Hallo, ik ben een 46 jarige man en wil graag jullie mening.
Ik ben getrouwd geweest en heb wat financiele domme keuzes gemaakt (schulden)
Ik heb inmiddels weer een leuke vriendin sinds een paar jaar en we willen tzt gaan samenwonen, echter zit die schuld me in de weg. Je word in dit land harder gestraft als je een schuld hebt dan wanneer je iemand vermoord vind ik want je kan helemaal niks. Ik huur nu voor 700 per maand en heb een redelijk goede vaste baan (modaal salaris) dit huis kan ik kopen van de eiegenaar voor 80.000 maar de bank maakt dat onmogelijk, huren kan wel maar kopen voor een derde van de huurprijs kan niet.
3 jaar geleden werkte ik nog voor randstad en kreeg ik elke week betaald, ik ging naar thailand op vakantie (voor gespaard) en kreeg aldaar telefoon dat ik een vast contract kreeg, ik was superblij maar dat betekende bij terugkomst dat ik niet de dinsdag erop loon kreeg maar pas een maand later en daar had ik geen rekening mee gehouden!
Dus ik zat in de put financieel en vroeg mn familie om hulp.
Die lieten me allemaal (ouders en 2 broers) keihard vallen en zeiden: had je rekening mee moeten houden en maar meer spaargeld moeten hebben. Noodgedwongen heb ik toen de lening die ik al had verhoogd want ik zag geen andere uitweg meer. Heb toen een poos geen contact gehad met de familie, zo boos was ik. Dat contact is hersteld maar het blijft aan me vreten.
Ik betaal nu 415 in de maand af en zit er door die verhoging weer ettelijke jaren langer aan vast dus geen hypotheek. Mijn vriendin verdient er te weinig voor dus daar heb ik financieel ook weinig aan.
Mijn broertje (41) heeft met zijn vriendin een 150.000 euro bruto per jaar, een kasteel van een huis, een nieuwe audi en een nieuwe mini, doen 3 vakanties met 4 kinderen per jaar en gaan tiny huisjes laten bouwen om nóg meer geld te verdienen, je snapt ik kijk dat met pijn en moeite aan.
Ik vroeg ze: jullie hebben zoveel geld kunnen jullie mij niet helpen? Daarvoelden ze niet voor want dan moest ik zelf maar alles gaan laten en meer aflossen.
Mijn vader is een narcist en in zijn ogen ben ik een mislukkeling want ik kan als enige in de familie geen huis kopen en die schulden zijn je eigen schuld dus waarom zouden wij je helpen…
Mijn broers delen deze gedachte en leven hun eigen rijke luxe leventje en ik moet dat allemaal aanzien wat ze weer kopen en doen en luxe dure etentjes etc…..
Het vreet zo aan me dat ik overweeg het contact te verbreken want praten lukt niet, het ligt maaar aan een iemand en dat ben ik zelf.
Ik zie het namelijk anders; ik ben familie, heb een vaste baan en zij heel veel geld, dan help je je familie toch ook al heb je foute keuzes gemaakt of zie ik dat verkeerd?
De bank zei: parkeer je lening bij je familie op naam, koop dat huis en neem die lening terug want dat mag namelijk wel (heel vreemd maar goed)
Maar ook dat willen ze niet.
Er zijn geen oudere financiële problemen dat ze nog geld van mij tegoed hebben of wat dan ook, niks van dat alles.
De vraag is dus? Vinden jullie dat mijn familie gelijk heeft of begrijpen jullie dat ik alle banden wil verbreken?
Groet ingmar
Ik ben getrouwd geweest en heb wat financiele domme keuzes gemaakt (schulden)
Ik heb inmiddels weer een leuke vriendin sinds een paar jaar en we willen tzt gaan samenwonen, echter zit die schuld me in de weg. Je word in dit land harder gestraft als je een schuld hebt dan wanneer je iemand vermoord vind ik want je kan helemaal niks. Ik huur nu voor 700 per maand en heb een redelijk goede vaste baan (modaal salaris) dit huis kan ik kopen van de eiegenaar voor 80.000 maar de bank maakt dat onmogelijk, huren kan wel maar kopen voor een derde van de huurprijs kan niet.
3 jaar geleden werkte ik nog voor randstad en kreeg ik elke week betaald, ik ging naar thailand op vakantie (voor gespaard) en kreeg aldaar telefoon dat ik een vast contract kreeg, ik was superblij maar dat betekende bij terugkomst dat ik niet de dinsdag erop loon kreeg maar pas een maand later en daar had ik geen rekening mee gehouden!
Dus ik zat in de put financieel en vroeg mn familie om hulp.
Die lieten me allemaal (ouders en 2 broers) keihard vallen en zeiden: had je rekening mee moeten houden en maar meer spaargeld moeten hebben. Noodgedwongen heb ik toen de lening die ik al had verhoogd want ik zag geen andere uitweg meer. Heb toen een poos geen contact gehad met de familie, zo boos was ik. Dat contact is hersteld maar het blijft aan me vreten.
Ik betaal nu 415 in de maand af en zit er door die verhoging weer ettelijke jaren langer aan vast dus geen hypotheek. Mijn vriendin verdient er te weinig voor dus daar heb ik financieel ook weinig aan.
Mijn broertje (41) heeft met zijn vriendin een 150.000 euro bruto per jaar, een kasteel van een huis, een nieuwe audi en een nieuwe mini, doen 3 vakanties met 4 kinderen per jaar en gaan tiny huisjes laten bouwen om nóg meer geld te verdienen, je snapt ik kijk dat met pijn en moeite aan.
Ik vroeg ze: jullie hebben zoveel geld kunnen jullie mij niet helpen? Daarvoelden ze niet voor want dan moest ik zelf maar alles gaan laten en meer aflossen.
Mijn vader is een narcist en in zijn ogen ben ik een mislukkeling want ik kan als enige in de familie geen huis kopen en die schulden zijn je eigen schuld dus waarom zouden wij je helpen…
Mijn broers delen deze gedachte en leven hun eigen rijke luxe leventje en ik moet dat allemaal aanzien wat ze weer kopen en doen en luxe dure etentjes etc…..
Het vreet zo aan me dat ik overweeg het contact te verbreken want praten lukt niet, het ligt maaar aan een iemand en dat ben ik zelf.
Ik zie het namelijk anders; ik ben familie, heb een vaste baan en zij heel veel geld, dan help je je familie toch ook al heb je foute keuzes gemaakt of zie ik dat verkeerd?
De bank zei: parkeer je lening bij je familie op naam, koop dat huis en neem die lening terug want dat mag namelijk wel (heel vreemd maar goed)
Maar ook dat willen ze niet.
Er zijn geen oudere financiële problemen dat ze nog geld van mij tegoed hebben of wat dan ook, niks van dat alles.
De vraag is dus? Vinden jullie dat mijn familie gelijk heeft of begrijpen jullie dat ik alle banden wil verbreken?
Groet ingmar
Ingmar
