Relatietherapeuten.net
Netwerk van relatietherapeuten
Relatietherapie

Ruzie / conflicten - Lotgenotenverhalen

 

Lotgenoten - ruzie in relatie

Hebben jij en je partner veel ruzie en conflicten?

Op deze pagina kun je de verhalen van lotgenoten lezen.

 

Meer ondersteuning nodig? 


 

Ontdek hier de ervaringen en verhalen van andere mensen die ruzie en conflicten hebben (gehad) in een relatie.


Het forum Ruzie / conflicten is gesloten.
Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

Pagina 1 van 1
  • We hebben steeds vaker ruzies en discussies

    We hebben steeds vaker ruzies en discussies. Onze relatie komt steeds meer onder druk te staan. Ook onze kinderen lijden hieronder. Dit vinden we heel erg.

    We hebben het al een paar keer over een scheiding gehad, maar dat willen we eigenlijk ook niet.

    We gaan nu kijken of relatietherapie helpt.

    Anoniem
    Anoniem 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • Wij hebben best vaak ruzie met elkaar

    Wij hebben best vaak ruzie met elkaar. Dat kan gaan over zowel kleine dingen als grote dingen.

    Ik weet niet of ik op deze manier verder wil. Dit kan toch niet de bedoeling zijn van een relatie.

    Anoniem
    Anoniem 1
    • Alle reacties weergeven...
    • In iedere relatie komen spanningen, ergernissen en ruzies voor en dat is normaal. Geen enkele relatie gaat alleen maar over rozen. Er zijn altijd hoogte- en dieptepunten.

      Maar als jullie over kleine dingen ruzie blijven maken zit er vaak wat anders onder.

      Het is de moeite waard om dat te onderzoeken voordat jullie relatie zo verslechterd dat jullie besluiten uit elkaar te gaan. Zoek een relatietherapeut die jullie kan helpen!
       

      Anoniem
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • Ten einde raad een relatietherapeut gezocht

    Mijn man en ik hadden ruzie over van alles en nog wat. Je kon het zo gek niet bedenken of er ontstond wel irritatie over iets, wat dan uiteindelijk weer escaleerde. Ten einde raad, hebben we een relatietherapeut gezocht.


    Die wist al gauw de vinger op de zere plek(ken) te leggen. Er zat bij ons allebei veel oud zeer, van waaruit we op elkaar reageerden.


    Door dat te leren zien en elkaar daarin te steunen / troosten, kunnen wij weer op een normale en prettige manier met elkaar omgaan.

    Anoniem
    Anoniem 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • We kregen steeds vaker ruzie

    Mijn man en ik kregen steeds vaker woorden. Zelf hadden we dit niet zo door maar onze kinderen hadden er last van en gaven aan dat ze wilden dat we stopten met schreeuwen. Ik was er niet trots op dat het er bij ons zo aan toe ging en snapte ook wel dat er iets gedaan moest worden.


    Het lukte ons helaas niet zelf. Even ging het goed en daarna vielen we toch weer terug in hetzelfde patroon. Mij man stelde toen voor in relatietherapie te gaan. Ik vond dat doodeng maar stemde toch toe.

    Tijdens de relatietherapie kregen we te horen dat onze situatie niet uniek was en veel stelletjes met dezelfde problemen kampen. Dat gaf me lucht en hoop. De goede wil is er wel maar we begrijpen elkaar niet meer.

     

    We hebben tijdens de therapie geleerd dat we niet echt naar elkaar luisterden. We hoorden wel wat we tegen elkaar zeiden maar we hoorden niet wat de ander bedoelde te zeggen. Daardoor kwamen woorden vaak verkeerd over en reageerden we meteen op elkaar.

     

    Ik voelde me daardoor vaak niet begrepen en mijn man voelde zich vaak aangevallen. Ik heb geleerd dat mijn gevoel uiten iets anders is dan geëmotioneerd reageren (wat ik deed) en mijn man heeft geleerd dat hij mijn problemen niet hoeft op te lossen en dat alleen maar echt goed luisteren en even een arm om me heen vaak al genoeg is.


    We gaan nu rustiger met elkaar om, de vrede is terug in ons gezin en als er toch weer eens iets verkeerd valt, weten we hoe we de draad weer op kunnen pakken. Dit gun ik iedereen!

    anoniem
    anoniem 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • Gelukkig hebben we een relatietherapeut gevonden

    We bleven maar ruzie maken en elkaar kwetsen. We namen steeds meer afstand van elkaar om geen pijn te ervaren, want we hoefden maar wat te zeggen en we hadden alweer gedoe en het werd weer erger en erger.

    Gelukkig hebben we een relatietherapeut gevonden, die maakte korte metten met onze verwijten naar elkaar toe. Met geduld werd onze relatie ontleed en kregen we allebei zicht op ons eigen aandeel in ons relatiepatroon.


    We kunnen nu weer met mildheid en liefde naar elkaar kijken. Het is de moeite waard!

    Anoniem
    Anoniem 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • In ruzies zegt hij de meest verschrikkelijke dingen

    Mijn vriend en ik hebben best vaak discussies en ruzie. Op momenten dat we in een ruzie zitten zegt hij de meest verschrikkelijke dingen om mij te kwetsen. Hij geeft achteraf aan dat het op dat moment zo voelde voor hem maar daarna niet meer. Toch maakt het mij erg onzeker en vind ik niet leuk als hij dingen zegt die mij kwetsen. Hij geeft aan om bijvoorbeeld alleen gelaten te worden terwijl ik vaak probeer te begrijpen wat er mis is. Op zulke momenten wanneer ik iets langer ik discussie wil blijven gaan, word hij kwaad. Op momenten dat we geen ruzie/discussie hebben, dan hebben we de leukste tijden samen en is zo zonde als het dan de andere kant op gaat.
    Anoniem
    Anoniem 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Misschien zit je hem teveel in zijn nek? En blaft hij jou van zich af door middel van vreselijke woorden? Omdat alleen die helpen om je bij hem weg te houden? Sommige mannen willen gewoon af en toe rust hebben, niet steeds alles te hoeven bediscussiëren en niet steeds uitleggen dat er niks mis is. Hij weet toch dat hij altijd bij jou terecht kan als hij met moeilijkheden zit? Maak het hem niet moeilijk als het niet hoeft.

