
Een Relatie is een samenspel.
Communiceren. Overleg .leuke dingen blijven doen.
Blijf niet bij hem uit spijt.
Je bent niet zijn sloof voor het huishouden. Kind opvangen. Enz .
Je hoef jezelf niet weg te cijferen om hem happy te houden .
Jij bent ook waardevol

Zie maar onder ogen dat je gewoon bent gebruikt. Sommige mannen willen liever een getrouwde vrouw gebruiken. Omdat ze die zonder consequenties weer los kunnen laten. Bij een vrouw die nog vrij is krijg je altijd gedonder.

Het is geen raar gevoel hoor. Iemand die jou van vroeger kent en je eigen goede man waarmee je nu een hele geschiedenis hebt ook vanwege je kind. Misschien heb je even lucht nodig.
Toch zou ik ver weg blijven van je kindertijdvriend. Het is vragen om moeilijkheden en meestal loopt dat slecht af.

Heel herkenbaar ...hoor op je gevoel ..geloof mij het klopt ...man vervalt weer in oude patroon terug...been there done that ....

Ik begrijp het probleem niet zo. Zijn vriendin wil van hem af, jij wil hem hebben, hij jou, je hebt geen man. Ik zou zeggen 'gaan met die banaan'. Daar worden drie mensen gelukkig van. Alleen al die kinderen, of dat voor hen ook leuk is?

Jouw gevoel zegt je dat je aardig wat mist, dus volg je gevoel en ga je gemis invullen zodat dat nare gevoel verdwijnt.

Sterkte

Hoi,
Wat naar dat hij je geghost heeft. Ik weet hoe het is, niet zozeer het negeren, maar proberen om afstand van elkaar te houden terwijl je eigenlijk juist heel graag bij elkaar wil zijn. Het is constant een gevecht tussen gevoel en ratio.

Wat betreft je man, ik kan je hierin geen raad geven. Wat wil je ermee bereiken? Weet dat het vertellen ook gevolgen heeft.

Ik heb het mijne verteld, hij was niet blij maar ik heb duidelijk gemaakt niet weg te willen gaan bij hem en voor hem te kiezen. Nu, een jaar later is het gevoel er nog steeds voor de ander. Ondanks dat mijn liefde voor mijn man erg groot is en ik nog steeds bij mijn keuze blijf. Maar het blijft ingewikkeld.

Heel herkenbaar..en een tip om ervan af te komen heb ik helaas niet behalve te zeggen dat je niet de enige bent met deze gevoelens en wellicht met iemand over praten die je kan vertrouwen?

Moeilijke situatie hoor, ik weet hoe je je voelt. Hoe lang heb je dit al als ik vragen mag?

Dit heb ik nu al ongeveer 2 jaar. Ik kan er met niemand over praten helaas. Het gevoel wordt ook steeds sterker lijkt het wel terwijl ik het eigenlijk probeer te onderdrukken. Zo moeilijk dit

Twee jaar is een lange tijd als het gevoel niet weggaat. Als het binnen 6 maanden niet over is, vrees ik dat je er spijt van krijgt als je geen open kaart speelt. Lastig als jullie beiden getrouwd zijn en de gevoelens zijn wederzijds, meestal is er een die afhaakt door angst en onzekerheid. Tip: evalueer je huidige relatie. Als daar niets in veranderd voor jou, hak de knoop door en kies voor jezelf. Laatste wat je wil is een affaire of iets dergelijks. Wellicht kom je als singel nog iemand tegen die beter bij je past.

Poe, heel moeilijk...

Ik in vergelijkbare situatie...

1e keer dat ik hem zag gebeurde er al wat met me, dat is nu ongeveer 1.5 jaar geleden denk ik, maar al die tijd proberen te onderdrukken tot paar weken geleden... het is niet te doen eigenlijk, want ik kan er niks mee! Ik denk veel aan hem, kriebels in mijn buik, eten/slapen allemaal lastig, mijn hoofd maakt overuren...

Mijn relatie is goed , ik heb een hele lieve en zorgzame vrouw daar ligt het niet aan. Dit is mij overkomen en kan er niks aan doen. Ik ben verliefd geworden op een collega die ik vaak zie. Ik probeer het te onderdukken, maar het lukt mij niet. Ik denk het enige wat dit zl doen vergeten is dat ik mijn baan zal moeten gaan opgeven . .ik wil mijn vrouw ook geen pijn doen, dus lijkt mij dit het beste. Het is echt een marteling.

