afgelopen zomer gingen er roddels rond van vreemdgaan maar dit was niet waar. We hebben daarna met af en toe een kleine ruzie verder geleefd en super fijne tijd gehad . En ineens na een geweldige Valentijn was twee dagen erna ineens van zijn kant de koek op.
Hij wilde rust en even alleen zijn natuurlijk was ik in paniek en wanhopig . Daardoor meer afstand ben ik bang 😢 maar na bijna 20 jaar huwelijk kun je niet ineens vluchten toch. Hij is nog steeds niet thuis wel tussendoor voor de kids. En hij brengt de was en knuffelt mij nog en soms geef ik hem een kus .
Midlifecrisis of depressie hij zegt dat het niet aan mij ligt maar aan hem . Hij wordt niet meer blij van alles. Hij werkt 60 uur in de week heeft hij ook altijd al gedaan en moet dit jaar het bedrijf van zijn vader overnemen. Denk dat hij gewoon niet meer weet hoe hij het allemaal moet combineren.
Wat kan ik nu doen hoe kom ik weer in contact met hem hoe kunnen we hier samen nog gied uitkomen als hij afstand bewaard en scheiding als enige oplossing ziet 😢
Hij heeft morgen gesprek alleen met therapeut en wilde een brief met vragen meegeven over waarom hij geen andere oplossing ziet .
Ik denk als we er samen aan werken en therapie een kans geven we er uit kunnen komen. We hebben al een poging gedaan maar toen zei hij dat ik hem gedwongen had te komen terwijl dit via zijn zus en moeder is gegaan... en toen was de ruzie nog vers ... nu is het al even wat rustiger