      Sofie
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • Hij reageert gevoelig

    Hoi, ik heb een vraag, Mijn vriend vat alles wat ik zeg snel verkeerd op. Ik heb nu aangegeven dat ik een opmerking dat hij heeft gemaakt, niet zo leuk vond en me raakte. Nu is hij boos en negeert me al 5 dagen. Hoe kan ik hier nu het beste mee omgaan. Hij reageert veelal gevoelig als ik aangeef dat ik iets niet leuk vind, het is nog niet eens ruzie, maar een opmerking, maar voor hem is dat al heel moeilijk. Ik weeg mijn woorden al steeds af voordat ik ze uitspreek. hij neemt afstand, hij heeft tijd nodig om het te laten bezinken,(ik respecteer dat en geef hem die ruimte) maar het duurt steeds langer voordat hij weer toenadering zoekt, als ik voorzichting toenadering zoek, dan reageert hij kortaf. Ik weet niet meer hoe hier mee om te gaan, vindt het heel moeilijk.
    anoniem
    anoniem 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Hallo Anoniem,
      Wat herkenbaar. Ik kan je niet veel advies geven. Want ik weet het ook soms niet meer. Voor de rest super lieve man. Maar hij kan soms heel boos worden onaardige dingen zeggen negeren en ik moet maar afwachten wanneer hij weer aardig doet. Zonder uitpraten zonder verdere uitleg. Heb al van alles geprobeerd, maar er is geen speld tussen te krijgen. Ben al meer dan 20 jaar met hem. Dat gaat nooit veranderen ben ik bang. Misschien dat iemand anders advies heeft. Het is gelukkig niet te vaak. Anders zou ik bij hem weg gaan.

      Sunshine
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • Relaties niet zo zwart-wit als ik vroeger dacht

    Om een lang verhaal kort te maken…
    Na een relatie van meer dan 20 jaar besloot ik er een punt achter te zetten. Ik ben een persoon die echt alles deed voor mijn partner. In het kort: ik deed alles voor hem maar ik kreeg nooit iets terug. Ik heb me jaren weg gecijferd voor hem, afgezien, al zijn grillen, agressieve uitlatingen verdragen, mij steeds in alle bochten gewrongen tot op een punt dat er van mij niets letterlijk meer overbleef…. Ik was fysiek getekend, heb mijn job opgegeven mede om aan zijn verwachtingen te kunnen voldoen, ik ben neergehaald, … mijn huisarts vertelde me toen dat hij narcist is en nooit snapte waarom ik bij hem was.

    Op het moment dat ik hem wilde verlaten stelde ik vast dat hij een financiële regeling getroffen had waardoor ik niet aan mijn gespaard geld kon… ik was zelfs niet in de mogelijkheid om een borg te betalen om een woning te huren. Hij heeft ook financieel met mijn voeten gespeeld ondanks dat ik tot dan steeds fulltime en zelfs erg veel extra uren gewerkt had. Ik zat vast. Op dat moment was mijn huwelijk voor mij voorbij. Ik was boos en voelde me verraden. Toen deed ik iets wat ik nooit van mezelf verwacht had. Ik ging een (vooral fysieke) relatie aan met een ander. Voor de moraalridders onder jullie: ik hoef geen preek, ik weet hoe mijn leven was tot dan… ik voelde me letterlijk mijn man zijn slavin, meid, snelle wip, oppas voor de kinderen, geldezel, gevangene… ik heb me bovendien vaak onveilig gevoeld, ik sliep op het eind nog nauwelijks uit schrik.

    Op het moment dat ik die nieuwe relatie aanging voelde ik dat echt alles in mijn huwelijk compleet fout zat, ook in bed… het heeft me ergens de kracht gegeven om overeind te krabbelen en een uitweg te zoeken… dat is uiteindelijk gelukt… ik ben (gelukkig) gescheiden… maar niet zonder zijn wraakacties omwille van die buitenechtelijke relatie. Ik weet dat het vreselijk klinkt. Maar ik heb er geen spijt van… wat hij me al die jaren aangedaan heeft verbleekt voor mij in het niets bij wat ik op het eind fout deed… ik ga geen details geven om mijn anonimiteit niet in het gedrang te brengen… maar zijn gedrag was tijdens ons huwelijk achteraf gezien compleet hallucinant. Ik snap nog steeds niet waarom ik dat zolang niet wilde inzien. Ik had nooit gedacht dat ik tot zoiets in staat was.

    De man waar ik een relatie mee aanknoopte was op dat moment single. Zijn vrouw was vertrokken… ze hadden er ook al een hele historiek opzitten waar ik zelf tot op vandaag nog met moeite nog aan uit raak … op een gegeven moment staat zijn ex-vrouw terug aan de deur bij hem. Ze is in dezelfde week haar dak boven haar hoofd, haar lief en haar job kwijt. Hij belde toen paniekerig met die mededeling. Ik heb hem toen gezegd dat het niet aan mij was om er over te beslissen of hij haar zou helpen. Hij haalde haar daarop terug in huis met de afspraak met haar dat het tijdelijk was.

    Conclusie: ze woont er nu nog steeds, wil niet vertrekken, werkt zelf niet, kampt met een verslaving en dreigt met zelfmoord als hij erover wil praten… ze slapen apart en maken constant ruzie… dat is toch wat ik van hem mag geloven (als het al klopt). Ze hebben kinderen samen, wat het uiteraard niet makkelijker maakt. De conclusie is nu… zij weet van mij… maar hij durft nauwelijks met me afspreken uit schrik voor haar reactie en de eraan gekoppelde dreigementen. Het is wel een feit dat er ondertussen meer lijkt te zijn tussen ons dan iets louter fysiek na al die tijd. We horen elkaar dagelijks en kunnen uren praten.

