Pas nadat allebei hun laatste kind uit huis ging leerden ze elkaar kennen. Men dacht daarom dat de problemen van een samengesteld gezin nooit voor hen van toepassing zouden zijn.. Maar meer en meer merkte zij dat ze regelmatig conflicten hadden over de kinderen, ook al woonden deze elders.
Haar vriend had 4 kinderen waarvan de oudste een dochter was. In het begin was ze wel vriendelijk (maar op haar hoede) maar toen de relatie serieuzer werd, reageerde de dochter vaak stekelig tegen mevrouw. De zonen van haar vriend waren meestal wel aardig.
De kinderen van mevrouw waren blij dat hun moeder weer gelukkig was. Toch vergeleken ook zij haar nieuwe vriend met hun overleden vader, waarbij hij natuurlijk nooit kon tippen aan papa. Mevrouw was gelukkig geweest met hun vader, maar zag ook verschillen. Mevrouw werd in haar beleving nu meer vrij gelaten en kon ook gemakkelijker dingen met vriendinnen ondernemen.
Maar als het om zijn dochter ging, dan moest zij uitkijken. Een kritische opmerking over haar betekende een felle reactie van haar nieuwe vriend. Dan reageerde hij als door een wesp gestoken. Ze probeerde daarom maar niets meer te zeggen over het gedrag van deze dochter, maar dat lukte niet altijd. En dán hadden ze bonje. Nu was deze dochter ook nog zwanger en de hormonen maakten haar zo mogelijk nog moeilijker in de omgang. Daarom kwam mevrouw voor hulp bij mij.
Ik leerde haar hoe mevrouw de kritiek op zijn dochter wat zachter kon formuleren en ik leerde hem dat kritiek geen afwijzing was. Door hen beiden hierin te betrekken en hen gevoeliger te maken voor elkaars pijnpunten werd hun relatie gemakkelijker. Loyaliteit van kinderen naar hun ouders is vanzelfsprekend, maar andersom ook.
Gelukkig gaat het nu goed. Zijn eerste kleinkind is geboren en nu wordt zelfs zijn vriendin wel eens ingeschakeld om op te passen. Ze mag ook een beetje oma zijn. Natuurlijk blijft het een beetje balanceren om niet in conflict te raken, maar ze leren elkaar wat beter waarderen.
Nellie
Relatietherapie Veghel
Lid van Relatietherapeuten.net
Veghel
Haar vriend had 4 kinderen waarvan de oudste een dochter was. In het begin was ze wel vriendelijk (maar op haar hoede) maar toen de relatie serieuzer werd, reageerde de dochter vaak stekelig tegen mevrouw. De zonen van haar vriend waren meestal wel aardig.
De kinderen van mevrouw waren blij dat hun moeder weer gelukkig was. Toch vergeleken ook zij haar nieuwe vriend met hun overleden vader, waarbij hij natuurlijk nooit kon tippen aan papa. Mevrouw was gelukkig geweest met hun vader, maar zag ook verschillen. Mevrouw werd in haar beleving nu meer vrij gelaten en kon ook gemakkelijker dingen met vriendinnen ondernemen.
Maar als het om zijn dochter ging, dan moest zij uitkijken. Een kritische opmerking over haar betekende een felle reactie van haar nieuwe vriend. Dan reageerde hij als door een wesp gestoken. Ze probeerde daarom maar niets meer te zeggen over het gedrag van deze dochter, maar dat lukte niet altijd. En dán hadden ze bonje. Nu was deze dochter ook nog zwanger en de hormonen maakten haar zo mogelijk nog moeilijker in de omgang. Daarom kwam mevrouw voor hulp bij mij.
Ik leerde haar hoe mevrouw de kritiek op zijn dochter wat zachter kon formuleren en ik leerde hem dat kritiek geen afwijzing was. Door hen beiden hierin te betrekken en hen gevoeliger te maken voor elkaars pijnpunten werd hun relatie gemakkelijker. Loyaliteit van kinderen naar hun ouders is vanzelfsprekend, maar andersom ook.
Gelukkig gaat het nu goed. Zijn eerste kleinkind is geboren en nu wordt zelfs zijn vriendin wel eens ingeschakeld om op te passen. Ze mag ook een beetje oma zijn. Natuurlijk blijft het een beetje balanceren om niet in conflict te raken, maar ze leren elkaar wat beter waarderen.
Nellie
Relatietherapie Veghel
Lid van Relatietherapeuten.net
Veghel
