Ik ben gescheiden acht jaar geleden en heb twee zoons van 16 en 13. Met die van 16 hebben wel altijd problemen gehad. Was vroeger snel overprikkeld, driftig. Vanaf zijn elfde gaat het mis. Is begonnen met kleine dingen zoals het handelen in elektronische sigaretten, telefoon stelen op school en uiteindelijk handel in drugs. Drie keer opgepakt, waarvan 1 keer een inval met zeven agenten, kind in de boeien toen hij veertien was en de laatste keer vier nachten cel. Taakstraf en hulp via reclassering. Gedrag thuis verbeterde, maar hij is altijd altijd weg. Eet thuis en dat is het enige. Gisteren ben ik weer achter zorgwekkende dingen gekomen. We hebben besloten dat ie voorlopig bij zijn vader moet wonen, want ik ben veels te emotioneel. Vanavond gaan we regels opstellen, maar het is zo zorgwekkend. Baantjes houdt ie niet vol, diploma gaat ie niet halen. Niks lijkt hem te interesseren of lijkt ie vol te houden. Het zou eens fijn zijn om met mensen te praten die dit ook mee maken. Ik ben kapot. Sta 's avonds in die lege slaapkamer te huilen, zie zijn broertje ook wel worstelen want die wil niets liever dan gewoon gezellig met zijn drietjes zijn. Mijn moederhart breekt, en ik heb geen idee hoe we dit op kunnen lossen. Het enige wat ik wil is mijn beide zonen in hun eigen bed en dat ze goed terecht komen.
Anoniem