    Hij zegt dat hij van me houdt… maar langs de andere kant… van een relatie uitbouwen zal nooit sprake zijn zolang hij “gegijzeld” wordt. Ergens herken ik mezelf in hem. Teveel willen pleasen, goed doen, tot op het punt dat het eigenlijk niet meer oké is… je grenzen niet aangeven. Ik heb hem duidelijk gemaakt dat er voor mij op een gegeven moment meer nodig is dan wat we nu hebben. Ik heb geen zin om alles in het geniep te moeten doen. Ik heb geen zin meer om alleen maar rekening te moeten houden met een ander. Het klinkt msn egoïstisch… maar nu wil ik eindelijk leven.

    Het is alsof ik eindelijk na 20 jaar uit die gevangenis bevrijd ben. Het voelt heerlijk! Ik heb begrip voor zijn situatie… en ik zal er altijd voor hem zijn als hij me nodig heeft… maar ik ga mijn leven niet meer laten bepalen door een ander. Echter, ik heb niet de indruk dat mijn boodschap bij hem aankomt. Dus ergens zit ik met de vrees dat ik hem zal moeten loslaten, ondanks alle steun die hij me gegeven heeft de afgelopen jaren.

    Ik vind het erg jammer, het klikt op alle vlakken, ik wil hem, zoals het hoort… maar hij lijkt het niet in te zien. Ofwel beteken ik minder voor hem dan wat ik zou willen. Dat kan natuurlijk ook het geval zijn… het valt me zwaar dat ik hier met niemand over kan praten. Mensen hebben snel hun oordeel klaar… maar wat ik geleerd heb is dat relaties niet zo zwart-wit zijn als ik vroeger dacht.
    NooitGedacht
    NooitGedacht 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Wat ontzettend goed dat je bij je ex weg bent, bravo!!! Je loswrikken van een narcist is the hardest thing to do. Je was een gevangen en hebt iets (iemand) nodig gehad om je te bevrijden. Ook al was het geen schoonheidsprijs , wees mild voor jezelf. Die ander heeft ook zijn eigen battle om te overwinnen en ookal ben je hem dankbaar, je bent hem niets verschuldigd. Geniet van je vrijheid! Je bent vrij!!

      Marie
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • Het is echt een lieve en fantastische man, maar...

    Mijn partner neemt me niet serieus.
    Ik heb nu bijna 4 jaar een relatie met mijn partner en 3 kinderen.
    Laatste tijd neemt hij me echt niet serieus. Het gaat over de stomste dingen. Ik ben sinds de geboorte van het jongste kind even gestopt met werken tot hij naar school gaat. Mijn partner werkt voltijds en mag letterlijk met zijn voeten naar boven gaan liggen na zijn werk, hij helpt savonds ook mee met de kinderen. Nu de laatste tijd als ik iets vraag om te doen, wat zeer weinig is, doet hij het niet. Hij is het dan vergeten of hij gaat er de volgende keer aan denken. Dit is al zo een jaar aan de gang. Hij doet er dus niets aan, ik krijg enkel lege sorry’s. Als hij me niet wil helpen, prima, maar dat hij me het dan gewoon zegt ipv me dubbel werk en frustraties te geven. Het is echt een lieve en fantastische man, maar ik kan hem de laatste tijd niet uitstaan. Overdrijf ik misschien? Of kan het gewoon zijn dat hij juist heel goed weet wat hij fout doet? Ik ben ten einde raad.
    Inna
    Inna 3
    • Het klinkt alsof je man vermoeid is, waarschijnlijk van werk maar wellicht ook van jou. Je mag thuis blijven terwijl hij werkt om 2 salarissen te kunnen dragen. Een beetje respect en minder frustratie naar hem zou wel zo gepast zijn. Heb je enig idee hoeveel vrouwen een moord zouden plegen voor een hardwerkende man die zorgt dat JIJ bij je kind kan zijn heel de dag?

      Maak je niet zo druk en doe de taken gewoon zelf, je bent huisvrouw hallo zeg. Daarnaast, COMMUNICATIE. Communiceer op een normale, rustige, respectvolle manier je verzoek exact voor en leg uit wat je dwarszit. Maak er geen langdradig verhaal of eindeloze discussie van. Daar zijn mannen allergisch voor en dan kan je straks zelf weer gaan werken EN voor je kids zorgen omdat je vent bij je weg is.

      Misschien hard maar ik lees heel veel "arme ik" in je verhaal en 0 begrip of waardering voor het harde werk van je man.

      Gr. Marjan

      Marjan
    • Nou Marjan het zorgen voor drie kinderen kan soms nog zwaarder zijn dan een fulltime baan. Je baan heeft een begin en eindtijd maar het zorgen voor drie kids niet. Dodelijk vermoeiend kan dat zijn. Je kan er burnout van krijgen. Sorry hoor maar ze zegt dat ze al heel weinig vraagt van hem. Moet ze alles echt alles alleen doen omdat ze huisvrouw is? Lekker ouderwetse opvattingen hou je er op na

      Esja
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik ben het met Esja eens.

      Marie
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • We zijn water en vuur

    Mijn vriend en ik zijn al tien jaar samen, zo lang maken we ook al ruzie. Hoewel we als water en vuur zijn hebben we ook onwijs veel leuke momenten gehad. Maar zo lang als we elkaar kennen kunnen we ook vreselijke ruzie maken. Echt ruzie. Meningsverschillen of discussies zijn er bijna dagelijks. Echt grote ruzies eens in de paar maanden. In goede periodes misschien eens in het half jaar. Waar het over gaat?

    De allergrootste ruzies vinden plaats als hij gedronken heeft. Ik probeer echt niet te snel te zeuren over hoe vaak en hoe veel hij drinkt, maar als ik dan op een gegeven moment zeg dat het nu echt genoeg is en hij dan toch nog doorgaat, dan wordt ik boos. Als hij te veel gedronken heeft vind ik hem verschrikkelijk. Hij verliest volledig de controle, wordt vreselijk nonchalant, gaat boeren laten, kan niet uit zijn woorden komen, valt in een stoel in slaap terwijl er visite is, etc.

