Wat er ook aan de hand is in een relatie, er hebben altijd twee mensen een aandeel in het in stand houden van een probleem.
In relatietherapie krijg je je aandeel aangereikt en dat kan soms confronterend zijn. Mensen schieten vaak in één van de twee uitersten:
1. Zich onterecht beschuldigd voelen ('maar het is de schuld van de ander')
2. Zich schuldig voelen ('ik doe alles fout')
Beide reacties zijn niet helpend. Met beide reacties vermijd je het nemen van je aandeel. De tweede lijkt misschien nobel, maar wanneer mensen dit soort conclusies trekken, zeggen of denken ze eigenlijk 'Ik ben dus fout, ik kan toch niets goed doen, het is zinloos.'
Maar de schuldvraag is helemaal niet van belang. Het is van belang dat je kunt kijken naar het patroon dat is ontstaan in jullie relatie, wat jullie samen in stand houden en dat ieder kijkt wat daar zijn/haar aandeel in is. Een beetje draagkracht zorgt voor een opening naar elkaar, waarna jullie samen het patroon gaan ontmantelen, in plaats van elkaar te beschuldigen.
In relatietherapie krijg je je aandeel aangereikt en dat kan soms confronterend zijn. Mensen schieten vaak in één van de twee uitersten:
1. Zich onterecht beschuldigd voelen ('maar het is de schuld van de ander')
2. Zich schuldig voelen ('ik doe alles fout')
Beide reacties zijn niet helpend. Met beide reacties vermijd je het nemen van je aandeel. De tweede lijkt misschien nobel, maar wanneer mensen dit soort conclusies trekken, zeggen of denken ze eigenlijk 'Ik ben dus fout, ik kan toch niets goed doen, het is zinloos.'
Maar de schuldvraag is helemaal niet van belang. Het is van belang dat je kunt kijken naar het patroon dat is ontstaan in jullie relatie, wat jullie samen in stand houden en dat ieder kijkt wat daar zijn/haar aandeel in is. Een beetje draagkracht zorgt voor een opening naar elkaar, waarna jullie samen het patroon gaan ontmantelen, in plaats van elkaar te beschuldigen.
