onzeker over de ander of ligt het in mezelf?

Soms kan je tijdens de verkering, maar ook in het getrouwde leven nog periodes hebben dat je enorm twijfelt aan je partner. Je ziet dingen bij de ander die niet bij je passen. Je vind bepaalde eigenschappen echt niet kunnen. Je twijfelt of je de goede keuze hebt gemaakt. De gevoelens die dat losmaakt kunnen behoorlijk verwarrend zijn en maken dat je je ellendig voelt!
Wat vaak aan de hand is, is dat het niet zozeer aan je partner ligt (al heeft ieder verbeterpuntjes), maar dat de verwarring, weerstand, onzekerheid of wat je dan ook voelt, vaak een uiting is van een diepgewortelde moeite je volledig te hechten. Want als jij je hecht, is het dan wel veilig bij die ander? Moet er eerst niet iets veranderen bij de ander vooraleer je veilig bent? Soms kan het ook een diepe angst zijn om verkeerde keuzes te maken. Je hebt geen bevestiging gehad in eerdere keuzes die je maakte in je leven en je voelt je stuurloos... wat als ik het verkeerde kies? Controle over de ander is dan vaak een schijnoplossing die een soort rust geeft. Wat de oorsprong ook is, probeer je niet meer te richten op de oneffenheden van de ander, maar zoek de pijn in jezelf op die hieraan ten grondslag ligt en geef ruimte aan de emoties. Vaak heb je hier wel hulp bij nodig omdat het zo ontzettend diep kan zitten, dat je er zelf niet bij kan.
Heel veel wijsheid en succes!