    En in sommige gevallen, als ik er wat minder goed mee om kan gaan dan anders, dan wordt ik boos en zeg ik onaardige dingen, of ik gooi zijn glas leeg in de wasbak en verstop de fles met alcohol. Dan wordt hij woest. Hij schreeuwt de boel bij elkaar en moet zijn drank hebben. Het feit dat ons kind ligt te slapen interesseert hem dan niet, dat zegt hij ook. Dat maakt mij zo ongelofelijk boos, dat ik hem vraag of hij dit leven wel wil. Hij zegt daarop altijd dat dat er niets mee te maken heeft, maar voor mij wel. Als jij je niet kunt gedragen wil ik geen gezin met je vormen.

    Op de een of andere manier trap ik steeds weer in de excuses en beloftes die een paar dagen later volgen (Ik zat fout, ik weet het, ik moet gewoon niet zo stom doen). Of ik vermijd de strijd als hij blijft zeggen dat ik overdrijf en hij niets verkeerds heeft gedaan. Ik durf deze relatie niet te verbreken, want waar moet ik heen? Ik wil deze relatie niet verbreken, want ik houd zo veel van hem. Maar als hij zo is, doet hij mij denken aan mijn vader op diens slechtste momenten en dan wordt ik overvallen door angst. Ik kan dan niet anders dan vijandig reageren en uitspraken doen die hem nog bozer maken. Ik raak door zijn boze reactie vervolgens volledig in paniek.

    Misschien denk ik in doembeelden door mijn eigen slechte ervaringen met mannen met een slechte dronk. Maar misschien moet ik mezelf en mijn kind beschermen en gewoon vertrekken. Na tien jaar kan ik de hoop op verandering misschien wel opgeven. Zo wel bij hem als bij mijzelf. Ik weet niet meer waar ik goed aan doe. Ik ben moe van de ruzies, de angst, de zorgen en de spanning. Ook al gebeurd het niet wekelijks, ook jaarlijks is te vaak.
    Anoniem
    Anoniem 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • Ik kan zo niet verder

    We wonen 7 jamer samen, 2 kinderen.
    Ik merk veel dat onze relatie niet meer lekker gaan.
    Elke keer als ik uit wil praten, geeft mijn man kritiek maar kij terug en hij kan zelf niet tegen kritiek.
    Elke dag heeft mijn man kritiek op lij, ik kan zo niet verder. Ik ben dit gaan negeren, en nu wil ik in relatie therapie.
    Korinna
    Korinna 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • Bij een flinke ruzie gaat hij meteen op Tinder

    Mijn vriend en ik zijn nu ruim 2 jaar samen en nog steeds heel erg gek op elkaar.
    De liefde is het probleem niet, maar er gebeuren steeds situaties waar ik moeilijk mee om kan gaan.

    Eerst gaat jij achter mijn rug om contact zoeken met een vriendin van mij om meer over mij te weten te komen,ivm een belasting schuld is hij op één verkeerde manier aan geld gekomen om dit op te lossen,dat is uitgekomen en dat was een enorme schok voor mij. Gelukkig heeft hij daar nu regeling voor getroffen. Hij heeft mij beloofd vanaf nu aan eerlijk te zijn,en ik heb het hem weer vergeven omdat ik van hem hou.
    Maar het vertrouwen moet wel weer groeien en daarom vraag ik nu meer bevestiging.

    IBij elk klein dingetje wordt ik nu snel boos en ontstaan er dus ruzies . Bij een flinke ruzie gaat hij meteen op Tinder of zoekt hij contact met een oude vriendin. Iedereen zegt dat hij niet goed voor me is,ook mijn kids. Maar op 1 of andere manier hebben we ook super fijn samen. Ik weet het even niet meer…heeft iemand tips voor mij. Alvast bedankt
    Anoniem
    Anoniem 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Dat hij op Tinder gaat of zijn toevlucht zoekt bij een oude vriendin zegt alles. Als je kinderen oud genoeg zijn om te kunnen zien wat zich tussen jullie afspeelt kan het geen kwaad hun oordeel waarde te geven.

      Irene
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • Heb de laatste tijd conflicten met iedereen

    Het is wel raar. De laatste tijd heb ik conflicten met iedereen. Dat was nooit zo. Tot drie jaar geleden was ik altijd een binnenvetter en kon iedereen goed met mij. Werd er ook regelmatig grof misbruik van me gemaakt trouwens.
    Anoniem
    Anoniem 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Je hebt waarschijnlijk te maken met groeipijnen. Je ontwikkelt je.

      Een vlinder kun je ook niet terug stoppen in zijn/ haar cocon. Dus neem de tijd om je nieuwe ' ik' uit te laten kristalliseren. Daardoor ontstaat er vaak ook een selectie in je vriendenbestand. Maar... je trekt ook weer mensen aan die bij je nieuwe ' ik ' passen.

      Probeer wel in de gaten te houden wat je eigen aandeel is in het geheel. Misschien ben je wel burn-out en zit je iedereen uit te foeteren. Is ook groei, maar iets minder prettig voor de mensen om je heen ; )

      José
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • Doodongelukkig

    Ben doodongelukkig na 39 jaar huwelijk. Nu ik wat ouder wordt begin ik last te krijgen van onze relatie. Als ik terug kijk dan denk ik misschien had ik toch weg moeten gaan toen ik jong was. Heb het en kan het nog steeds niet goed doen. Altijd hoor ik hoe slecht ik ben vooral ook dom en een niksnut. Hij vind zichzelf geweldig en intelligent. Maakt graag grapjes in gezelschap over mij en dan vooral kwetsend. Een ander vind dat vaak niet leuk maar dat dringt niet tot hem door. Heb altijd gedacht dat het wel beter zou worden maar helaas. Praten is ook niet mogelijk hij weet alles heeft altijd gelijk en alles ligt aan mij. Dus pogingen om te praten daar ben ik mee gestopt. Maakt me allemaal erg verdrietig.
    Bea
    Bea 4
    • Goedemorgen mevrouw,
      Ja ik ken ook deze situatie. Erg he. Wij zijn meer dan 40 j. getrouwd. Al heel veel meegemaakt met hem. Niet echt positief in die relatie. Ja ik ken dat. Hij weet het altijd beter en vernederd mij constant. Hij raakt mij niet aan want telkens zucht hij dan. Seks hebben wij al een jaar niet meer. Ik denk zels dat hij impotent is. Hij spreekt ook niet tegen mij. Erg he. Hij komt alleen naar beneden om te eten. Voor de rest kruipt hij weg van mij. Nooit gelijk gaan slapen doet hij ook niet. Ik mag hem ook niet aanraken in bed. Erg he

