Hoi allemaal,
Mijn naam is Peter. Ik ben vierendertig jaar en kom net uit een relatie van nog net geen 6 jaar.
Normaliter zoek ik nooit naar een dergelijk forum maar therapie heeft mij geleerd om dingen van je af te schrijven. Dus here goes.
Mijn nu ex komt van origine uit Noorwegen. Zij had een Nederlandse vriend met wie ze een dochtertje heeft gekregen. Hij leek na een tijd een ander te hebben. Die ander woont in Zweden.
Toen dit bekend werd zette hij mijn ex op straat. Ik zelf woonde toen nog niet op mezelf en ik ben toen voor haar snel een studio gaan zoeken omdat dat het snelst te vinden was.
Wat volgde was een aantal jaar van rechtszaken omdat haar ex naar Zweden wilde verhuizen met hun dochtertje. Dat heeft hij ook gewonnen en woont daar inmiddels alweer wat jaren.
Los van deze heftige jaren hoorde ik na een TESE operatie in het Erasmus dat ik onvruchtbaar ben en er ook geen remedie voor is. Mijn ex was erg overstuur hierover en ik leek er het eerste halfjaar redelijk kalm onder. Het leek alsof het me niets deed.
Op gegeven moment zei mijn ex dat ze het niet meer ziet zitten. Ik leek me onbewust erg af te sluiten en leerde door een aantal gesprekken bij de huisarts psycholoog dat het hoogtswaarschijnlijk door het nieuws van de onvruchtbaarheid kwam.
In tussen was mijn ex al met een toenmalige collega aan de haal gegaan terwijl we nog samen waren en wij nog samenwoonden.
Ze stonden vaak beneden bij het appartementen complex en zodra ze me aan zagen komen met de auto gingen ze snel weg de berging in of hij ging ervandoor en zij ging naar binnen. Ze zei in die periode zelfs dat ze sex hadden en ze teleurgesteld was dat ze niet zwanger was al van hem. Het domme is dat hij zelf een vriendin met een kind had nog waar hij dus zelf ook weer bij vreemd ging. Dit heeft een aantal maanden geduurd en alles terwijl mijn ex en ik nog samenwoonden. We hadden niet veel spaargeld meer en ik kon geen kant op.
Na een tijd kwam ze tot bezinning en gaf aan enorm veel spijt te hebben. Die gozer was afgekapt en al het contact was verbroken. Ik was een dusdanige emotioneel wrak dat ik haar weer teruggenomen heb,
Ik ben vervolgens in therapie gegaan en heb vorige week mijn meer dan een jaar durende therapie afgesloten. Ik voel me sterker en beter.
Maar nu, afgelopen zaterdag, kwam mijn ex thuis van haar werk en gaf aan te willen praten. Ze zei dat ze ziet dat ik beter ben geworden en dat ik een hele goede vriend ben en een fijne relatie maar ze houd niet meer van me en ziet geen toekomst met me.
Afgelopen maandag however gaf ze aan al nummers uitgewisseld te hebben met een klant die ze kent via haar werk. Ze werkt in een tankstation.
Dit is de tweede keer dat het lijkt alsof ze alweer met een ander bezig is terwijl ze het net verbrak. En qua wonen zitten we nog in dezelfde situatie waarin geen van ons beide ergens heen kan.
Ik vind het enorm moeilijk haar te zien texten met een ander terwijl het voor mij nog steeds voelt alsof de vloer onder me vandaan is gezakt.
Het lijkt haar ook vrij weinig te doen. Het feit dat ze nu twee keer in dit patroon valt en twee keer bij mij maakt het nog erger. De ene dag gaat het okay, de andere dagen wordt er veel geruzied en gepraat.
Wel heb ik al stappen gezet om te kijken of ik waar we nu wonen, alleen kan blijven huren. Dat zou een van de benauwende situaties al weghalen.
Ik weet verder nog niet wat ik hier mee aan moet.
Bedankt voor het lezen.
