Ik ben een man van 49 jaar en al 29 jaar getrouwd met dezelfde vrouw. Heb nooit een andere relatie gehad en heb 4 kinderen die nu allemaal de deur uit zijn of gedeeltelijk de deur uit zijn omdat ze op kamers wonen.
Mijn vrouw en ik zijn heel verschillend qua karakter. Ik ben heel outgoing en gek.op reuring om me heen en gezelschap. Mijn vrouw juist niet. Ik ben wel iemand die graag op de voorgrond staat en zij liever niet. Een man die 'alles 'wel regelt' terwijl zij door haar introverte karakter en mijn zorgende eigenschap heel erg afhankelijk is geworden.
Ik hou van intimiteit en ben erg lichamelijk ingesteld, niet alleen sex maar aanrakingen, strelingen, knuffelen e.d. vind ik heerlijk maar mijn vrouw is het tegenovergestelde.
Nu ben ik een kleine 2 jaar geleden in contact gekomen met een mede onderneemster uit de stad. Een getrouwde vrouw een stuk jonger is als dat ik ben. Een zelfstandige mooie vrouw die net als ik graag op de voorgrond staat, er altijd super verzorgd uitziet en dit ook heel goed weet van zichzelf.
We hebben regelmatig beroepsmatig contact en ik ben stapelverliefd op haar. Ik heb haar dat aangegeven.en ze geeft aan dat ze niet hetzelfde voelt voor mij maar ondertussen flirt ze openlijk op bijeenkomsten waar we allebei zijn. Zo zelfs dat andere ondernemers het opvalt.
Ik weet dat dit uitdagen is en het is voor haar meer een spel geloof ik. Maar ik kan haar niet uit mn hoofd zetten, al 2 jaar niet! Er is nog nooit iets gebeurd, geen zoenen of sex maar iedere keer als we elkaar zien is er een bepaalde spanning. Heerlijk aan de ene kant en vreselijk aan de andere kant omdat het daarbij blijft. Het vreet me af en toe echt op.
Ik zou het moeten verbreken maar tegelijkertijd wil ik dit ook niet missen. Aangezien ik in mijn eigen relatie niet gelukkig ben en ik hier ook een heerlijk verliefd gevoel uithaal.
Mijn vrouw probeert me wel tegemoet te komen maar mijn gevoelens voor haar zijn inmiddels haast meer als broer en zus geworden. Ik hou nog van haar en kan me niet voorstellen dat we niet samen oud worden, maar het verlangen en de passie is er niet meer.
Ik wil mijn vrouw niet in de steek laten omdat ik bang ben dat zij dan heel ongelukkig wordt en ik niet weet hoe het haar zal vergaan. Ik ben niet zwaar ongelukkig maar vraag me wel af of ik dit vol kan blijven houden. Want gelukkig ben ik ook zeker niet.
En waarschijnlijk wordt het dan wel niets met die.andere.vrouw op wie ik verliefd ben maar moet ik dan de komende jaren zo op deze manier door blijven gaan?
Mijn vrouw en ik zijn heel verschillend qua karakter. Ik ben heel outgoing en gek.op reuring om me heen en gezelschap. Mijn vrouw juist niet. Ik ben wel iemand die graag op de voorgrond staat en zij liever niet. Een man die 'alles 'wel regelt' terwijl zij door haar introverte karakter en mijn zorgende eigenschap heel erg afhankelijk is geworden.
Ik hou van intimiteit en ben erg lichamelijk ingesteld, niet alleen sex maar aanrakingen, strelingen, knuffelen e.d. vind ik heerlijk maar mijn vrouw is het tegenovergestelde.
Nu ben ik een kleine 2 jaar geleden in contact gekomen met een mede onderneemster uit de stad. Een getrouwde vrouw een stuk jonger is als dat ik ben. Een zelfstandige mooie vrouw die net als ik graag op de voorgrond staat, er altijd super verzorgd uitziet en dit ook heel goed weet van zichzelf.
We hebben regelmatig beroepsmatig contact en ik ben stapelverliefd op haar. Ik heb haar dat aangegeven.en ze geeft aan dat ze niet hetzelfde voelt voor mij maar ondertussen flirt ze openlijk op bijeenkomsten waar we allebei zijn. Zo zelfs dat andere ondernemers het opvalt.
Ik weet dat dit uitdagen is en het is voor haar meer een spel geloof ik. Maar ik kan haar niet uit mn hoofd zetten, al 2 jaar niet! Er is nog nooit iets gebeurd, geen zoenen of sex maar iedere keer als we elkaar zien is er een bepaalde spanning. Heerlijk aan de ene kant en vreselijk aan de andere kant omdat het daarbij blijft. Het vreet me af en toe echt op.
Ik zou het moeten verbreken maar tegelijkertijd wil ik dit ook niet missen. Aangezien ik in mijn eigen relatie niet gelukkig ben en ik hier ook een heerlijk verliefd gevoel uithaal.
Mijn vrouw probeert me wel tegemoet te komen maar mijn gevoelens voor haar zijn inmiddels haast meer als broer en zus geworden. Ik hou nog van haar en kan me niet voorstellen dat we niet samen oud worden, maar het verlangen en de passie is er niet meer.
Ik wil mijn vrouw niet in de steek laten omdat ik bang ben dat zij dan heel ongelukkig wordt en ik niet weet hoe het haar zal vergaan. Ik ben niet zwaar ongelukkig maar vraag me wel af of ik dit vol kan blijven houden. Want gelukkig ben ik ook zeker niet.
En waarschijnlijk wordt het dan wel niets met die.andere.vrouw op wie ik verliefd ben maar moet ik dan de komende jaren zo op deze manier door blijven gaan?
Anoniem