      Katrien
    • Scheiden. Maar doe dit veilig. Oogt mij n gespannen man en die kunnen raar reageren en of doen... suc7

      R
    • Hallo,
      Zoals jij het omschrijft vraag ik me af of je te maken zou kunnen hebben met een narcistische partner (msn iets over lezen?). Ik ben recent gescheiden, had schrik in het begin, is even een aanpassing geweest (praktisch, financieel)… maar nu zo blij dat ik van hem af ben. Ik heb eindelijk het gevoel dat ik tot rust kan komen, ik hoor mijn vriendinnen terug, sociaal leven terug opgepakt. Niemand verdient het om op chronische basis constant neergehaald te worden door zijn partner. Let wel op: bereid je goed voor als je een scheiding overweegt, zeker in geval van narcistische partner… wraakacties, die heb ik mogen ondervinden… maar al bij al elke dag blij met mijn keuze. Je hebt maar 1 leven, maak er iets mooi van.

      Lena
    • Alle reacties weergeven...
    • Mannen zijn vaak ongelofelijke domme wezens met vaak dikke vette buiken die vrouwen zogenaamd grappig kleineren.
      Wegwezen!!! Lief (tijdelijk) arm in geld dan dood in je hoofd!

      Mark
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • Ik wil een 2e kind maar hij wil wachten tot ik mijn triggers/problemen heb opgelost

    Mijn partner en ik hebben een dochtertje (peuter). Sind2 jr jaar wil ik een tweede kind, onze dochter is erg leuk en ik stroom over van liefde als ik die twee samen zie.

    Mijn partner wil echter geen tweede tot ik mijn triggers/problemen heb opgelost. Hij gelooft niet dat ik daar mee bezig ben. Ik heb het idee dat hij wil wachten tot ik perfect ben, maar tegen die tijd ben ik 60+ of zo. Nog een paar jaar en ik ben simpelweg te oud om kinderen te krijgen; ik voel dit als een deadline. Elke confrontatie met een zwangere of een vrouw die heeft wat ik wil maakt mij erg emotioneel en gefrustreerd. Ik uit dat voornamelijk in boosheid, anders zou ik een jankend wrak zijn.

    Seks is moeilijk, want ik wordt elke keer weer geconfronteerd met het condoom-moment. Het is allemaal heel dubbel; ik hou vreselijk veel van hem, en daarom wil ik een tweede, maar des te meer pijnlijk is de afwijzing. Ik sta inmiddels voor de keuze dat ik mezelf zo niet langer wil kwellen. Ik kan wel in deze relatie blijven, maar dan neem ik het hem over 30 jaar nog kwalijk. Ik vind het alleen zo pijnlijk omdat ik van hem hou en voor onze dochter. :'-(
    Floraline
    Floraline 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • Wel de lusten niet de lasten

    Wel de lusten niet de lasten.

    Hoe een gesprek over hoe relaties in deze tijd zouden verlopen uitloopt op een pijnlijke waarheid. Kijkend naar de cijfers en luisterend naar hoe mensen relaties ervaren, denk ik dat het niet best gesteld is met het samen willen zijn.

    Op zaterdagochtend vraag ik aan mijn partner wat hij wil met zijn verjaardag de volgende dag. Hij geeft aan het niet met meer dan ons gezin wil vieren. Geen zin in mensen zoals hij zich nu voelt. Ik geef aan dat ik daar dan rekening mee kan houden. Toch komen we in discussie als ik volgens hem de oorzaak blijk te zijn van zijn humeur. Ik geef aan dat ik juist hem de regie geef van hoe hij het zou willen, maar we zinken alleen maar verder in een put als hij aangeeft dat het allemaal toch een poppenkast is als het ‘niet goed tussen ons zit’. Ik geef aan dat als er niks meer aan te doen is, we er beter mee op kunnen houden.

    De spanning vliegt door de kamer. Duidelijk is natuurlijk dat dit met drie puber kinderen niet zomaar opgelost is. Even nagelaten hoe we ons beiden emotioneel naar elkaar voelen, dragen we ook allebei het geluk van onze kinderen door hoe we samen wonen mee.

    Best jammer eigenlijk dat het struikelblok wat al jaren aanwezig was, het niet kunnen overeen komen hoe met terugkerende situaties om te gaan als ouders, onoverkomelijk lijkt te zijn.

    In de afgelopen jaren hebben we van alles geprobeerd om conflicten te verminderen tussen ons door op één lijn te komen. Waar ik hem mis in de dagelijkse taken, initiatief nemen en interesse voor zijn gezin tonen, mist hij mij in warmte naar hem, compassie en begrip hebbend voor zijn situatie.

    Een uitputtingsslag waar ikzelf geen wezenlijke verbetering in zie. Of ik nu leid, samen probeer te werken of hem zou laten leiden, het lijkt niks uit te maken. Met hoeveel oplossingen voor mogelijke problemen of het voorkomen ervan ik ook aandraag, niks lijkt te werken. Toch hebben we wel samen de taak op ons genomen voor de kinderen die wij op de wereld mochten brengen te zorgen. En dat baart me zorgen, de continue strijd die in huis gevoerd wordt helpt hen niet om zich veilig en daardoor zeker te kunnen voelen. Het gevoel dat ze nìet de oorzaak zijn van de ongemakkelijke sfeer in huis.

