Mijn zus werkt me tegen en lijkt jaloers te zijn

Wat een vervelende situatie voor jou.

Heb je al eens geprobeerd om dit in een open volwassen gesprek met haar te bespreken. Je geeft dan aan wat jij waarneemt, en wat voor gevoel jij daarvan krijgt.

Bijvoorbeeld "Ik ben nu zwanger van mijn tweede kindje. Ik heb last van bekkeninstabiliteit. En jij, mijn zus, zegt dat ik me aanstel. Ik word daar verdrietig van."

En je zou ook kunnen aangeven wat jij graag zou willen, bijvoorbeeld "Ik zou het heel fijn vinden als je mij zou kunnen steunen." Wellicht wordt je zus op deze manier bewust van haar gedrag.

Of misschien helpt het - als ze daarvoor open staat - om in dialoog te gaan met een onpartijdige derde (bijvoorbeeld een therapeut).

Het kan ook zo zijn dat ze helemaal geïdentificeerd is met haar eigen problemen, en de gevoelens die daarbij horen, en dat het haar niet lukt om daaruit te stappen of daarop te reflecteren. En dat ze dit ook niet wil.

Jij kunt je zus daar verder dan niet echt mee helpen. Dat zal ze zelf moeten doen (al dan niet met hulp van een therapeut). Voor jou kan het dan helpen om de problematiek van je zus wat meer los te laten. Dus hou je vooral bezig met (de mooie dingen in) je eigen leven.

> Dus het probleem van je zus bij je zus te laten. Dat is haar ding.

> Jij doet wat voor jou goed voelt in het moment. En misschien betekent dat minder contact met je zus.

> Jij kunt in het moment zijn met je zwangerschap, je man, je andere kindje, de rest van de familie, en alle andere mensen en dingen waar je blij van wordt.

Succes!

Wow wat herken ik mezelf in jouw verhaal. Ik kom ook uit een gezin met 4 dochters waarvan ik de jongste. Alle vier best verschillend waarvan ik altijd de opstandige tomboy was. Sinds ik drie jaar geleden getrouwd ben was me zus heel begripvol, steunde ze het en was ze aardig naar me man. Sinds we ons eerste kindje hebben begonnen de nare opmerkingen, achterbaksheid, lief in me gezicht en liegen achter me rug. Nu probeert ze me tegen te werken, me rot te laten voelen (minderwaardig) en probeert ze me belachelijk te maken. Heb sterk het vermoeden dat ze ee narsistische persoonlijkheidstoornis heeft. Zelfs hoogzwanger probeerde ze me belachelijk te maken omdat ik klaagde over rugpijn. Een keer (ik was 8,5 maand zwanger) had ik zo een trek in vermicelli soep en mijn moeder stelde heel lief voor om dit even voor mij klaar te maken. Mijn zus was aanwezig en hoorde dit, haaste zich naar de keuken om me moeder te stoppen "nee, ze moet zich niet aanstellen ze kan dit best zelf". Grappige is mijn moeder mocht haar wel verzorgen en verwennen toen ze zelf zwanger was maar o wee als ze dat bij mij (haar jongste dochter) doet. Ik ben overtuigd dat er extreem veel jaloezie in het spel is.

Uw verhaal is herkenbaar. Uw zus heeft een destructief gedrag vanuit haar jaloersheid naar jou. Dit zal nooit veranderen. Geef deze hoop op en breek met haar volledig zodat jijzelf terug rust en geluk mag ervaren in uw eigen gezin.

Hey
Ik maak dit ook mee blijf heel sterk en blijf uit haar buurt glimlach veel en vriendlijk zo jaag je jaloers mensen weg
Ze kunnen er niet tegen als je op hun negatief jaloers inga breng je negatief in je leven

Vreselijk om te lezen. Heel erg vermoeiend dit zustercontact. Ik hoop voor jou dat het beter word, sterkte hiermee. Een schrale troost ik ben een nakomer van 3 oudere zusters. Hun leeftijd ligt dicht bij elkaar. Bij ons is er een familie vloek uitgesproken, waardoor wij alle geen kinderen hebben gekregen. Mijn oudste zus is zo doorgedraaid, die zie ik alleen op verjaardagen/familieuitjes. Af & toe stuur ik haar een email met bijv: geniet van het mooie weer of fijne dag! Meer communicatie is er niet, omdat er zoveel kapot is gegaan in de loop der jaren. Mijn grenzen zijn ver overschreden. Met de andere twee, is het contact zeer oppervlakkig. Ene is jaloers op mijn positiviteit, de manier waarop ik leef en in het leven sta. Ons contact, zo nu en dan bellen, appen verjaardagen/ familieuitjes. De andere zus, al haar relaties vinden mijn uiterlijk leuker dan haar. Dat is pijnlijk voor ons beide, maar begrijp dat dit frustrerend kan zijn. Zij probeert mij met van alles na te doen. Ook hierdoor sommige perioden zeer jaloers. Maar soms komt ze tot bezinking en begrijpt/ziet mij ook. Onze band is het beste. Zij komt wel bij mij op visite, maar ik niet bij haar. We hebben contact via telefoon, appen en email. Wij pakken samen ook wel eens een terrasje. Voor de rest steunen wij elkaar uiteindelijk toch door dik en dun. Vooral voor de ouders vind ik dit zeer triest, hun voelen dit ook aan. Maar goed we blijven er toch altijd het beste van proberen te maken. Kijk naar wat je wel hebt en geniet daarvan. Xxx

Nou, dat noem ik inderdaad jaloers. Dat vraagt om lekker negeren, doe je eigen ding, trek je niks aan van wat ze zegt en doet. Moeilijk? Zeker. Ik word momenteel genegeerd omdat mijn zus zegt dat ik haar na-aap. Ik heb zelf geen idee wat ze bedoelt, misschien omdat we de zelfde smaak hebben, en dezelfde dingen mooi vinden en dezelfde boeken lezen? Geen idee. Mijn ervaring, na twee jaar negeren, mijn hele familie wil intussen geen contact meer. Heel jammer. We blijven namelijk gewoon zussen. Ik hoop ooit weer contact te krijgen, en ik kan je alleen maar aanraden om voorlopig alle contact te mijden. Hoe moeilijk ook.