Mijn man en ik zijn 40ers en we hebben een puber dochter van 13, sinds een aantal jaar hebben we steeds vakar heftige ruzies om niks. Onze dochter zit hier midden in en ze leijd daar erg onder. Mn man en ik.. en onze dochter praten er vaak over met eljaar na de ruzies maar voor we t weten barst de bom weer om de onvenulligste dingen.
Ik loop inmiddels op eieren en probeer veel weg te gaan om spanningen te voorkomen. En net als t weer lekker lijkt te gaan, kijk ik in zijn ogen weer geiriteerd als hij de auto gaat wassen, wat een aanleiding is om weer te ontploffen.
Ik geef mn man nergens te schuld van omdat ik zelf ook vast verander en niet alles meer pik maar als dit zo door gaat, gaat dit ten kostte van onze dochter en dat wil ik echt niet. Haar geluk mag door deze sfeer niet bepaald worden. Dan scheid ik nog liever. (al gou ik stik voor van mn man).
Ik ben dr kapot van en dat weet mn man ook.. omdat we veel praten.. hij vind t allemaal wel mee vallen en heeft niet veel last van die heftige ruzies en denk niet dat t zo n kwaad kan... en zo modderen we door... hoe lang gaat dit nog goed.. ik ben op. Wie herkent dit bij zich zelf en is dit tijdelijk?... zucht...