    Wat je als partner, ouder en eigenlijk zelf nog kind van de wereld niet meedraagt in je relatie met geliefden en de zorg voor jezelf. Heerlijk om die lasten en lusten te kunnen delen met je maatje, jammer als een voorbeeld tijdens ons gesprek van een lat-relatie meteen ook de conclusie van je eigen relatie is; wel de lusten niet de lasten.
    Onbekend
    Onbekend 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • Het grootste probleem is communicatie

    Mijn partner en ik hadden bijna 8 jaar een latrelatie met de nodige ups en downs. Het grootste probleem is communicatie, ik loop continu tegen een muur van onbegrip aan. Dit triggert mij enorm. Ik ben jaren geleden gediagnosticeerd met ERS en CPTSS. Dit maakt dat communicatie, veiligheid voor mij extra belangrijk is om te kunnen functioneren binnen ern relatie.

    Mijn partner steekt zijn kop in het zand en vermijd elk probleem zodat nooit niks uitgesproken word en het inmiddels een vicieuze cirkel is geworden van proberen een gesprek aan te gaan wat steevast eindigt in ruzie.

    Ik merk aan mezelf dat ik de laatste maanden nogal afstandelijk ben geworden hierdoor. Gisteren is de bom gebarsten. Hij heeft via een berichtje in messenger gezegd dat ik mijn spullen kon komen ophalen. Mijn emoties gaan op dit moment alle kanten op en ik begrijp er eerlijk gezegd helemaal niks van. Waarom zou iemand 8 jaar weggooien alleen maar vanwege de onwil om te praten?
    Rhona
    Rhona 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • Dat vind ik een eigenschap die mij pijn doet

    Toen ik laatst met mijn man de sauna bezocht vond ik het vervelend dat hij de aandacht trok van jonge vrouwen, ook in mijn bijzijn volgde hij een vrouw /haar door zich om te draaien toen ze het zwembad verliet.
    Dat vind ik een eigenschap die mij pijn doet. Ik heb hem dit niet verteld. Ik weet dat hij zielsveel van me houdt maar toch doet hij dat.
    Moon
    Moon 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Waarom zou je het niet kunnen zeggen? Heb je al een idee hoe hij zal reageren? Als hij zo lief is dan zal hij dit vast graag willen weten. We moeten allemaal groeien , maar soms zien we zelf niet op welke vlakken. Een hint kan dan fijn zijn.

      Marie
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • Houdt zoiets wel stand?

    Ik ben in een korte relatie van een aantal maanden met me vriendin. We hebben eigenlijk vanaf begin al onze ruzies gehad. In deze maanden ongeveer 8,5 maand hebben we misschien wel 12x flinke ruzie gehad. Waarbij ik vaak werd weggestuurd als we er niet uit kwamen of elkaar echt even met rust moesten laten.

    Probleem is vaak zoals me vriendin aangeeft heeft ze irritaties bij mij. Ze raakt dan gefrustreerd en krijgt naar mijn mening een onaangename houding (met ogen rollen, diep zuchten, boze uitdrukking)
    Als ze dan haar gevoelens en frustraties uit raak ik defensief wat bij haar dan nog meer frustraties oproept.

    Nu staat na de zoveelste keer relatie op omvallen. We hebben samen gekeken naar relatie therapie maar ik vraag me af of dit wel nut heeft. Ik heb het idee dat je je in de eerste maanden van een nieuwe relatie niet zoveel gedoe hoort te hebben en al helemaal niet in een korte relatie al in relatie therapie willen.

    Maar ik weet even niet meer wat ik moet doen. Ik voel nog steeds dat ik haar niet kwijt wil aan de andere kant zo kort samen en nu al problemen en irritaties, houdt zoiets wel stand? Ik heb weinig ervaring op relatie gebied en kan hier niet een duidelijk antwoord op vinden.
    Anoniem
    Anoniem 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik heb precies het zelfde met mijn vriend.. ondertussen 9 maanden samen alleen ik ben radeloos. We hebben beide borderline en onze ruzies zijn heftig maar vooral gewoon vaak. We hadden in het begin echt iets wat zoo uniek is. Nog steeds een hele goede band alleen het positieve is aan het verdwijnen.. ik weet niet wat verstandig is om te doen. Hoe gaat het nu met jullie relatie?

      Anoniem
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • We kregen steeds vaker ruzie

    Sinds een maand of 2 ben ik uit elkaar met mijn ex en verhuisd. We hadden in principe een sterke relatie, een relatie zoals je kan verwachten als je een heel jong kind hebt samen. Maar we kregen steeds vaker ruzie.

    Ik wilde in relatietherapie, hij niet en helaas is het allemaal met een hoop ruzie en strijd beëindigd. Ons kind woont bij mij, die is nog erg jong. Er is wel een zorgregeling van twee keer in de maand een weekend dat hij bij zijn vader is. We hebben afgesproken dat een nieuwe partner op een rustige manier geïntroduceerd zou worden en er eerst gekeken zou worden of dat wel stand houdt.

    Nu heeft mijn ex binnen een maand een nieuwe partner waar hij ook na een paar weken al mee is gaan samenwonen. Hij heeft haar zonder overleg voorgesteld aan ons kind. Ons kind is nog volop aan het wennen aan de nieuwe situatie en alles aan het verwerken. Nu is het ook nog zo dat mijn ex die vrouw niet goed kent.

    Hij heeft acht jaar geleden iets met haar gehad maar haar al jaren niet gesproken daarna. Hij weet dus ook helemaal niet wat voor type ze is. Ik maak me echt zorgen om ons kind en vind het zo verdrietig dat een afspraak die zo belangrijk is nu al is verbroken. Ex heeft voorgesteld kennis te maken met haar maar ik ben daar nog niet klaar voor. Helaas kan ik toch niks meer veranderen aan de situatie. Ooit zal het wel moeten maar voorlopig ben ik druk met alles te verwerken. Iemand ervaring? Hoe zijn jullie hiermee omgegaan?
    Mientje
    Mientje 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • Had ik hem mede-eigenaar moeten maken?