Als je haar daardoor uiteindelijk uit je hoofd krijgt... dat is dan te hopen.. ik zie hem nu even niet, maar het maakt nog geen verschil merk ik...

Een marteling inderdaad, want je kan er niks mee......

Ik hoop haar hiermee in ieder geval uit mijn hoofd te kunnen zetten. Anders gaat het mij niet lukken. Ik wil niks anders dan haar zien en bij haar zijn, maar ik weet ook dat dit het beste zal zijn voor mij….denk ik. Ik moet hier even goed over nadenken.

Succes! Ik weet waar je doorheen gaat, ik had nooit gedacht dat dit zo lastig zou zijn, maar het is iedere dag een strijd met mezelf... iets met gevoel en verstand...
zucht!

Soms moet je toch kiezen voor je gevoel. Hou je überhaupt van je vrouw? Dat het een lieve vrouw is die je geen pijn wil doen is begrijpelijk maar is dit voldoende voor de rest van je leven? Zou je vrouw niet degene moeten zijn die bij jou de gevoelens opwekt die je nu voor een ander voelt hebt?

Ja, liefst zou ik kiezen voor mijn gevoel.. maar als je getrouwd bent en kinderen hebt dan zet je dat niet zomaar op het spel voor een verliefdheid, waarvan je niet eens weet wat het echt is.

Ja verlangen naar, kriebels in je buik, hele dag aan hem denken..

Relatie met mijn man is ook goed, we kennen elkaar al lang, misschien dat het dat is, weer die spanning willen voelen...

Ik hoop dat het 'vanzelf' over zal gaan... of beantwoord wordt ;-), maar ja, wat dan...

Verliefdheid gaat meestal over als je geen contact meer hebt. Mocht het meer zijn dan alleen verliefdheid, onderzoek eerst of er kans is op meer. Of je kiest ervoor om je relatie een kans te geven en de spanning te zoeken bij je man. Soms blijven stellen bij elkaar omdat ze elkaar al heel lang kennen en het vertrouwd voelt maar zonder liefde gaat het een keer stuk lopen.

Ik snap hoe je je voelt hoor, ik heb nu precies hetzelfde! Het begon allemaal leuk, tot het dat eigenlijk niet meer was.
Ben er zelf nu achter dat ik toch iets mis in mijn relatie. Het duurt bij mij nu ook ongeveer 2 jaar. Ik kan je geen ander advies geven dan afleiding te zoeken. En als je haar niet meer ziet, tja, je hebt ook nog social media waar je weer in contact met elkaar kunt komen (als ze dat heeft) daar ben ik zelf mee in de fout gegaan toen ik hem voor langere tijd niet zag.
Het houdt me dagelijks bezig pffff vermoeiend!

Oh Romy, zo herkenbaar!

Social media... Dit houdt mij ook dagelijks bezig!

Idd vermoeiend.... en ik vraag me af of hij doorheeft dat ik op deze manier contact zoek..... volgens mij zit het vooral in mijn hoofd? Alhoewel dat oogcontact zegt toch ook wat?

Ik moet hier mee stoppen!!!

Ik hou wel van mijn vrouw, maar ben verliefd op een collega. Ik wil mijn relatie niet perse opgeven. Het is gewoon erg moeilijk dit en daarom denk ik om te stoppen met mijn werk daar. Ik denk dat dat het beste is voor iedereen. Het is anders echt een lijdensweg voor mij. Ik kan haar maar niet uit mijn hoofd krijgen. Eke dag elk uur elke minuut denk ik aan haar , het is echt niet normaal meer. Dus denk ik dat als ik het contact verbreek en haar niet meer zie dat het uiteindelijk wel overgaat. Dadenverliefdheid op den duur wel weggaat. Dat hoop ik tenminste

Ik hoop het ook voor jou.. heb je die collega verteld over jouw gevoelens voor haar? Of met een reden niet gedaan? Weet je vrouw ervan?

Ik hou het mooi voor me, niemand schiet er iets mee op als ik het vertel, dus hoop ook dat het snel over zal gaan, want het is niet te doen zo... iedere dag....

