Ik ben de oudste van 4 kinderen. In het verleden ben ik steeds de familie uit gegooit omdat mijn jongste zusje niets anders dan leugens over mij bedacht. Ze heeft borderline en alle symptomen van narcisme. Mijn ouders geloven haar keer op keer en elke keer lag ik weer een half jaar uit de familie. Nooit werdt iets uitgepraat, maar gewoon een bos bloemen en dan was alles weer "goed". Praten hebben onze ouders ons nooit geleerd want zij zwegen liever. Ik lag tot 2 jaar terug ruim 7 jaar uit de familie. In die 7 jaar heb ik fouten gemaakt, maar ik heb er ook goed van geleerd en ik heb hard gevochten om overal uit te komen en blijven, en om sterk te worden. Mijn jongste zusje was ineens weg, ze reisde het hele land door, maakte mijn vader uit voor pedofiel, zei dat ik haar gedrogeerd zou hebben, haar ex zu haar ook gedrogeerd hebben, ze gebruikte drugs met mijn oudste dochter, er was echt niets meer wat goed ging bij haar en we bespraken zelfs haar begrafenis, want mijn vader dacht dat ze het niet zou overleven. Nu lig ik opnieuw uit de familie, maar dit keer samen met mijn 2 broertjes, en mijn zusje, die alles en iedereen kapot gemaakt heeft, die mag weer bij mijn ouders binnen komen, en ze gaat nu zo ver dan ze leugens bedenkt die mijn ouders geloven, waardoor ik niet meer mee tel, want alleen ik ben onterft....
Remie