    Ik en mijn vriend zijn nu 13 jaar samen. Ik heb drie jaar geleden een huis gekocht, met mijn vaders geld die daarbij hielp. Anders hadden we nooit een huis kunnen kopen (beide geen vaste contracten en studie schuld). Tijdens onze studie woonde wel al samen, en kon hij net aan zijn studie betalen. De rest betaalde ik en vulde ik aan met mijn stufy en bijbaantje enzo (hij trok geen bijbaantje).
    Dus mijn vader heeft wat geld aan me kunnen geven, waarmee ik de hypotheek kon aanvullen en mijn stufi kon afbetalen om uberhaubt een hypotheek te kunnen krijgen. We zijn van een huur 1200 excl. naar een hypotheek incl. alles ongeveer 777 gaan zitten, wat een verbetering.

    We hadden een constructie bedacht dat mijn vriend een huur betaling zou doen, naar rato inkomen. Mijn vader vond het namelijk niet prettig meteen mijn vriend medeeigenaar te maken (mijn vriend had/heeft nogal een weed verslaving en geld zaken niet zo goed op orde vanwege o.a. adhd) en het was een soort voorwaarde voor het geld krijgen todat hij op het been was weer. Ik heb voordat we introkken alles betaald, nieuwe vloer, meubels, gordijnen, stucadoor, noem maar op wat nodig was in het huis etc.

    Maar het begint het echter te steken, want ik betaal al het onderhoud, klussers, CV mannen, verbetering van het huis zoals zonnepanelen en isolatie, en voor hulp in de tuin en huishouden (ik kan het niet alleen). Hij doet nauwelijks klusjes en dan maar half (letterlijk, 1 van 2 ramen heeft nieuw beslag, twee tuinstoelen zijn geverft van de 4, balk staat in de grondverf en meer niet), hij betaald aan bijna niets mee voor het huis (zoals meubels), of iets opknappen. Wel aan gameconsoles, duur apparatuur, race autos, en dan betaal ik vaak ook nog mee als we dingen samen gebruiken. Tot op zeker hoogte snap ik dat. Maar in een huur huis zou je toch ook wel kleine reperaties doen? Of de CV man bellen, of in de tuin werken, iets verven, etc. Ik heb niet het vertrouwen dat hij dat ineens wel gaat doen als we samen nu een huis zouden kopen, als hij nu al laat zien hoe hij aan bijna niets mee doet nu en er zo in staat.

    Ben ik nou gek? Had ik hem mede-eigenaar moeten maken? Hij woont lekker goedkoop zo en ik vind het nogal ondankbaar en voel me gebruikt. Ik heb proberen aan te kaarten dat ik me alleen voel om alle touwetje in handen te moeten houden, dat het me vermoeid en ik een partner nodig heb daarin. Dat hij niet overal aan mee betaald kan ik nog mee leven, maar ook ineens niet kunnen helpen met dingen regelen en/of klussen enzo... 'Maar het is mijn huis', en ik 'gooi met modder', 'ik kijk niet naar alle dingen die hij wel doet'.
    SD
    SD 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Ja meid, je wordt gebruikt. Maar zo'n vriend heb jij nou eenmaal uitgekozen. Een gamer en drugsgebruiker. Die houden niet van werken, hoe lief ze ook zijn.
      En hij heeft jou uitgekozen omdat jij zo'n sterke partner bent die alles op een rijtje heeft en alles aankan. Tot je nu na 13 jaar een beetje begint te pruttelen omdat het je te zwaar wordt zo in je eentje.
      Wees maar blij dat alles nog van jou is en jij alles betaalt. Bewaar vooral de bewijzen is mijn ervaring.

      Anoniem
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • Ruzie nog erger geworden door vriendin

    Er is wat voorgevallen tussen mij en me man. We hebben hier verschrikkelijk ruzie door. De spanning thuis is om te snijden.

    Je bent hier zo door ontdaan dat je niemand wilt zien of spreken. Je moet even alleen zijn met je gevoelens en gedachten. Je geeft dit ook aan je vriendinnen. Een vriendin blijft je berichtjes sturen en geeft steeds aan dat ze er voor je wil zijn. Je hebt inmiddels 2 keer aangegeven niemand te willen zien en spreken. Ook reageer je niet meer op haar berichtjes. Je hoofd zit vol.

    Maar dan komt zo langs op een dag dat je man ook vrij is. Je denkt wat??! Hoezo kom je langs. Ik wil niemand zien of spreken. Wat denk je gezellig op de koffie te komen terwijl we in een relatie crisis zitten?

    Op de dag dat ik een gesprek wil voeren met mijn man, toont hij opeens bij het begin van het gesprek zoveel weerstand. Terwijl hij hier in de ochtend nog open voor stond. Ik vroeg me af wat was er gebeurd? Waarom deze weerstand?

    Wat bleek! Twee dagen later kom ik er achter dat hij met die vriendin van heeft gebeld. Hij wilde weten wat ik tegen haar had gezegd. Hij wilde weten wat er in mij omging om met goede argumenten het gesprek aan te gaan.
    In het gesprek met hem heeft zij aangegeven dat ze het niet prettig vond te praten achter mij rug om. Hij zei haar dat hij het me nog wel zou vertellen.

    Toen ik erachter kwam voelde dit als een steek in mijn rug. Waarom zei ze niets tegen mij? Ze wist van onze crisis. Nu opeens wel mij grens respecteren. Waarom niet tegen mijn man zeggen dat hij met mij moet praten? Ipv koos ze er voor om het woord voor me te doen en om haar zelf dus tussen mij en hem in te plaatsen.

    Waar was zij als vriendin van mij? He je man heeft mij gebeld....ipv niets. Nee, ze wilde het later vertellen, op een beter moment
    Ze wilde mijn grens nu wel respecteren dat ik niemand wilde zien of spreken.

    Ik heb altijd voor haar klaar gestaan! Altijd op het moment dat zij het het moeilijkste had was ik. Er kon altijd bij mij terecht.

