oude patronen kunnen binding in de weg staan

Ik zie vaak dat mensen teveel pijnlijke 'oude' geschiedenis meenemen, naar de nieuwe relaltie / of naar het nieuwe gezin. Dan staat die geschiedenis gezonde interactie in de weg.

Naast bepaalde gedachten die we elke dag hebben, hebben we ook zo onze diepere gewoontes. Deze gewoontes oftewel patronen dragen we vaak ons hele leven al bij ons. Dit zijn meestal zaken die we van huis uit hebben meegekregen. Het is een vaste manier geworden om in het leven te staan. En het leven 'veilig' te maken.

Veel van die gedragspatronen zien of kennen we niet eens van onszelf. Ben jij bijvoorbeeld iemand die sneller dan gemiddeld boos wordt, dan vind je dat zelf heel normaal. Voor een ander kan het best vervelend zijn als je zo licht ontvlambaar bent. Het is dan niet de bedoeling om boos of fel over te komen, en toch zul je vaak te horen krijgen dat je niet zo snel boos moet worden. En het kan natuurlijk ook gaan om dichtklappen, stilvallen of terugtrekken..

Als je iets lastigs of heel vervelends meemaakt zijn die diepere patronen die ieder mens heeft, vaak belangrijk als houvast. Je wilt namelijk terug naar hoe het ooit (veilig) was of je denkt dat je het zo weer vertrouwd en veilig maakt. Je wilt weer het gevoel hebben dat het leven niet heel veel anders is (geworden) en dat alles weer als vanouds gaat worden.

Een eerdere heftige of vervelende ervaring zorgt ervoor dat binnenin jou een verschuiving plaatsvindt. Dan verandert er iets wezenlijks.
Er is iets in jouw omgeving veranderd én er is iets in jou anders geworden.’

Dan kan iemand, met het oude vertrouwde positieve patroon het leven weer oppakken en aan de ervaring een ander soort invulling te geven. Dit is positief gebruik maken van patronen, dan zijn ze helpend.

Er kunnen bij tegenslag echter ook ongezonde patronen opspelen. Die zullen we dan heel bewust en met aandacht moeten (h)erkennen, om ze daarna te doorbreken. Om patronen te veranderen, is het belangrijk ze in kaart te brengen. Je kan daar pas zicht op krijgen als je naar jezelf durft te kijken.

Het begint met accepteren dat je iets doet. Wijs jezelf niet af, kijk ernaar met compassie voor jezelf. Maar neem wél afstand van het gedrag dat je niet (meer) wilt. Blijkbaar heeft een bepaald patroon je vroeger heel goed geholpen. Maar toen was je kind of in een andere situatie en had je minder of in ieder geval andere mogelijkheden en verantwoordelijkheden. Waarschijnlijk heb je ook nog bepaalde overtuigingen, die je vroeger nodig had in die situatie. Bedank 'je hulp van toen' en neem er nu afscheid van ... laat het los.
Verander de overtuiging, zeg nu iets anders tegen jezelf... iets dat in het hier en nu klopt en wenselijk is!

Pas dan kun je eerlijke en passende nieuwe patronen bouwen in nieuwe relaties of gezinssituaties.

Als je daar zelf niet uitkomt, ben ik graag een stukje je gids op die weg!
M@rion