Wat ik regelmatig tegenkom in mijn praktijk, is dat de ene partner aankondigt weg te willen uit de relatie, en de ander dat helemaal niet heeft zien aankomen. Hoewel dit vaak voorkomt, is het natuurlijk eigenlijk heel gek dat je in je meest intieme relatie, niet van elkaar zou weten hoe je erin staat. Ik zie hier grofweg twee destructieve dynamieken die vaak spelen:
1. De ene partner geeft voor zijn of haar gevoel al heel lang van alles aan, maar de ander doet dit af als 'zeuren' en heeft niet door hoe serieus de stand van zaken is. Hier hebben beiden partners te leren hoe ze zich op een verbindende manier kunnen uitspreken naar de ander. Aanhaken, zeggen wat je nodig hebt, blijven staan voor je behoefte etc.
2. De ene partner lijdt in stilte en de ander heeft niets in de gaten. Totdat de eerste vindt dat hij of zij genoeg geleden heeft en 'ineens' weg wil. Hier is een patroon van vermijding bij de één en onafgestemdheid bij de ander aan de hand. Vaak voelt de eerste het zo lang verdragen van wat er dwars zit, als een rechtvaardiging om op te stappen. Maar dat is het niet, zeker niet wanneer er kinderen betrokken zijn.
Door het vermijden van moeilijke gesprekken en dan ineens te willen verdwijnen, creëer je chaos en shock bij je partner en hechtingsproblematiek bij eventuele kinderen. Een relatie verbreken is een gezamenlijk proces. Wanneer dit niet lukt, schakel dan op tijd een therapeut in.
1. De ene partner geeft voor zijn of haar gevoel al heel lang van alles aan, maar de ander doet dit af als 'zeuren' en heeft niet door hoe serieus de stand van zaken is. Hier hebben beiden partners te leren hoe ze zich op een verbindende manier kunnen uitspreken naar de ander. Aanhaken, zeggen wat je nodig hebt, blijven staan voor je behoefte etc.
2. De ene partner lijdt in stilte en de ander heeft niets in de gaten. Totdat de eerste vindt dat hij of zij genoeg geleden heeft en 'ineens' weg wil. Hier is een patroon van vermijding bij de één en onafgestemdheid bij de ander aan de hand. Vaak voelt de eerste het zo lang verdragen van wat er dwars zit, als een rechtvaardiging om op te stappen. Maar dat is het niet, zeker niet wanneer er kinderen betrokken zijn.
Door het vermijden van moeilijke gesprekken en dan ineens te willen verdwijnen, creëer je chaos en shock bij je partner en hechtingsproblematiek bij eventuele kinderen. Een relatie verbreken is een gezamenlijk proces. Wanneer dit niet lukt, schakel dan op tijd een therapeut in.
