Momenteel zit ik al 3,5 jaar lang in een relatie met mijn vriend. Ik doe alles voor hem en houd zielsveel van hem. Ik heb veel achter mij gelaten om bij hem te kunnen zijn, woning, werk, omgeving, vrienden.
Opbiechten of niet?
Dit eenmalige moment van zwakte gaat zoveel kapot maken. Maar het voelt gewoon niet goed om dit te verzwijgen. Ik ga kapot van binnen en realiseer me dat dit ook mijn eigen schuld is. Ik kan alles verliezen en kapot maken door het op te biechten. Hem, zijn zelfvertrouwen, zijn vertrouwen, huis, baan, vrienden. Ook dat van degene waar ik het slippertje mee heb gemaakt verliest alles. Ik blijf mezelf vertellen dat dit slippertje het niet waard is om te vertellen maar mijn moreel kompas zegt iets anders.
Één ding weet ik wel heel zeker ik hou heel veel van mijn vriend en wil hem niet kwijt en wil proberen om onze relatie te fixen! Echter als ik het vertel ben ik hem voorgoed kwijt dat is één ding wat zeker is.
Ik snap niet dat dit heeft kunnen gebeuren. Ik had altijd een gevoel dat ik dit nooit zou doen omdat ik in het verleden zelf vaak ben bedrogen. Ik ben momenteel opzoek naar redenen hoe dit heeft kunnen gebeuren.
Reden vreemdgaan door geen sex?
We hebben wel heel weinig sex, 1 keer in de 1,5 maand ongeveer.
We praten erover maar het blijft bij praten. We besluiten samen meer sex te hebben maar het gebeurd niet . Ik ben altijd degene die met de sex moet beginnen. Van zijn kant komt er niet veel. Geen tongzoen niets. Als ik begin dan hebben we wel sex! Maar voel me hier erg onzeker door niet aantrekkelijk meer. Ik mis aandacht en zit weleens op porno sites om naar sex te kijken.
Dit bovenstaande is absoluut geen vrijbrief om vreemd te gaan.
En ik wil nooit meer vreemdgaan!
Ik ben ten einde raad, ik kan hier met niemand over praten. Ik hoop dat ik hier lotgenoten tref die dezelfde fout hebben gemaakt. Of mensen die zijn bedrogen.