Over 1 ding waren we het met elkaar eens; dat we het niet met elkaar eens zijn, maar het ligt aan de ander. Elke vraag van de ander, ontaarde in beschuldigingen en ruzie. Of de kinderen er nu wel of niet bij waren. Het ging maar door en we zagen geen uitweg meer.
We dachten aan scheiden en het werd nog erger. Tijdens een ‘gezellig’ etentje met vrienden ontploften we bijna. Zij wisten ons tot bedaren te brengen en attendeerden ons op dit netwerk van relatietherapeuten. Ze hadden er zelf goede relatietherapie gehad.
Een gouden greep. We zijn al enkele weken intensief bezig met therapie en hebben ons relatiepatroon snel helder gekregen. Hoe meer ik afhankelijk werd en begon te claimen. Hoe meer mijn man zich afsloot en probeerde te vertrekken.
We zijn nog niet klaar en het kost veel moeite, maar we maken stappen richting verbinding, openheid en vertrouwen.
