Wandel je relatie naar een sterkere verbinding.

Wandelend naar verbinding

Freud wist het al: oogcontact is soms helemaal niet zo bevorderlijk voor een gesprek. Daarom liet hij zijn cliënten op de divan liggen, of ging hij met ze wandelen. Vaak leidde dat tot een veel opener gedachtewisseling. Geen wonder dat er tegenwoordig zoveel wandel coaching wordt toegepast!
Een ander pluspunt van wandelen is dat samen zwijgen ook oké is. Dan ben je gewoon bezig met kijken naar de omgeving – en vind je vanzelf weer een luchtig gespreksonderwerp. En het derde voordeel is het effect van de beweging zelf, zegt hoogleraar neuropsychologie Erik Scherder. ‘Bewegen activeert onder meer de hersengebieden die zich ook bezighouden met taal. Logisch dus dat je spraakzaam wordt van een lange wandeling.’
En tenslotte het vierde voordeel van wandelen; al na een halfuur doorstappen maak je een belangrijk geluk hormoon aan, dopamine.

Hoe werkt dat dan in je hoofd? Lopen geeft je afstand en laat je met nieuwe ogen naar je leven kijken. Het heeft iets weg van Mindfulness. Ook bij wandelen houdt het malen in je hoofd op, je wordt even uit de tijd getild. Dat kan voelen als een moment van volmaakt geluk; waarin je niets meer te wensen hebt. Zeker wanneer je even achterlaat wat achter je ligt en met vertrouwen vooruit kijkt wat komen gaat.

Lichamelijke processen kunnen onze gedachten en gevoelens dus beïnvloeden, blijkt uit veel onderzoek. Soepel en vloeiend bewegen bezorgt ons meer positieve emoties en herinneringen. dit is een betere afleiding dan ‘scherpe, zware’ bewegingen zoals krachttraining. Wandelen is zo’n soepele, vooruitgaande beweging. Als we vooruit bewegen, worden de processen in onze hersenen die te maken hebben met vooruitgang vanzelf toegankelijker. Zo kom je automatisch in de stemming om stappen (naar voren) te zetten- en door te gaan en verder te komen. Je blik wordt letterlijk en figuurlijk ruimer.

Wandelen helpt ook tegen zware sombere gevoelens. En samen wandelen is dan als ‘sociale lijm’: je voelt meer aansluiting en verbondenheid. Een beetje doorstappen werkt het allerbest. We kunnen inmiddels met de medische kennis van nu verklaren dat mensen die lopen dit gemakkelijk als helend ervaren.
‘Het is de beweging die het ’m doet. Als je loopt, maken je hersenen dopamine aan. En die neurotransmitter stof werkt onder andere goed tegen somberheid, zwaarte en pijn. Een wandeling kan dus letterlijk genezend werken voor mensen die 'worstelen.’

Ook neuropsycholoog Erik Scherder kan zich hier helemaal in vinden, met die kanttekening dat de wandelaar wel echt moet doorstappen.
‘Slenteren heeft geen zin, de beweging moet wel een zekere inspanning vragen. En je moet minstens dertig minuten lopen. Liever nog drie kwartier.’

Wandelen brengt je dus dichter bij elkaar.
En wandelen is goed voor je gezondheid en geluksgevoel. Maar dat het ook goed is voor relaties, durf ik inmiddels ook te geloven. Wandelen heeft alles in zich om relaties weer op het juiste spoor te krijgen en te houden. Wandelen met een partner is namelijk behalve een fysieke bezigheid, ook een sociaal proces. Mensen die samen wandelen, nemen automatisch hetzelfde ritme en tempo aan. Die gezamenlijke tred beïnvloedt hun mentale ervaring.
Synchroon bewegende mensen blijken hun denkbeelden, gevoelens en doelen meer op elkaar af te stemmen. Sommige onderzoekers noemen synchroon bewegen zelfs ‘sociale lijm’. Want mensen die dat doen, voelen meer aansluiting en verbondenheid met elkaar. Er ontstaat tussen hen automatisch meer empathie en positief gevoel. Samen wandelen is dus ook een manier om (zelfs zonder woorden) dichter bij elkaar te komen.

Veel plezier in de buitenlucht M@