Niemand wil zich eenzaam voelen, iedereen wil zich in een relatie veilig en verbonden voelen.
Sommige mensen zijn geneigd hun eigenheid, hun eigen zelfstandigheid op te geven om de relatie maar in stand te houden. Ze negeren hun eigen grenzen, geven hun eigen grenzen niet aan of schroeven hun eigen grenzen op uit angst de ander niet te verliezen.
Maar is dat Liefde? Is dat respectvol naar jezelf en naar je partner? Hoe kan je partner weten dat iets echt belangrijk voor je is als je je eigen behoeftes en wensen niet kenbaar maakt? Hoe kan je partner weten dat h/zij te veel ruimte inneemt als jij dat toestaat en zelf geen ruimte inneemt? Hoe kan je verwachten dat je partner jou en je grenzen respecteert als jij dit zelf niet doet? Hoe kan je partner van je houden als jij jezelf niet serieus neemt?
Daar gaat het om bij autonomie. Dat we onszelf zichtbaar maken als individu. Dat we accepteren dat we uniek zijn.
Dat we zelf leren nadenken over wat we belangrijk en waardevol vinden en ons gedrag daarop afstemmen. Dat we leven naar onze eigen waarden, Ja zeggen en ook Ja doen. Dat we rechtop gaan staan in onszelf en oprecht (lees: echt) zijn.
Dat we beseffen dat onze keuzes gevolgen hebben voor anderen en dat de keuzes van anderen gevolgen hebben voor ons.
Dat we zowel onderdeel uitmaken van het grotere geheel (JIJ en IK) als ook individueel verschillend en uniek zijn.
Een (h)echte relatie kan pas ontstaan als twee gelijkwaardige mensen zichzelf en elkaar accepteren en waarderen (respecteren) en beseffen. Wanneer 2 mensen elkaar willen liefhebben, beseffen ze dat de ruimte die er tussen hen beiden bestaat overbrugd moet worden.
Liefdevolle partners willen die brug slaan, tonen interesse voor elkaar omwille van elkaar, voelen mee met elkaar, ontwikkelen empathie, overleggen en werken samen en behoeden elkaar zo van eenzaamheid.
Cijfer jezelf niet weg, onderzoek wat voor jou belangrijk en waardevol is en leef daarnaar. Sta op, durf je te onderscheiden en kom er achter dat je dit juist krachtiger maakt.
Je partner zal er misschien aan moeten wennen. Je verandert namelijk eenzijdig jullie 'contract': het patroon dat er tussen jullie is ontstaan.
Houd het een tijdje vol, praat erover, geef hem/haar de kans er aan te wennen. De uitkomst is van te voren niet met zekerheid te voorspellen.
Misschien merk je dat je relatie erdoor verbetert en gelijkwaardiger wordt, gefeliciteerd!
Misschien merk je dat jij je steviger en heler voelt terwijl de afstand tussen jou en je partner juist groter wordt. Wellicht is het dan tijd in therapie te gaan als jullie dit beiden willen. Het kan ook zijn dat het tijd is afscheid van elkaar te nemen.
Veel succes!
Pauline
Relatietherapie Meppel
Lid van Relatietherapeuten.net
De Wijk