    De ruzie met mijn man is hierdoor nog erger geworden en ik heb zelf overwogen om te scheiden.

    Ben ik terecht boos en teleurgesteld in mijn vriendin hier over?
    Lucy
    Lucy 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • Nu ben ik de boosdoener

    Na 10 jaar zijn mijn (lat)relatie en ik wat uit elkaar gegroeid en ik ervaar veel afstand en afstandelijkheid. Door ervaringen van vroeger word ik hierdoor onzeker en wat angstig. Ik probeer dit aan te kaarten maar hij kapt het meteen af, met stemverheffing. Waarna ik ook mijn stem moet verheffen om gehoord te worden. Dit noemt hij 'erupties'.

    Na twee weken stilte mailde hij dat hij geen 'erupties' meer wil en dat ik dat maar met iemand moet gaan bespreken. Ook 'te pas en te onpas gevoelens uiten' mag niet. De relatie lijkt nu te eindigen als ik niet verander. Maar ik vind dat hij ook naar zichzelf zou kunnen kijken. Nu ben ik de boosdoener en word er nog onzekerder door en voel me verslagen en verdrietig.
    Isabella
    Isabella 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Stemverheffingen zijn nooit goed. Lossen niets op, maken alles erger al lijkt het op de korte termijn op te luchten. Misschien heeft je latrelatie gelijk en moet je met iemand gaan bespreken hoe je jouw man kunt bereiken op een normale manier. Soms moet je gewoon hulp zoeken als je het juiste 'instrumentarium' vroeger niet mee hebt gekregen. De schuld op hem afschuiven kán, maar er zelf wat aan doen lijkt me verstandiger. Dan hoef je je ook niet verslagen te voelen. Het is een kans op een nieuw begin!

      Sofie
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • Teleurgesteld in mensen

    Eigenlijk ben ik ontzettend teleurgesteld in mensen. Sommigen hebben niet veel goeds met je voor, dat is wel gebleken.
    soof
    soof 2
    • Vaak is je omgeving een spiegel voor dat wat in jou leeft.

      Bijv: ben je teleurgesteld in jezelf? Heb jij mensen teleurgesteld? Wat zou je zelf graag willen, maar lukt nog niet( of is nog niet in je leven gekomen)?

      Probeer niet te veel naar anderen te kijken wat zij doen of hoe zij doen.
      Ga kijken wat jij graag wilt.
      En wat jij kunt veranderen of graag wilt doen.

      Je kunt de ander niet veranderen
      Je hebt wel invloed op je eigen denken en handelen.

      Succes

      José
    • Alle reacties weergeven...
    • Dan kan het zijn. Ik heb veel mensen teleurgesteld. Omdat ik niet aan hun wensen voldoen kan. Ook omdat ik gehandicapt ben kan ik niet goed meekomen en daar kijkt men me op aan. Toch heb ik het wel goed gedaan in mijn leven vind ik zelf. Naast de nodige mislukkingen die een mens zo overkomt ben ik ook heel gelukkig geweest.

      soof
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • Gebrek aan evenwicht

    We hebben steeds vaker ruzies en discussies door een gebrek aan evenwicht.

    Onze relatie komt steeds meer onder druk te staan. Het is dan ook weer iets die ook onze kinderen niet ten goede komt.

    We hebben het al een paar keer over het uit elkaar gaan, maar dat willen we (miss) eigenlijk ook niet.

    beide 40j, 3 kinderen, woning met nog wel wat verbouwingswerken aan, onregelmatige werkuren, en staan er ook alleen voor wat opvoeding van onze kinderen betreft. ( geen grootouders die oppas spelen)

    In de afgelopen jaren zijn mijn partner en ik zowat over bij alles anders geen denken, wat vaak tot tegenstrijdige ideeën en visies kan gaan leiden.

    Het grote probleem die ik nu ervaar is de wispelturigheid van ideeën van mijn partner, is zeer communicatief en kan veel verkocht krijgen. Ik ga te veel mee in het verhaal wat vaak tot een overvolle eenzijdige agenda gaat leiden.

    Daarnaast stel ik vast dat afspraken maken over projecten en inrichting geen probleem zijn (soms ook wel), maar die kunnen niet worden ingevuld/vastgehouden.

    Aangeven tijdsbestek en kosten worden vaak onvoldoende erkend wat dan een bron tot ergernis is natuurlijk. Want de volgende opdrachten en werken staan al op de agenda te wachten ….

    Evenwicht wordt verstoord, vertrouwen raakt zoek, stress loopt op in verschillende zaken (ook gezin), fun en fut lopen uit de relatie….

    Evenwichtige afspraken maken lukt dus niet…. Kiezen voor uit elkaar te gaan …. Tja dan kijk je naar de kostprijs … kost van het leven … organisatie structuur voor de kinderen….. ☹
    Anoniem
    Anoniem 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.

  • Relatietherapie, ook als je geen problemen hebt

    Laatst vertelde een vriendin mij dat zij en haar man al een poosje relatietherapie hebben. Ik hoorde die mededeling met gemengde gevoelens aan. Was hun relatie zo slecht? Dat had ze mij nooit verteld!

    Ik reageerde wat geschrokken en zei; 'O, joh, is het zo erg tussen jullie? Dat wist ik niet'.

    Mijn vriendin moest lachen en zei; 'nee, hoor. Helemaal niet. We willen juist problemen voorkomen.' Dat had ik nog nooit gehoord! Mensen die in relatietherapie gaan als ze geen problemen hebben.

    Mijn vriendin vertelde dat zij en haar man het goed hebben samen en goed willen houden. Ze vertelde dat de therapie hun relatie alleen maar goed deed omdat het zich meer verdiepte. Ze leerden elkaar nog beter kennen. En dat was hun veel waard.

    Dat lijkt mij ook wel wat...mijn man is helaas nog niet zo ver...maar dat komt wel ;)

    relatietherapie voor als je geen problemen hebt, maar ze wilt voorkomen
    relatietherapie voor als je geen problemen hebt, maar ze wilt voorkomen 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over therapie bij ruzie, conflicten.