eenzaamheid binnen relaties

Zelfs een goede relatie neemt niet alle eenzaamheid weg.
Uit de psychologie is bekend dat saamhorigheid belangrijk is voor goede relaties. Dat is het wij-gevoel, het gevoel van verbondenheid. Die saamhorigheid neemt veel eenzaamheid weg, je deelt je zorgen, je doet leuke dingen samen, je neemt belangrijke beslissingen samen.

Echter er is een vorm van eenzaamheid die ook in een goede relatie niet door de ander weggenomen kan worden. Dat is de existentiële eenzaamheid, de eenzaamheid die hoort bij het menselijk bestaan.
Het gevoel: uiteindelijk ben je toch alleen. We voelen dit vaak in heftige levensbedreigende situaties, maar ook soms in liefdevolle partner relaties. Hoe solidair je ook wilt zijn, gevoelens over bestaan, leven en dood zijn individueel en persoonlijk en nooit helemaal te begrijpen door de ander.

Uiteindelijk moet je toch zelf het leven de moeite waard maken. Zelf betekenis geven vanuit jouw keuzes en gedrag. Wie accepteert dat liefde niet het medicijn is tegen existentiële eenzaamheid, kan een veel gezonder partnerschap ervaren en voluit genieten van de saamhorigheid die relatie wel kan bieden.