Jullie hebben ruzie. De één probeert vooral om zijn/haar gelijk te halen en het conflict "te winnen".
De ander houdt zijn/haar mond om de lieve vrede te bewaren en wil vooral dat het ophoudt.
Vaak gaan hoogoplopende conflicten over hetzelfde onderwerp. Totdat één van jullie de moed heeft opgegeven en ervoor kiest om het onderwerp te vermijden, terwijl de ander het niet wil of kan toegeven en er telkens weer over begint.
Op den duur ervaar je dat je geen stap verder komt en dan maar overgaat tot de orde van de dag, alsof het er niet is. De afstand die daarmee ontstaat raakt jullie niet meer zo heftig. Je leeft samen, maar de sfeer is koel.
In het begin zal je het misschien niet zo ervaren, maar op langer termijn is het een groot energie lek. Het moeilijke in dit verhaal is dat er alleen maar verliezers zijn. Ondertussen blijven de volgende gedachten in je hoofd rond spoken:
- Waarom moet hij altijd zijn zin doordrijven?
- Wat zit ze nou te zeiken!
- Waarom houdt hij geen rekening met mijn gevoelens?
- Hoezo komt het zo over? Dat bedoel ik helemaal niet zo!
- Kan ze niet gewoon even een knuffel geven?
- Waarom ziet hij niet dat ik er mega gefrustreerd van raak...
Samen praten is van groot belang voor een gezonde relatie. Vraag je wel eens aan je partner; "Hoe gaat het nu eigenlijk met ons?".
Als jullie niet meer praten en/of delen wat er speelt, dan drijven jullie langzaam van elkaar vandaan.
Des te langer dit duurt, des te langer duurt het ook om elkaar hier weer in te ontmoeten. Kies je voor vermijden? Dan bouw je onbewust spanning en frustratie op in je lijf.
De ander houdt zijn/haar mond om de lieve vrede te bewaren en wil vooral dat het ophoudt.
Vaak gaan hoogoplopende conflicten over hetzelfde onderwerp. Totdat één van jullie de moed heeft opgegeven en ervoor kiest om het onderwerp te vermijden, terwijl de ander het niet wil of kan toegeven en er telkens weer over begint.
Op den duur ervaar je dat je geen stap verder komt en dan maar overgaat tot de orde van de dag, alsof het er niet is. De afstand die daarmee ontstaat raakt jullie niet meer zo heftig. Je leeft samen, maar de sfeer is koel.
In het begin zal je het misschien niet zo ervaren, maar op langer termijn is het een groot energie lek. Het moeilijke in dit verhaal is dat er alleen maar verliezers zijn. Ondertussen blijven de volgende gedachten in je hoofd rond spoken:
- Waarom moet hij altijd zijn zin doordrijven?
- Wat zit ze nou te zeiken!
- Waarom houdt hij geen rekening met mijn gevoelens?
- Hoezo komt het zo over? Dat bedoel ik helemaal niet zo!
- Kan ze niet gewoon even een knuffel geven?
- Waarom ziet hij niet dat ik er mega gefrustreerd van raak...
Samen praten is van groot belang voor een gezonde relatie. Vraag je wel eens aan je partner; "Hoe gaat het nu eigenlijk met ons?".
Als jullie niet meer praten en/of delen wat er speelt, dan drijven jullie langzaam van elkaar vandaan.
Des te langer dit duurt, des te langer duurt het ook om elkaar hier weer in te ontmoeten. Kies je voor vermijden? Dan bouw je onbewust spanning en frustratie op in je lijf.