Nee mijn collega weet het niet….denk ik. Mijn vrouw zeker niet. Ik ga het zeker ook niet vertellen. Dat kan ik niet maken

Nee hier precies hetzelfde..

Maar ik heb wel het vermoeden dat die andere man vermoedt dat ik wat voor hem voel, door mijn gedrag en verlegenheid... kan mezelf soms wel voor mn kop slaan!

Het is mij ook echt overkomen, ben het steeds uit de weg gegaan en nu... nu word ik er gek van!

Wat een situatie toch hè!

Succes met jouw beslissing met je baan, zal niet meevallen!

Nee mijn collega weet het niet….denk ik. Mijn vrouw zeker niet. Ik ga het zeker ook niet vertellen. Dat kan ik niet maken

@ Anoniem2 ja moeilijk hè! Heb je hem wel eens een bericht gestuurd via social media? Hij mij wel en hij heeft wel vaker contact gezocht en dat maakt het moeilijk om hem te vergeten. We zijn overigens beide bezet.

En over je verlegen gedrag, meestal vinden ze het wel lief als je verlegen van ze word volgens mij :)

Ja echt wat een situatie….jij begrijpt mij heel goed. Misschien zal mijn collega ook wel iets vermoeden door mijn gedrag enz. Ook voor jou zal het niet veel anders zijn. Jij ook heel veel succes. Hopelijk komt het goed voor ons beiden . En een baan opgeven is zeker moeilijk, moet eerst nog bedenken hoe ik dat ga doen.

@ Anoniem2 ja moeilijk hè! Heb je hem wel eens een bericht gestuurd via social media? Hij mij wel en hij heeft wel vaker contact gezocht en dat maakt het moeilijk om hem te vergeten. We zijn overigens beide bezet.

En over je verlegen gedrag, meestal vinden ze het wel lief als je verlegen van ze word volgens mij :)

@Anoniem wat voor gedrag?

Een baan opgeven vind ik nog al wat! Is er niet een manier om je collega niet meer tegen te komen of zal dat niet gaan?

Romy89 verliefdheidsgedrag denk ik? Ik denk het manier van kijken, interesse tonen in alles wat zij doet , ik denk dat het wel te merken is voor een vrouw? Of hoe kan je zien of iemand verliefd is op je? Zou jij het merken?

Ik ben zelf hoteldebotel van hem en ben ervan overtuigd dat hij het wel voelt, opmerkt.. zoiets voel je toch? En daarbij hij zoekt ook oogcontact met mij... wat moet je er toch mee! Eigenlijk uit de weg gaan, maar hoe, het gevoel is zo sterk!

@Romy89 ja zou het, ik schaam me juist soms voor mijn ongemakkelijke gedrag en verlegenheid, maar daardoor merkt hij vast op dat ik hem leuk vind ;-)

Anoniem2 hoe zou jij het merken als een man jou leuk vindt of verliefd zou zijn op je? Dingen die opvallen bij verliefdheid?

@Anoniem2 lk gedroeg me ook verlegen en onhandig hoor maar dat leek hij niet gek te vinden en hij trok juist veel naar me toe. Ik denk dat je je daar te veel zorgen om maakt en zelf kijk je er meestal anders tegenaan dan de man heb ik het idee.

Mijn situatie is dat ik al een heel lange tijd niets meer heb gehoord terwijl hij juist veel contact zocht. Ineens is dat over. Er is naar mijn weten geen aanleiding voor geweest. Diep van binnen weet ik dat het beter is om hem helemaal te vergeten maar ondertussen denk ik iedere dag aan hem. Het is om gek van te worden! Als ik wakker word denk ik aan hem en als ik ga slapen en door de dag heen ook veel.

Ik wou dat ik een goed advies voor je had! Wat ik wel merk, is dat het gevoel van vreselijke wanhoop iedere week dat ik hem niet zie een beetje meer verdwijnt.….

