De dag na mijn verjaardag etentje barste de bom. Mijn man heeft twijfels over ons huwelijk. Helemaal onder de emoties (ikke) foutief gereageerd, kwaad, roepen en tieren,... Samen besloten dat hij een week bij zijn moeder ging wonen. Was wel verliefd geworden op een meisje dat 15 jaar jonger is als hij! Wil meer uit het leven halen en nieuwe mensen leren kennen. Uiteindelijk beseft dat hij verder wil en er 200 procent wou voor gaan. Drie weken vol twijfels dan toch weer naar de mama. Twee weken later hadden we terug contact. Hij was erg in de war, verdrietig, had gefeest en wou geen spijt hebben van de breuk, heeft volgens hem een identiteitscrisis. Zoekt ook constant de mening op van anderen, wat moet hij doen? Hij heeft nog gevoelens en zegt dat ik er heel goed uit zie. Gepraat en besloten in therapie te gaan. Na drie sessies therapie en nog steeds bij de mamma te wonen was ie weer weg, voorgoed. Gevoelscoach zei dat mijn huwelijk voorbij was en hij was niet klaar voor een relatie. Het ligt aan hem zei hij en niet aan mij. Scheiding is in gang en van zijn kant alleen woede. Wij hadden een goed huwelijk van 13 jaar, 15 jaar samen. Ik heb een zoon waar hij altijd goed voor gezorgd heeft. Weinig problemen in de relatie, enkel de laatste 4 maanden ging het wat moeilijk. Nu zegt hij dat het al lang niet goed ging tussen ons, dat hij al een aantal jaren probeert om bij mij te blijven,... We hadden altijd goede seks, een huis, hondje, zoon samen opgevoed, … Beseft dat hij nooit meer zo een goede vrouw als ik zal vinden. Wil nu zichzelf vinden en proberen om iets te maken van zijn leven. Tot op vandaag wil ik blijven vechten maar ik vrees dat ik hem kwijt ben. Zijn nu vier maanden uit elkaar.
sofie
