Relatietherapeuten.net › Lotgenoten forum › Familieproblemen › Mijn man kiest voor zijn dominante ouders

Mijn man kiest voor zijn dominante ouders

Wij wonen naast mijn schoonouders al een aantal jaren, we delen zelfs de tuin. Ik heb spijt als haren op mijn hoofd dat hier ben gaan wonen. We wonen in het huis waar mijn man is opgegroeid en mijn schoonouders in een mantelzorg woning ernaast. We hebben twee kinderen van 10 en 13.

Mijn schoonouders zijn altijd we erg dominant geweest, maar het loopt de spuigaten uit. De laatste jaren bemoeien ze zich overal mee, ik( de schoondochter) doe niks goed, mijn huis is volgens hun niet netjes, voed de kinderen niet goed op en ze weten alles beter.

Constant wordt er kritiek geleverd op alles wat we doen. Ik heb een aantal jaren al aangeven dat ik weg wil, verhuizen omdat onze relatie er aan kapot gaat. Zelf vindt hij dat ik meer moet slikken en niet op alle slakken zout moet leggen. Maar ik kan niet meer....ben op.

Nu heeft hij aangegeven niet weg te willen en als ik weg wil dat ik alleen met de kinderen moet gaan, hij wil zijn ouders niet met de woning laten zitten. Laatste redmiddel is therapie/advies.....Het gaat zelf zo ver dat mijn schoonfamilie achter mijn rug om berichtjes over mij stuur naar mijn man, over wat er is voorgevallen.

Ze hebben letterlijk in een ap gezet dat ik eens moet leren luisteren naar hun. Indien mijn man niet met mij wil verhuizen dan gaan we helaas scheiden, dit niet omdat wij elkaar zat zijn. Hij zegt dat hij niet kiest, maar in mijn ogen maakt hij duidelijk een keuze, keuze voor zijn ouders.

anoniem

> 2 jaar geleden

Reageer

Toon reacties

Reageer:

Wat naar. Ik snap je helemaal, het is ook erg vermoeiend. Jammer dat je man indirect toch een keuze maakt. Het lijkt erop dat hij bang is om zijn ouders te verliezen. Maar iets zegt mij ook dat hij wellicht weet dat jij niet zal weggaan. Een opmerking dat jij et de kinderen wil verhuizen vind ik best pittig, want het zijn toch ook zijn kinderen?! Daarom vraag ik me af of hij je wel serieus neemt.

Wat zegt jouw gevoel?
Heb je nog een gelukkig gevoel en wat heb je nodig om dat gevoel te vergroten en weer gelukkig te zijn voor jezelf?
Denk je dat je een oplossing hebt voor jezelf om hun gedrag te negeren en het niet meer persoonlijk te nemen? Het zegt namelijk best veel over hun en niet over jou. Het is jouw huis, jouw leven, Je bent een volwassen vrouw, hun bemoeienis is onnodig, zowel voor jou als je man.

Ik hoop dat het goedkomt. En dat jij vooral keuzes maakt om weer gelukkig te zijn met jezelf en voor jezelf. Geef ze geen energie van jezelf, probeer de focus te leggen op je jezelf, je kinderen en als dat het nog waard is voor je, je man. Je zal zien dat focus op positiviteit meer positiviteit zal brengen in je leven en de negativiteit zal verkleinen.

Succes

Marloes

> 2 jaar geleden

Reageer:

Hoi
Ik zit met het zelfde ik ben al 29 jaar samen met mijn man we wonen niet naast mijn schoonouders maar veel klinkt het zelfde.
Nu is mijn schoonvader en schoonzus aan het vertellen dat ik depressief ben. Hun ontkennen en mijn man zegt Laat ze toch praten en hun zijn dan gewoon vrienden mijn man en hun en over mij vertellen ze zoiets.
Het contact tussen ons en de schoonfamilie is vaker verbroken geweest en dan is er rust. Maar steeds vinden ze een weg om via mijn man weer terug te komen.ik voel steeds meer dat er een grens tussen mijn man en mij ontstaat. Soms weet ik het ook niet meer. Maar ik probeer niet op te geven. Ik begrijp je verhaal echt heel goed

Luna

> 2 jaar geleden

Reageer:

Mijn schoonouders zijn niet veel beter. Ze bemoeien overal mee en weten alles beter. Schoonmoeder gedraagt zelfs alsof zij de moeder is van mijn zoon. Manlief praat haar gedrag ook altijd goed. Ik ben het ook spuugzat.

Lizzy

> 2 jaar geleden

Reageer:

Beste V. Kan het niet zo zijn dat jouw vader gewoon niet tegen je stiefmoeder op kan? Is zij misschien een narcist? Narcisten trekken afhankelijke types aan. Dat hoort bij elkaar als yin en yang. Zo'n onderdanige zal het nooit opnemen tegen de narcist. Mijn moeder, een schat, kon ook nooit tegen mijn vader op. Als we haar nodig hadden i.v.m. pa zijn bizarre misdragingen, dan hadden we niets aan haar.

Fietje

> 2 jaar geleden

Reageer:

In die situatie had ik ook bijna gezeten. Mijn vriend, die goed voor zijn ouders zorgde, wilde in hun buurtje gaan wonen. Omdat hij dat gezellig vond. Maar hij zat daar al elke dag om de koffie na zijn werk, dus dat zag ik helemaal niet zitten. Dan was ik hem helemaal kwijt. Heb het tegen kunnen houden. Gelukkig maar! Nu ik uw verhaal lees.

Anoniem

> 2 jaar geleden