Ikzelf heb maanden geleden ook een bericht op lotgenoten geplaatst. Hopeloos verliefd op een leuke vrouw, op hetzelfde kantoor maar ander bedrijf. Enkele maanden geleden kreeg ze een andere baan en sindsdien is er geen contact meer. Het klinkt gek maar na al die weken word het gevoel minder. Ik zat in de tussentijd soms met tranen onderweg naar werk. Liep langs haar kantoor en voelde mij zo rot dat ze er niet meer zat. Denk nog wel aan haar maar verlangen is minder. Het was een jaar aan de gang en werd obsessief. Wat ook helpt is dat liefde niet beantwoord werd, of onmogelijk was hoewel we wel altijd een gesprekje, grapje of knipoogje hadden met elkaar. Ook gingen onze blikken naar elkaar en leek ze altijd blij mij te zien. Nu ik er weer over nadenk toch weer wat emotioneel, moet slijten. Ik hoop nu ook dat ik haar niet meer tegenkom, bang dat het weer opnieuw begint.
Ten derde is toch veel afleiding met bezigheden en werk. Niet aan de waterkant zitten mijmeren, nog niet.
Het voelt dubbel, geen stress meer wanneer ik haar zie of wat ik moet zeggen, niet meer volgen op social media maar het loslaten is wel heftig maar achteraf wel een bevrijding. De hele situatie heeft mijn leven verrijkt omdat ik anderen beter kan begrijpen in dit soort situaties.
Nog 1 punt is dat ik iemand vond om mee te praten wat erg heeft geholpen, diegene ben ik erg dankbaar dat ze er was op moeilijke momenten.

Samenvattend, 1 geen contact, 2 geen toekomst: getrouwd, onmogelijke en/of onbeantwoorde liefde. 3 afleiding. 4. Iemand om mee te praten

Polderman dank voor je reactie. Ik denk er ook hetzelfde over. Geen contact, afleiding en dan zal het waarschijnlijk wel overgaan. Anders ga ik er gek van worden

Bedankt voor je reactie Polderman. Ik denk er ook hetzelfde over.. met mn verstand.. nu het gevoel nog.

Gisteren paar reacties geplaatst maar kwamen niet op de site...

@anoniem, ja, hoe merk je dat een vrouw verliefd op je is? De blik in haar ogen, steeds oogcontact zoeken, op alle mogelijke manieren in contact willen komen, recht in elkaars ogen kijken... je merkt het wel van elkaar toch? Niet weten wat je moet zeggen, verlegen worden, ongemakkelijk? Die spanning voelen... ik heb het idee dat hij hetzelfde voelt, maar we zullen het nooit weten, allebei getrouwd, trouw aan onze partner, dus zullen het nooit uitspreken?

Misschien maar beter ook... maar ondertussen kan ik amper eten, slapen.. en denk iedere minuut vd dag aan hem!!

Anoniem2 , wij werken in hetzelfde kantoor dus hebben wij voor ons werk al veel oogcontact . Ik denk wel dat zij gevoelens heeft voor mij, maar zij is ook getrouwd en wil haar huwelijk niet op het spel zetten denk ik. Ik denk dat het bij mij veel duidelijker is. Ik moet haar gewoon vermijden. Maar aan de andere kant wil ik haar ook blijven zien. Ik denk ook de hele dag door aan haar. Om gek van te worden

@Romy89 ja dat onhandige, ongemakkelijke gedoe.. ik denk dan achteraf.. waarom doe ik dat, maar op dat moment heb ik die controle niet omdat hij in de buurt is, mijn lijf en gedachtengang reageren op zijn aanwezigheid, super irritant!!

Hmm, dus hij zoekt geen contact meer... hij zal het ook bewust uit de weg gaan? Hij heeft ook iedere dag die 'strijd' misschien met zijn gevoelens? Het is ook zo lastig! Ik ga er ook mee naar bed en sta er mee op en bij alles wat ik doe denk ik aan hem... dit gevoel is zo sterk! Hoe is jouw relatie met jouw eigen man Romy? Xxx

Pff hier hetzelfde, ik denk dat het bij mij ook duidelijker is, ik zoek hem ook op via social media.. ik probeer constant in contact te komen met hem, maar moet daar eigenlijk mee stoppen, want ik word er gek van!

Ik zie hem niet dagelijks, jij wel... wat lastig lijkt me! Terwijl ik de dagen aftel tot ik hem weer ga zien... hoe kinderachtig en ook niet gezond... wat verliefdheid toch met je kan doen hè? Heb jij dit ooit eerder zo gevoeld? Ik niet.. en schaam me er dan een beetje voor tov mijn eigen man..

Ik zit in een zelfde soort situatie.

