Wat fijn dat er een plek bestaat waar we dit soort dingen met elkaar kunnen bespreken.
Ik ben de middelste dochter uit een gezin van 3 meiden.
Er was vroeger veel ruzie thuis, eigenlijk bijna elke dag wel een kleine ruzie tot hele grote die vaak ook in fysiek geweld uitmondde in de weekenden.
Mijn ouders hebben een zeer slechte "relatie", al gebruik is voor de band die mijn ouders hebben liever niet het woord relatie, die is het niet eens waard.
Ik heb nooit affectie gezien tussen die twee, vooral alleen haat en nijd.
Zo erg zelf dat wij als kinderen gesmeekt hebben aan onze ouders om te scheiden, dan maar in een appartement ergens drie hoog maar dan eindelijk rust... Scheiden gebeurde nooit.
Op mikjn 21ste ging ik uit huis, ik kijk niet goed terug op mijn jeugd thuis bij mijn ouders onder één dak, ook is de band met mijn moeder altijd erg zwaar geweest, tegenwoordig gaat de communicatie nog stroever. Wij voelen ons verre van op ons gemak bij elkaar. Jaloers kan ik dan wel eens zijn op mijn oudere zus (wij schelen 22 maanden) zij heeft een erg warme band met mijn ouders. Mijn moeder trok haar al voor toen ik een klein kind was, op verjaardagen werd er altijd gesproken over haar prestaties.
Ik heb de Mavo afgerond, ging daarna een beroepsgerichte opleiding volgen op niveau 4 en ben nu al een ruime tijd vast indienst bij een mega leuk bedrijf. Ik was de eerste met een rijbewijs, een eigen auto, een koophuis en een vaste baan. Mijn zus ging van de Mavo naar de Havo, dit diploma behaalde ze en ik was ontzettend trots op haar! vervolgens ging ze op HBO niveau van opleiding naar opleiding maar ronde nooit af. Toen heeft ze ook een beroepsgericht opleiding gedaan op Niveau 4 maar op verjaardagen wordt er door mijn moeder nog steeds aangekondigd dat ze een HBO functie bekleed en opleiding gedaan heeft. Waarom? Toen ik zwanger was van mijn dochter kon ze niet oppassen, 3 maanden later kondigde mijn zus aan in verwachting te zijn en kon ze opeens oppassen. In de keuken stonden wasmanden vol met spullen voor mijn zus haar kleine. en zo kan ik nog duizenden voorbeelden geven. Sinds ik moeder ben komt alles weer onder een vergrootglas te liggen en zie ik nu al dat ze een warmere band heeft met het zoontje van mijn zus dan met mijn dochter. Zo dit ze elke vrijdag bij mijn zus, terwijl ik ook vrij ben. Nooit komt ze op bezoek terwijl ik 10 min lopen verderop woon en mijn zus lange tijd in een andere stad gewoond heeft. Ik heb er veel verdriet van, ik vraag me af wat ik fout doe. Wanneer ik het wil bespreken met mijn moeder schiet ze in de verdediging terwijl we toch allebei onze tekortkomingen wel mogen benoemen? Laten we er de schouders onder zetten..... Ik ben nu in de fase dat ik het accepteer. Ene karakter gaat beter met de ander, mijn zus is meegevend ik heb een sterke eigen wil maar zou altijd alles bespreken en voor dat gene gaan wat ieder goed doet... Ze past nu dus een keer in de week op mijn dochter, ik voel aan alles dat ze dit een "vervelende dag vind", in eerste instantie zou ze oppassen niet doen zoals hier boven beschreven, toen weer wel omdat mijn zus ook in verwachting was, de kindjes gingen toen naar mijn moeder maar mijn zus zit al sinds vorig jaar thuis, burn-out dus alleen mijn dochter komt. Ik wil het liefst van deze dag af, ik voel dat mijn dochter te veel is en ik vind het ergens moeilijk dat ze door deze dag druk kan uitoefenen op mij. Het liefst houd ik de relatie zo luchtig mogelijk... Mijn moeder heeft geen sociale contacten. Hangt voortdurend aan mijn zus. Ik heb wel een hele fijne band met mijn zus. We trekken veel op met elkaar. Kindjes schelen 12 weken dus groeien samen op wat erg leuk is! Nu willen wij dit jaar graag samen met de gezinnen op vakantie, echter durf ik dit dus niet te boeken. Ik weet zeker dat mijn moeder erg gekwetst zal zijn als we haar niet uitnodigen. Maar ik kan het niet, op vakantie gaan met haar zou mij zoveel stress brengen, elke dag op eieren lopen... maar als ik haar niet uitnodig weet ik zeker dat er een ruzie ontstaat: " jullie willen mij niet mee", ze heeft verder dus ook geen sociale contacten of een geode relatie met mn pa, hierdoor gaan ze nooit met zijn tweeën weg. .. Ook weet ik dat wanneer wij die vakantie boeken en wij hen niet uitnodigen zij weten dat dit van mij en mijn partner vandaan komt. Mijn zus vraagt mijn ouders namelijk wel regelmatig mee... en zijn vorig jaar en dat jaar daarvoor met mijn ouders op vakantie geweest.
Wat moet ik doen? Het lijkt mij heerlijk om met zus en zwager en de kindjes weg te gaan, maar is dit meer gezeur waard? Dit onderwerp geeft mij al zoveel stress...
