Ik ben 14 jaar getrouwd met een man. We hebben 3 kinderen.
Ik ben er in de afgelopen jaren achter gekomen dat ik op vrouwen val. Het heeft nooit een grote rol gespeeld en elke keer dat ik een vrouw leuk vond in die jaren, probeerde ik dit te negeren en waaide het op een gegeven moment over.
Ik heb nog nooit met een vrouw gezoend of meer dan dat.
Nu echter, ben ik al 7 maanden ontzettend verliefd op mijn beste vriendin. Helaas is zij hetero en beantwoordt ze mijn gevoelens niet. Ze weet dit ook niet.
Ik ben nu op een punt gekomen, dat ik niet mee weet wat ik nu moet. Niemand weet dit. Ik denk van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat aan mijn vriendin. Deze verliefdheid laat amper ruimte voor mijn man en kinderen. Ik zou alles voor haar opgeven.
Ik kan helaas niet zorgen dat zij hetzelfde gaat voelen. Het heeft geen zin om haar dit te vertellen, omdat het wellicht onze bijzondere vriendschap verandert en ik wil haar niet kwijt.
Ik vertel het mijn man ook niet, het zal hem alleen verdriet doen en wat kan hij ermee?
Ik verwacht, dat dit hem veel pijn zal doen, maar dat hij me gunt om dit uit te zoeken en eventueel te experimenteren of zelfs een relatie ernaast te hebben. Maarja… ik heb geen oog voor iemand anders nu.. dus dat heeft nu ook geen zin denk ik.
Uitzichtloos.
Als iemand hier iets nuttigs over kan zeggen… heel graag!
Ik ben er in de afgelopen jaren achter gekomen dat ik op vrouwen val. Het heeft nooit een grote rol gespeeld en elke keer dat ik een vrouw leuk vond in die jaren, probeerde ik dit te negeren en waaide het op een gegeven moment over.
Ik heb nog nooit met een vrouw gezoend of meer dan dat.
Nu echter, ben ik al 7 maanden ontzettend verliefd op mijn beste vriendin. Helaas is zij hetero en beantwoordt ze mijn gevoelens niet. Ze weet dit ook niet.
Ik ben nu op een punt gekomen, dat ik niet mee weet wat ik nu moet. Niemand weet dit. Ik denk van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat aan mijn vriendin. Deze verliefdheid laat amper ruimte voor mijn man en kinderen. Ik zou alles voor haar opgeven.
Ik kan helaas niet zorgen dat zij hetzelfde gaat voelen. Het heeft geen zin om haar dit te vertellen, omdat het wellicht onze bijzondere vriendschap verandert en ik wil haar niet kwijt.
Ik vertel het mijn man ook niet, het zal hem alleen verdriet doen en wat kan hij ermee?
Ik verwacht, dat dit hem veel pijn zal doen, maar dat hij me gunt om dit uit te zoeken en eventueel te experimenteren of zelfs een relatie ernaast te hebben. Maarja… ik heb geen oog voor iemand anders nu.. dus dat heeft nu ook geen zin denk ik.
Uitzichtloos.
Als iemand hier iets nuttigs over kan zeggen… heel graag!
T.
