Stief/bonusouders vinden vaak dat de kinderen door de partner verwend worden. Stiefvader vond het zoontje van mevrouw regelmatig ondankbaar overkomen, ook al zei hij het niet zo onvriendelijk. Voorzichtig als hij was om zijn vriendin te kwetsen. Want: ouderschap maakt kwetsbaar.
Het was niet zozeer mevrouw die haar zoontje verwende, maar haar familie en haar ex-schoonfamilie. Het jongetje was het enige kleinkind, 8 jaar, en kreeg alle aandacht, werd naar alle pretparken gesleept in zijn korte leventje. Mevrouw en haar ex-man hadden ook best een goede band en vierden Sinterklaas, Kerst en Nieuwjaar samen, om hun kind huiselijkheid te bieden. Stiefvader kon goed met vader overweg maar hij vond dit toch wel wat ver gaan. Wanneer hadden ze eens tijd voor elkaar?
Ik bemerkte dat bonusvader toch wel veel terechte vragen stelde. Moeder moest haar zoontje helpen om een surpriselijstje voor Sinterklaas te maken. Hij had alles wat hij wilde al.
Een tante die van vakantie terugkwam had maar liefst zeven (!) souvenirs voor het kind meegebracht. Het joch werd aan alle kanten in de watten gelegd.
Het kind werd regelmatig meegenomen (soms meerdere keren per jaar) naar de Efteling, of naar de dierentuin. Toen ik opperde dat een keertje spelen in een zandbak of picknicken ook wel voldoende was, zeiden ze dat dit er nog bovenop kwam. De grootouders deden dit ook regelmatig.
Bonusvader voelde zich gesterkt en toen ik zei dat zijn vragen niet moesten worden opgevat als een vorm van kritiek, maar als liefde. Hij had zich steeds als een negatieve bemoeial gevoeld. Je kunt een kind ook teveel geven. Dankbaar hoeft een kind niet te zijn, maar het mag wel waardering voelen voor alles wat het krijgt. Oók dat moet geleerd worden.
Nellie
Relatietherapie Veghel
Lid van Relatietherapeuten.net
Veghel