Ik herken een aantal verhalen van hiervoor. Ook ik heb een crush op een collega, sinds een paar weken. Hij weet hier overigens niets van. Eerst viel hij me helemaal niet op, maar doordat we samen op reis gingen voor het werk heb ik hem leren ‘kennen’.
Door een van de laatste dagen van die reis ben ik anders naar hem gaan kijken. Nu zie ik hem ‘opeens’ vaker op mijn werk. Het lijkt soms wel of hij op de een of andere manier ook altijd op een dezelfde plek is als ik. We zeggen niet zoveel, een kort praatje, maar er hangt wel een spanning als we elkaar zien. Of ik verbeeld me dat en is het een wens. Ik zoek hem niet op, maar ben wel teleurgesteld als ik hem niet zie. Ik wil altijd even een glimp van hem opvangen.
Daarnaast proberen ik hem op de een of andere manier geen andere aandacht te geven dan ik aan mijn andere collega’s geef, omdat ik weet dat ik in principe niet verliefd mag zijn. Ik heb een relatie met kinderen. Hem vermijden kan niet, want onze werkzaamheden vallen soms samen.
Nogmaals: hij weet er overigens niets van en mijn partner ook niet. Ik zit hier in mijn eentje mee. Ik dacht van het weekend dat het over was, want ik had een heerlijk fijn weekend met mijn partner.
Dan appt hij mij over het werk. Ik had iets verkeerd geregeld. Ik ben dan helemaal blij met zo’n appje. Terwijl dat helemaal niet over ons gaat. Dan kijk ik iedere keer of hij online is en wil hem appen en vertellen wat ik voel, maar ik mag het niet.
Ik word verscheurd door deze gevoelens waar ik alles en tegelijkertijd niets mee wil, zo’n geheim. Vreselijk. Ik moet het gewoon kwijt en hoop dat hier kan en dat het overwaait.
Door een van de laatste dagen van die reis ben ik anders naar hem gaan kijken. Nu zie ik hem ‘opeens’ vaker op mijn werk. Het lijkt soms wel of hij op de een of andere manier ook altijd op een dezelfde plek is als ik. We zeggen niet zoveel, een kort praatje, maar er hangt wel een spanning als we elkaar zien. Of ik verbeeld me dat en is het een wens. Ik zoek hem niet op, maar ben wel teleurgesteld als ik hem niet zie. Ik wil altijd even een glimp van hem opvangen.
Daarnaast proberen ik hem op de een of andere manier geen andere aandacht te geven dan ik aan mijn andere collega’s geef, omdat ik weet dat ik in principe niet verliefd mag zijn. Ik heb een relatie met kinderen. Hem vermijden kan niet, want onze werkzaamheden vallen soms samen.
Nogmaals: hij weet er overigens niets van en mijn partner ook niet. Ik zit hier in mijn eentje mee. Ik dacht van het weekend dat het over was, want ik had een heerlijk fijn weekend met mijn partner.
Dan appt hij mij over het werk. Ik had iets verkeerd geregeld. Ik ben dan helemaal blij met zo’n appje. Terwijl dat helemaal niet over ons gaat. Dan kijk ik iedere keer of hij online is en wil hem appen en vertellen wat ik voel, maar ik mag het niet.
Ik word verscheurd door deze gevoelens waar ik alles en tegelijkertijd niets mee wil, zo’n geheim. Vreselijk. Ik moet het gewoon kwijt en hoop dat hier kan en dat het overwaait.
Verscheurd