Je kent het wel: jij bent je autosleutels kwijt en je partner begint met een betoog over ‘ hoe het toch komt dat jij altijd je spullen kwijt bent!’ in plaats van je te helpen met het oplossen van het probleem: nl. hoe de autosleutels zo snel mogelijk gevonden kunnen worden.
De vraag waar de autosleutels liggen was een gewone en normale Volwassene-vraag. Als de ander hier, zoals in bovengenoemd voorbeeld, geïrriteerd op reageert, zit die in de Ouderrol. Een Volwassene-reactie zou daarentegen bijvoorbeeld zijn geweest: “Weet je wanneer je ze voor het laatst hebt gebruikt?”
Mensen die in een machtsconflict zitten en regelmatig verbale ruzies hebben, zitten vrijwel altijd vanuit de Ouder- en Kind rol te communiceren. Beide gesprekspartners wisselen dan voortdurend van Ouder- en Kind rol. Zodra en vanaf het moment dat één van beiden in staat is om vanuit de Volwassenrol te communiceren, is de angel eruit en is er geen machtsconflict meer: “Ik begrijp je ergernis, het komt ook erg ongelegen. Zou je me toch willen helpen zoeken?” En dat niet op een snauwende (Ouderrol) maar op een begripvolle manier.
De vraag waar de autosleutels liggen was een gewone en normale Volwassene-vraag. Als de ander hier, zoals in bovengenoemd voorbeeld, geïrriteerd op reageert, zit die in de Ouderrol. Een Volwassene-reactie zou daarentegen bijvoorbeeld zijn geweest: “Weet je wanneer je ze voor het laatst hebt gebruikt?”
Mensen die in een machtsconflict zitten en regelmatig verbale ruzies hebben, zitten vrijwel altijd vanuit de Ouder- en Kind rol te communiceren. Beide gesprekspartners wisselen dan voortdurend van Ouder- en Kind rol. Zodra en vanaf het moment dat één van beiden in staat is om vanuit de Volwassenrol te communiceren, is de angel eruit en is er geen machtsconflict meer: “Ik begrijp je ergernis, het komt ook erg ongelegen. Zou je me toch willen helpen zoeken?” En dat niet op een snauwende (Ouderrol) maar op een begripvolle manier.
