Vaak willen we onze eenzaamheid in een relatie niet voelen. De ander moet ons 'probleem' oplossen. We kunnen dan in een overlevingsmechanisme komen van almacht-onmacht-strijdmacht
Bij het eerste weet diegene het beste hoe het moet, is er perfectionistisch moet naar zijn idee gebeuren men maakt zich als het ware groter om niet kwetsbaar te hoeven zijn. Bij onmacht is het meer de slachtofferrol 'ik kan het niet', 'het lukt mij niet' enz, men maakt zich kleiner. Bij strijdmacht gaat men de strijd voor eigen gelijk aan zonder te kijken naar de relatie. Probeer uit deze driehoek te blijven, maar eenzaamheid vanuit kracht aan te gaan.
Sterkte en mocht je toch hulp nodig hebben, dan hoor ik het graag.
Bij het eerste weet diegene het beste hoe het moet, is er perfectionistisch moet naar zijn idee gebeuren men maakt zich als het ware groter om niet kwetsbaar te hoeven zijn. Bij onmacht is het meer de slachtofferrol 'ik kan het niet', 'het lukt mij niet' enz, men maakt zich kleiner. Bij strijdmacht gaat men de strijd voor eigen gelijk aan zonder te kijken naar de relatie. Probeer uit deze driehoek te blijven, maar eenzaamheid vanuit kracht aan te gaan.
Sterkte en mocht je toch hulp nodig hebben, dan hoor ik het graag.
Marianne
Relatietherapie Leudal
Lid van Relatietherapeuten.net
Neeritter