Mijn naam is Peter. Ik ben vierendertig jaar en kom net uit een relatie van nog net geen 6 jaar.
Normaliter zoek ik nooit naar een dergelijk forum maar therapie heeft mij geleerd om dingen van je af te schrijven. Dus here goes.
Mijn nu ex komt van origine uit Noorwegen. Zij had een Nederlandse vriend met wie ze een dochtertje heeft gekregen. Hij leek na een tijd een ander te hebben. Die ander woont in Zweden.
Toen dit bekend werd zette hij mijn ex op straat. Ik zelf woonde toen nog niet op mezelf en ik ben toen voor haar snel een studio gaan zoeken omdat dat het snelst te vinden was.
Wat volgde was een aantal jaar van rechtszaken omdat haar ex naar Zweden wilde verhuizen met hun dochtertje. Dat heeft hij ook gewonnen en woont daar inmiddels alweer wat jaren.
Los van deze heftige jaren hoorde ik na een TESE operatie in het Erasmus dat ik onvruchtbaar ben en er ook geen remedie voor is. Mijn ex was erg overstuur hierover en ik leek er het eerste halfjaar redelijk kalm onder. Het leek alsof het me niets deed.
Op gegeven moment zei mijn ex dat ze het niet meer ziet zitten. Ik leek me onbewust erg af te sluiten en leerde door een aantal gesprekken bij de huisarts psycholoog dat het hoogtswaarschijnlijk door het nieuws van de onvruchtbaarheid kwam.
In tussen was mijn ex al met een toenmalige collega aan de haal gegaan terwijl we nog samen waren en wij nog samenwoonden.
Ze stonden vaak beneden bij het appartementen complex en zodra ze me aan zagen komen met de auto gingen ze snel weg de berging in of hij ging ervandoor en zij ging naar binnen. Ze zei in die periode zelfs dat ze sex hadden en ze teleurgesteld was dat ze niet zwanger was al van hem. Het domme is dat hij zelf een vriendin met een kind had nog waar hij dus zelf ook weer bij vreemd ging. Dit heeft een aantal maanden geduurd en alles terwijl mijn ex en ik nog samenwoonden. We hadden niet veel spaargeld meer en ik kon geen kant op.
Na een tijd kwam ze tot bezinning en gaf aan enorm veel spijt te hebben. Die gozer was afgekapt en al het contact was verbroken. Ik was een dusdanige emotioneel wrak dat ik haar weer teruggenomen heb,
Ik ben vervolgens in therapie gegaan en heb vorige week mijn meer dan een jaar durende therapie afgesloten. Ik voel me sterker en beter.
Maar nu, afgelopen zaterdag, kwam mijn ex thuis van haar werk en gaf aan te willen praten. Ze zei dat ze ziet dat ik beter ben geworden en dat ik een hele goede vriend ben en een fijne relatie maar ze houd niet meer van me en ziet geen toekomst met me.
Afgelopen maandag however gaf ze aan al nummers uitgewisseld te hebben met een klant die ze kent via haar werk. Ze werkt in een tankstation.
Dit is de tweede keer dat het lijkt alsof ze alweer met een ander bezig is terwijl ze het net verbrak. En qua wonen zitten we nog in dezelfde situatie waarin geen van ons beide ergens heen kan.
Ik vind het enorm moeilijk haar te zien texten met een ander terwijl het voor mij nog steeds voelt alsof de vloer onder me vandaan is gezakt.
Het lijkt haar ook vrij weinig te doen. Het feit dat ze nu twee keer in dit patroon valt en twee keer bij mij maakt het nog erger. De ene dag gaat het okay, de andere dagen wordt er veel geruzied en gepraat.
Wel heb ik al stappen gezet om te kijken of ik waar we nu wonen, alleen kan blijven huren. Dat zou een van de benauwende situaties al weghalen.
Ik weet verder nog niet wat ik hier mee aan moet.
Bedankt voor het lezen.
Peter
