Mijn relatie van bijna 5 jaar is dit weekend beeindigd door mijn vriend. Hij zegt dat hij twijfelt over zijn gevoelens en over zijn leven. Hij weet niet wat hij wilt doen met zijn leven en zit al een jaar een beetje in de put. Ik heb hem altijd gesteund en gemotiveerd als hij hem slecht voelde en heb constant gevraagd wat het probleem was. Hij heeft een jaarlang volgehouden dat het corona en schoolwerk was. Ik heb hem zo goed mogelijk proberen steunen, maar natuurlijk weegt dit wat door op de relatie.
Door corona konden we niet echt veel doen en door zijn schoolwerk nog minder. Nu dat alles terug begint te beteren hadden we dit weekend afgesproken. We hebben de hele week zoals anders gestuurd naar elkaar met de “ik mis je” en hartjes en “ ik ga blij zijn als ik je zie” inclusief. Dan spreken we af en gingen we iets gaan drinken met vrienden, alles ging super goed en was super leuk. Tijdens het uitgaan veel knuffelen en affectie naar elkaar toe.
De dag erna was alles zoals normaal. En de dag daarna was hij opeens super stil. Was heel down, zei niet veel, reageerde heel kort. Ik wist niet wat er aan de hand was en vroeg ernaar en na lang vragen en steunen is hij beginnen wenen en biechtte hij op dat hij al een jaar twijfelt over onze relatie en zijn gevoelens naar mij toe.
Hij heeft een relatie van 5 jaar in 5 min kapot gemaakt vanuit mijn perspectief. Vrijdag waren we nog aan het praten over samenwonen en zondag was alles voorbij. Natuurlijk was hij al een jaar aan het twijfelen en heeft er dus al een jaar over nagedacht. Maar hoe kan hij zoiets doen? Zonder erover te willen praten of eraan te werken maakt hij het zomaar uit.
Nu voel ik mij heel hard in de steek gelaten en mijn hart is gebroken. Maar het feit dat hij al een jaar twijfelt over alles en nooit iets gezegd heeft, dat doet mij het meeste pijn. We komen net 2 weken terug van een reis, ik was super gelukkig en dan dit…
Hoe kan ik nu nog al die “ik zie u graag” en “ik mis u” geloven die we (beide) in het voorbije jaar gezegd hebben. Ik dacht dat ik hem door en door kende. Ik dacht dat hij mijn persoon was. Maar blijkbaar was dit allemaal een leugen….
Door corona konden we niet echt veel doen en door zijn schoolwerk nog minder. Nu dat alles terug begint te beteren hadden we dit weekend afgesproken. We hebben de hele week zoals anders gestuurd naar elkaar met de “ik mis je” en hartjes en “ ik ga blij zijn als ik je zie” inclusief. Dan spreken we af en gingen we iets gaan drinken met vrienden, alles ging super goed en was super leuk. Tijdens het uitgaan veel knuffelen en affectie naar elkaar toe.
De dag erna was alles zoals normaal. En de dag daarna was hij opeens super stil. Was heel down, zei niet veel, reageerde heel kort. Ik wist niet wat er aan de hand was en vroeg ernaar en na lang vragen en steunen is hij beginnen wenen en biechtte hij op dat hij al een jaar twijfelt over onze relatie en zijn gevoelens naar mij toe.
Hij heeft een relatie van 5 jaar in 5 min kapot gemaakt vanuit mijn perspectief. Vrijdag waren we nog aan het praten over samenwonen en zondag was alles voorbij. Natuurlijk was hij al een jaar aan het twijfelen en heeft er dus al een jaar over nagedacht. Maar hoe kan hij zoiets doen? Zonder erover te willen praten of eraan te werken maakt hij het zomaar uit.
Nu voel ik mij heel hard in de steek gelaten en mijn hart is gebroken. Maar het feit dat hij al een jaar twijfelt over alles en nooit iets gezegd heeft, dat doet mij het meeste pijn. We komen net 2 weken terug van een reis, ik was super gelukkig en dan dit…
Hoe kan ik nu nog al die “ik zie u graag” en “ik mis u” geloven die we (beide) in het voorbije jaar gezegd hebben. Ik dacht dat ik hem door en door kende. Ik dacht dat hij mijn persoon was. Maar blijkbaar was dit allemaal een leugen….
Els
