Natuurlijk is de ene midlifecrisis de andere niet. Die zijn er in gradaties. Een van de meest typerende symptomen van een heftige midlifecrisis is dat je je partner in vrij korte tijd ziet veranderen in een heel andere persoon dan degene waarmee je al jaren een relatie hebt. Je hebt nu te maken met iemand waarmee het nog maar moeilijk transparant contact maken is.
Er kan sprake zijn van een naderende midlifecrisis wanneer de volgende signalen zich voordoen:
- De dagelijkse zaken breken de persoon in kwestie op, ze voldoen niet langer omdat ze niet langer genoeg voldoening/ resultaat opleveren. Werkzaamheden die eerder enthousiast werden opgepakt, kunnen ze ineens uit hun handen laten vallen.
- Een terugkerend gevoel van falen en niet los kunnen komen uit de situatie
- Diegene wil nu wel eens zélf op nummer 1 staan en om dit te bereiken wenst deze geen rekening meer te houden met belangrijke anderen, zoals het eigen gezin
- Ziet als enige mogelijkheid om dit te bereiken: ontsnappen van alles en iedereen.
Dit resulteert dan ook al snel in gedrag dat over komt als vrij egocentrisch gedrag en wat een scala van emoties oproepen bij de partner, vooral machteloosheid. Want iemand in een heuse midlifecrisis is niet gevoelig voor een diepgaand gesprek. Dat wordt al snel vertaald in verantwoording moeten afleggen.
Wanneer je merkt dat praten geen soelaas biedt, is er slechts 1 remedie en dat is diegene de ruimte en tijd te geven om door alle fases van de crisis heen te gaan. Hoe verontwaardigd, machteloos en verdrietig je ook bent. Daarbij komt, dat het nieuwe gedrag van je partner vaak oude pijn bij de ander triggert, van waaruit weer gereageerd wordt.
Probeer daarom vooral je eigen pijnpunten goed te verzorgen, te helen en hoe moeilijk ook, probeer de nieuwe realiteit te accepteren en de focus op jezelf te leggen.
Er kan sprake zijn van een naderende midlifecrisis wanneer de volgende signalen zich voordoen:
- De dagelijkse zaken breken de persoon in kwestie op, ze voldoen niet langer omdat ze niet langer genoeg voldoening/ resultaat opleveren. Werkzaamheden die eerder enthousiast werden opgepakt, kunnen ze ineens uit hun handen laten vallen.
- Een terugkerend gevoel van falen en niet los kunnen komen uit de situatie
- Diegene wil nu wel eens zélf op nummer 1 staan en om dit te bereiken wenst deze geen rekening meer te houden met belangrijke anderen, zoals het eigen gezin
- Ziet als enige mogelijkheid om dit te bereiken: ontsnappen van alles en iedereen.
Dit resulteert dan ook al snel in gedrag dat over komt als vrij egocentrisch gedrag en wat een scala van emoties oproepen bij de partner, vooral machteloosheid. Want iemand in een heuse midlifecrisis is niet gevoelig voor een diepgaand gesprek. Dat wordt al snel vertaald in verantwoording moeten afleggen.
Wanneer je merkt dat praten geen soelaas biedt, is er slechts 1 remedie en dat is diegene de ruimte en tijd te geven om door alle fases van de crisis heen te gaan. Hoe verontwaardigd, machteloos en verdrietig je ook bent. Daarbij komt, dat het nieuwe gedrag van je partner vaak oude pijn bij de ander triggert, van waaruit weer gereageerd wordt.
Probeer daarom vooral je eigen pijnpunten goed te verzorgen, te helen en hoe moeilijk ook, probeer de nieuwe realiteit te accepteren en de focus op jezelf te leggen.
