Autonomie en verbondenheid: twee kanten van dezelfde medaille

Autonomie en verbondenheid: twee kanten van dezelfde medaille.

Autonomie en verbondenheid zijn twee kanten van dezelfde medaille. We kunnen niet uitsluitend verbonden zijn. We kunnen ook niet alleen autonoom zijn.

In een optimale situaties bewegen we op een natuurlijke manier vanuit autonomie naar verbinding en laten de verbinding weer gaan om weer terug te stappen in onze autonomie.

In onze relatie uit zich dit in de behoefte om samen te zijn met onze partner en ons geborgen te voelen en tegelijkertijd willen we ook onszelf kunnen zijn en ruimte hebben voor onszelf. Hoe breng je hier balans in? Dat kan knap lastig zijn.

Om je eigen autonomie te ervaren is het belangrijk dat je weet wat je voelt. Want je gevoel is een kompas naar binnen toe om in contact te komen met wat je nodig hebt.

Het is fijn als je van jezelf autonoom mag zijn en vanuit zelfrespect je behoeften duidelijk kunt uiten. Tegelijkertijd betekent autonoom zijn dat je mijn en dein kunt scheiden. En je ook oog kunt hebben voor wat de ander voelt en nodig heeft. Dat je de ander toestaat ook zichzelf te kunnen zijn.

Het ervaren van verbondenheid in je relatie maakt dat je je veilig kunt voelen. En je je kunt openen voor elkaar. Je je kwetsbaar kunt en mag opstellen en elkaar kunt vertrouwen. Er is voldoende liefde en aandacht voor elkaar.

Ervaar je het als een uitdaging in jezelf de balans te vinden tussen je behoefte aan onafhankelijkheid en intimiteit met je partner? Tussen jezelf mogen zijn en je aanpassen aan de ander? Hoe zit het bij je partner?