Een bijzonder kind, daarom ook niet te vergelijken

Zij had 2 kinderen, die weliswaar contact hadden met hun eigen vader, maar daar weinig mee hadden. Hij was zelf ook kind gebleven en had ze niks te bieden. Maar moeders vriend was geweldig met de kinderen van zijn vriendin. Ze zagen hem (ook al was hij soms streng) meer als een vader dan hun eigenlijke vader.
De vriend van moeder had eveneens een zoon. Deze was 15 jaar maar functioneerde op een leeftijd van een kind van 5. De kinderen van zijn vriendin, die jonger waren, schoten hem op allerlei manieren mijlenver voorbij. Pijnlijk voor deze vader om te zien.

Deze zoon kwam slechts 1x per 2 weken bij dit gezin, en cirkelde dan voortdurend om vader heen. Hij kreeg amper de tijd om naar het toilet te gaan. Zijn vriendin ergerde zich eraan dat hij steeds werd opgeëist door zijn kind, zelfs zo erg dat ze het gevoel had dan nauwelijks te bestaan (niet voor de zoon, wat ze begreep, maar ook niet voor vader!) Ze nam het vader soms een beetje kwalijk dat hij dan alleen oog had voor zijn kind. Maar hij hield natuurlijk van zijn zoon, en was blij omdat hij hem eindelijk weer eens zag. Ook dat was volkomen gerechtvaardigd.
De vriendin had zeker geen hekel aan de jongen, maar steeds het gevoel te hebben dat niemand ertoe deed was lastig. Soms hadden haar jongens de jongen wel mee op sleeptouw genomen, maar uiteindelijk paste dat niet, ze waren hem ontgroeid.

De laatste tijd waren er steeds meer irritaties tussen het stel. Vader kreeg het gevoel dat zijn vriendin zijn zoon liever “wegmoffelde”. Hoewel dat niet haar bedoeling was, wilde ze soms wel liever dat hij maar vast op bed lag, zodat zij ook nog even tijd had met vader. Zij vond het lastig voor haar vriend een heel weekend nauwelijks te bestaan.
Erover praten hielp niet. Dan kwam hij direct met een vergelijking: ik doe toch óók van alles voor jóuw kinderen, ik offer me toch ook regelmatig op. En jouw kinderen zijn er bijna altijd!! Dan zei ze maar niks meer.

Gelukkig kon ik hen toch helpen: ik deed enkele tips aan de hand waardoor zij een begin van een band kon ontwikkelen met zijn zoon. Hierdoor kreeg zij iets meer invloed op de situatie en kon hij zien dat zij investeerde in zijn kind. En hij moest leren om vergelijkingen achterwege te laten en zijn verdriet toe te laten om datgene wat hij in zijn kind miste.