Het 12 jaar geleden dat mijn dochter een relatie kreeg met een collega. Toen we hem ontmoette kregen we dubbel gevoel. Het was een beetje vreemde snuiter. Maar mijn dochter was in de wolken. Een tijde later leerde wij ook zijn ouders kennen. Er was een klik. 10 jaar geleden trouwde ze, en een jaar later werd hun zoontje geboren. We merkte dat mijn schoonzoon wat moeite had met het wennen aan de vaderrol. Bijna 6 jaar geleden werd de tweede geboren. En daarna merkte ik verandering, maar als ik mijn dochter vroeg hoe het ging was het altijd goed. Tot 5 jaar geleden. Ze belde mij, helemaal overstuur. Ik kom haar moeilijk verstaan maar begreep na een tijdje dat ze allemaal kinderporno had gevonden op de pc. Wij zijn gelijk daar heen gegaan ook zijn moeder kwam. Ik heb de kleinkinderen mee genomen naar ons huis, en de anderen zouden onze schoonzoon confronteren met alles. Toen hij uit het werk kwam had hij gelijk in de gaten wat er was. Hij ontkende niet. Mijn man heeft de pc meegenomen en de politie ingelicht. Onze dochter kwam ook mee naar ons huis. De volgende dag wilde hij komen praten, maar onze dochter wilde dat niet dus we hebben hem de toegang geweigerd. Vanaf dat moment waren wij de boosdoeners in de ogen van zijn ouders. Onze dochter deed het verkeerd, want een man met zulke problemen had een veilige basis nodig. Zijn ouders hebben hun gal gespuwd, maar welke geen kwaad woord over hem horen. Mijn dochter is gescheiden, heeft samen met de kinderen het leven weer opgepakt. Het gaat goed met hun. Hij is veroordeeld en heeft intussen zijn straf uitgezeten. Helaas blijft hij bezig en proberen het voor onze dochter moeilijk te maken. Wij kunnen niet anders dan haar blijven steunen. Maar ik heb een behoefte om zijn moeder een keer te spreken, maar is dat zinvol? Zijn vader is overleden. ze wil geen kwaad woord horen, maar wat moet ik met mijn gevoel?
Evelien
