Wij horen als relatie coaches vaak veel ongenoegen over het moment van thuiskomen van de partner.
Dat moment is berucht en risicovol..
want je bent moe van je werk en gestrest door het verkeer; je partner is moe van de kinderen hebben en is toe aan een praatje met een volwassene...
Dan gaat het vaak mis
en wordt een quasi neutrale vraag of opmerking in 'no time' een ruzie. Kleine ergernissen groeien uit tot enorme problemen. 'WAT heb je geen boodschappen gedaan? Ohh, ben je te moe om even met de kinderen te spelen? Zooo, moet ik weer zelf koken? Moet ik dan ook echt álles zelf doen terwijl jij op je luie reet zit? Et cetera.
Het probleem zit in die eerste opmerking of vraag.. het is geen open vraag vanuit 'verbindende' communicatie', maar vaak gelijk een verborgen of regelrecht verwijt.
De oplossing kan simpel zijn: geef elkaar tien minuten rust bij thuiskomst. De routine wordt dan bijvoorbeeld: je komt binnen en je begroet je partner. Jullie kijken op de klok en geven elkaar even de noodzakelijke tijd om te schakelen! Jullie doen nog even je eigen ding. En doen daarna ook allebei moeite om de start van de avond 'positief' in te zetten...
Dus na tien minuten zoeken jullie elkaar op en vragen jullie aan elkaar: 'Hoe is het? Wat moet er gebeuren? Wie doet wat? ..
Plan een lastige issue aankaarten of een moeilijke kwestie bespreken, bij voorkeur later op een rustiger (geschikt) moment; bijvoorbeeld als de kinderen op bed liggen, als je gegeten hebt, wanneer jullie allebei rustig naar elkaar kunnen luisteren.
Voorwaarde is natuurlijk wel dat je deze nieuwe routine samen bedenkt en bespreekt. En dat je gelooft wat je belooft.
Anders heeft het weinig effect en dus ook weinig zin.
Maar mijn ervaring is dat deze aandacht voor timing en échte ruimte geven/ creëren, veel goeds kan opleveren! Succes
Dat moment is berucht en risicovol..
want je bent moe van je werk en gestrest door het verkeer; je partner is moe van de kinderen hebben en is toe aan een praatje met een volwassene...
Dan gaat het vaak mis
en wordt een quasi neutrale vraag of opmerking in 'no time' een ruzie. Kleine ergernissen groeien uit tot enorme problemen. 'WAT heb je geen boodschappen gedaan? Ohh, ben je te moe om even met de kinderen te spelen? Zooo, moet ik weer zelf koken? Moet ik dan ook echt álles zelf doen terwijl jij op je luie reet zit? Et cetera.
Het probleem zit in die eerste opmerking of vraag.. het is geen open vraag vanuit 'verbindende' communicatie', maar vaak gelijk een verborgen of regelrecht verwijt.
De oplossing kan simpel zijn: geef elkaar tien minuten rust bij thuiskomst. De routine wordt dan bijvoorbeeld: je komt binnen en je begroet je partner. Jullie kijken op de klok en geven elkaar even de noodzakelijke tijd om te schakelen! Jullie doen nog even je eigen ding. En doen daarna ook allebei moeite om de start van de avond 'positief' in te zetten...
Dus na tien minuten zoeken jullie elkaar op en vragen jullie aan elkaar: 'Hoe is het? Wat moet er gebeuren? Wie doet wat? ..
Plan een lastige issue aankaarten of een moeilijke kwestie bespreken, bij voorkeur later op een rustiger (geschikt) moment; bijvoorbeeld als de kinderen op bed liggen, als je gegeten hebt, wanneer jullie allebei rustig naar elkaar kunnen luisteren.
Voorwaarde is natuurlijk wel dat je deze nieuwe routine samen bedenkt en bespreekt. En dat je gelooft wat je belooft.
Anders heeft het weinig effect en dus ook weinig zin.
Maar mijn ervaring is dat deze aandacht voor timing en échte ruimte geven/ creëren, veel goeds kan opleveren! Succes