Ik ben de middelste dochter uit een gezin van 3 meiden.
Er was vroeger veel ruzie thuis, eigenlijk bijna elke dag wel een kleine ruzie tot hele grote die vaak ook in fysiek geweld uitmondde in de weekenden.
Mijn ouders hebben een zeer slechte "relatie", al gebruik is voor de band die mijn ouders hebben liever niet het woord relatie, die is het niet eens waard.
Ik heb nooit affectie gezien tussen die twee, vooral alleen haat en nijd.
Zo erg zelf dat wij als kinderen gesmeekt hebben aan onze ouders om te scheiden, dan maar in een appartement ergens drie hoog maar dan eindelijk rust... Scheiden gebeurde nooit.
Op mikjn 21ste ging ik uit huis, ik kijk niet goed terug op mijn jeugd thuis bij mijn ouders onder één dak, ook is de band met mijn moeder altijd erg zwaar geweest, tegenwoordig gaat de communicatie nog stroever. Wij voelen ons verre van op ons gemak bij elkaar. Jaloers kan ik dan wel eens zijn op mijn oudere zus (wij schelen 22 maanden) zij heeft een erg warme band met mijn ouders. Mijn moeder trok haar al voor toen ik een klein kind was, op verjaardagen werd er altijd gesproken over haar prestaties.
Ik heb de Mavo afgerond, ging daarna een beroepsgerichte opleiding volgen op niveau 4 en ben nu al een ruime tijd vast indienst bij een mega leuk bedrijf. Ik was de eerste met een rijbewijs, een eigen auto, een koophuis en een vaste baan. Mijn zus ging van de Mavo naar de Havo, dit diploma behaalde ze en ik was ontzettend trots op haar! vervolgens ging ze op HBO niveau van opleiding naar opleiding maar ronde nooit af. Toen heeft ze ook een beroepsgericht opleiding gedaan op Niveau 4 maar op verjaardagen wordt er door mijn moeder nog steeds aangekondigd dat ze een HBO functie bekleed en opleiding gedaan heeft. Waarom? Toen ik zwanger was van mijn dochter kon ze niet oppassen, 3 maanden later kondigde mijn zus aan in verwachting te zijn en kon ze opeens oppassen. In de keuken stonden wasmanden vol met spullen voor mijn zus haar kleine. en zo kan ik nog duizenden voorbeelden geven. Sinds ik moeder ben komt alles weer onder een vergrootglas te liggen en zie ik nu al dat ze een warmere band heeft met het zoontje van mijn zus dan met mijn dochter. Zo dit ze elke vrijdag bij mijn zus, terwijl ik ook vrij ben. Nooit komt ze op bezoek terwijl ik 10 min lopen verderop woon en mijn zus lange tijd in een andere stad gewoond heeft. Ik heb er veel verdriet van, ik vraag me af wat ik fout doe. Wanneer ik het wil bespreken met mijn moeder schiet ze in de verdediging terwijl we toch allebei onze tekortkomingen wel mogen benoemen? Laten we er de schouders onder zetten..... Ik ben nu in de fase dat ik het accepteer. Ene karakter gaat beter met de ander, mijn zus is meegevend ik heb een sterke eigen wil maar zou altijd alles bespreken en voor dat gene gaan wat ieder goed doet... Ze past nu dus een keer in de week op mijn dochter, ik voel aan alles dat ze dit een "vervelende dag vind", in eerste instantie zou ze oppassen niet doen zoals hier boven beschreven, toen weer wel omdat mijn zus ook in verwachting was, de kindjes gingen toen naar mijn moeder maar mijn zus zit al sinds vorig jaar thuis, burn-out dus alleen mijn dochter komt. Ik wil het liefst van deze dag af, ik voel dat mijn dochter te veel is en ik vind het ergens moeilijk dat ze door deze dag druk kan uitoefenen op mij. Het liefst houd ik de relatie zo luchtig mogelijk... Mijn moeder heeft geen sociale contacten. Hangt voortdurend aan mijn zus. Ik heb wel een hele fijne band met mijn zus. We trekken veel op met elkaar. Kindjes schelen 12 weken dus groeien samen op wat erg leuk is! Nu willen wij dit jaar graag samen met de gezinnen op vakantie, echter durf ik dit dus niet te boeken. Ik weet zeker dat mijn moeder erg gekwetst zal zijn als we haar niet uitnodigen. Maar ik kan het niet, op vakantie gaan met haar zou mij zoveel stress brengen, elke dag op eieren lopen... maar als ik haar niet uitnodig weet ik zeker dat er een ruzie ontstaat: " jullie willen mij niet mee", ze heeft verder dus ook geen sociale contacten of een geode relatie met mn pa, hierdoor gaan ze nooit met zijn tweeën weg. .. Ook weet ik dat wanneer wij die vakantie boeken en wij hen niet uitnodigen zij weten dat dit van mij en mijn partner vandaan komt. Mijn zus vraagt mijn ouders namelijk wel regelmatig mee... en zijn vorig jaar en dat jaar daarvoor met mijn ouders op vakantie geweest.
Wat moet ik doen? Het lijkt mij heerlijk om met zus en zwager en de kindjes weg te gaan, maar is dit meer gezeur waard? Dit onderwerp geeft mij al zoveel stress...
Anoniem