Wanneer ik hem zie word ik opeens zo zelfbewust en niet meer luchtig zoals ik anders wel kan zijn. Klap helemaal dicht, en wat ik dan zeg is echt verschrikkelijk. Wat zich daarna dan weer een aantal keer herhaald in mijn hoofd. Heb ik dit echt gezegd…

Beide relaties en kinderen, het is voor mij ook serieus geen optie hoor. Maar wil hem graag zien. Niet dat ik de dagen af tel tot ik hem mogelijk weer zie, maar verheug me er wel op. En dan gebeurd bovenstaande weer.

Anoniem2 , nee zo heb ik mij nooit eerder gevoeld. Niet op deze manier. Ik kijk ook de hele tijd naar haar foto’s… Ja het zal vast wel goedkomen, maar tot dan zal het een erg moeilijke lijdensweg worden . Dank voor je reactie en Jij ook heel veel succes ;)

@Anoniem Dank je! Het zal niet meevallen, maar een andere optie is er niet... uiteindelijk komt het goed! En doen we er goed aan... maar denk wel steeds, waarom voel ik dit bij hem en niet bij mijn huidige man, maar goed, knop om en door!!

@Anno, ja hier precies zo, dan zeg ik weer iets stoms of doe ongemakkelijk en dan speelt die situatie zich weer 100x af in mijn hoofd en denk ik waarom gaat dit zo, waarom gedraag ik me zo? Hij zal wel denken.... ik wil dit niet, ik wil me niet zo voelen, ik haat het! Ik wil genieten van mijn gezin! Waarschijnlijk doet hij dat ook gewoon... dus why????

Ik herken het wel wat jullie allemaal zeggen hoor !!

Heb zoveel domme dingen gezegd, mag hopen dat hij dat allemaal is vergeten hoor schaam me gek!

Zoals jij volgens mij al zei @Anoniem2 het is best frustrerend om dingen voor die persoon te voelen en niet (meer) voor je eigen vriend. Maar hoe probeer je met hem in contact te komen dan? Stuur je hem ook echt berichten of zoek je hem alleen op?

Zit ook echt in tweestrijd ik weet ergens wel dat ik die jongen beter kan vergeten maar ik word gek bij de gedachten hem nooit meer te spreken/zien :( het voelt alsof ik niet meer terug kan nu ik hem heb leren kennen :(

Romy89 dat heb ik dus ook….de gedachte haar niet meer te kunnen zien en spreken. k wil haar zo graag zien. Terwijl ik ook denk dat het beter is om het contact te verbreken. I

Anoniem, ik kijk ook veel naar zijn foto’s en ik check zijn social media accounts. Het is een hele bezigheid! Mij is het tot nu toe nog niet gelukt om hem helemaal te vermijden. Ben stapelverliefd :(
Dag in dag uit ben ik met hem bezig.
Weet ook wel dat ik hem zou moeten loslaten en al het contact zou moeten verbreken maar het is nog niet gelukt. Heb er eerlijk gezegd mijn best ook nog niet voor gedaan!

Pfff zo herkenbaar dit allemaal... probeer hem echt uit mijn hoofd te zetten, maar het lukt me niet... ik word er gek van!! Precies wat je zegt Romy, dag in dag uit ben ik met hem bezig ook... kost me energie, maar soms word ik er ook blij door en geeft het me energie.. stapelverliefd... waarom ben ik hem niet 15 jaar eerder tegengekomen ;-) ik kan er nu niks mee! Het mag en kan niet... pffff, ik wou dat ik hem nooit meer tegenkwam!

Anoniem2, weet dat je niet de enige bent!

Zelf heb ik nog even getwijfeld of ik niet aan Limerince doe. Weet niet of je dat kent? Ik twijfel daar nog over.

Als ik hem zie heb ik onwijs veel energie en happy feelings en de dagen daarna ben ik weer down en vol met gevoelens van verlangen en wanhoop. Het enige wat ik dan wil is bij hem zijn en contact hebben en verder haal ik nergens plezier meer uit! Herken je dit?

Terwijl ik jouw verhaal lees denk ik bij mezelf kan het zijn dat jij het bent aan wie ik zoveel denk. Ik zit in dezelfde situatie als jij. Kenen elkaar 2 jaar, ook collega's, en getrouwd.