Goh..wat kan iets heftig zijn.
Na 13jr huwelijk word ik daar zomaar ineens verliefd op een ander.
Niet voor niets, want ons huwelijk is al 4jr niet goed, ja 1 vd mooie excusen.
2x therapie gehad, en voor mij was het wel klaar, er veranderde niks.
Ineens was daar die ander, ik had niet gedacht dat ik er open voor zou staan.
Man en ik zijn tijdelijk uit elkaar, ruimte voor ons zelf.
Bullshit, want het verwijderd alleen maar meer van elkaar, en ik vind dat prima.
Die ander woont 4u rijden bij mij vandaan.
We kennen elkaar nu 6mnd, en hebben vrijwel dagelijks even app contact, soms een belletje.
Eens in de maand zagen we elkaar, ondernamen leuke dingen, het was fijn, vaak ging ik naar hem toe.
We hadden het leuk, maar toch miste ik wel affectie van zijn kant, hij is voorzichtig.
Tevens is die ander met zichzelf in de knoop, weet niet wat hij wil, is erg zoekende naar zichzelf etc.
Hij voelt zich aangetrokken tot mij, maar laat die buikvlinders niet toe.
En ik..ik ben helemaal hoteldebotel.
Het gekke is, dat hij afgelopen 2 weken via whats app weinig van zich laat horen, soms een paar dagen niks, of zegt dat hij belt, en belt niet.
En als hij belt, zijn we zo 1.5u verder.
En sinds 1.5 week verneem ik bijna niets meer, hij heeft ruimte nodig, zit weer in een dip etc.
Zijn beloftes van samen weggaan komt hij niet na, laat het gewoon afweten, belt ook niet daarover.
Via de app een excuus, en dat we elkaar snel visueel moeten zien om te praten.
En dan verneem ik weer niks een paar dagen.
Ik stel voor om een dag samen weg te gaan en dan in gesprek te gaan, geen reactie daarop.
Ik vraag hem om mij even te bellen.
Hij belt 1x, ik was net even weg.
Bel hem tot 2x terug, neemt niet op, krijg ook geen bericht.
Wellicht zal dit einde verhaal zijn, maar ik voel mij zwaar voor de gek gehouden en dat doet pijn.
En nu weet ik niet wat ik moet doen, moet ik er weer achteraan gaan?
Ik heb zoveel vragen aan hem, waar ik antwoord op zou willen krijgen.
Hij had al aangegeven niet echt in een relatie te willen, dat is voor mij ook prima, gezien mijn situatie.
Dus dat wil ik ook niet.
Maar ben vooral teleurgesteld hoe hij met mij omgaat.
Na 13jr huwelijk word ik daar zomaar ineens verliefd op een ander.
Niet voor niets, want ons huwelijk is al 4jr niet goed, ja 1 vd mooie excusen.
2x therapie gehad, en voor mij was het wel klaar, er veranderde niks.
Ineens was daar die ander, ik had niet gedacht dat ik er open voor zou staan.
Man en ik zijn tijdelijk uit elkaar, ruimte voor ons zelf.
Bullshit, want het verwijderd alleen maar meer van elkaar, en ik vind dat prima.
Die ander woont 4u rijden bij mij vandaan.
We kennen elkaar nu 6mnd, en hebben vrijwel dagelijks even app contact, soms een belletje.
Eens in de maand zagen we elkaar, ondernamen leuke dingen, het was fijn, vaak ging ik naar hem toe.
We hadden het leuk, maar toch miste ik wel affectie van zijn kant, hij is voorzichtig.
Tevens is die ander met zichzelf in de knoop, weet niet wat hij wil, is erg zoekende naar zichzelf etc.
Hij voelt zich aangetrokken tot mij, maar laat die buikvlinders niet toe.
En ik..ik ben helemaal hoteldebotel.
Het gekke is, dat hij afgelopen 2 weken via whats app weinig van zich laat horen, soms een paar dagen niks, of zegt dat hij belt, en belt niet.
En als hij belt, zijn we zo 1.5u verder.
En sinds 1.5 week verneem ik bijna niets meer, hij heeft ruimte nodig, zit weer in een dip etc.
Zijn beloftes van samen weggaan komt hij niet na, laat het gewoon afweten, belt ook niet daarover.
Via de app een excuus, en dat we elkaar snel visueel moeten zien om te praten.
En dan verneem ik weer niks een paar dagen.
Ik stel voor om een dag samen weg te gaan en dan in gesprek te gaan, geen reactie daarop.
Ik vraag hem om mij even te bellen.
Hij belt 1x, ik was net even weg.
Bel hem tot 2x terug, neemt niet op, krijg ook geen bericht.
Wellicht zal dit einde verhaal zijn, maar ik voel mij zwaar voor de gek gehouden en dat doet pijn.
En nu weet ik niet wat ik moet doen, moet ik er weer achteraan gaan?
Ik heb zoveel vragen aan hem, waar ik antwoord op zou willen krijgen.
Hij had al aangegeven niet echt in een relatie te willen, dat is voor mij ook prima, gezien mijn situatie.
Dus dat wil ik ook niet.
Maar ben vooral teleurgesteld hoe hij met mij omgaat.
Nanda
