Eerst waren we collega's, we schelen heel wat in leeftijd, maar we konden het toch goed met mekaar vinden. Dag in dag uit hebben we geluisterd naar mekaars verhalen, gelachen met mekaar, ... We zaten beide in een relatie die niet goed ging. Ineens biecht hij op dat hij gevoelens heeft voor mij. Mijn eerste reactie was dat ik er niet op in wilde gaan. Ik wil niets met iemand die een relatie heeft. We hebben een aantal weken daarop beide onze relatie gebroken. Ik moest eerlijk toegeven dat er ook gevoelens langs mijn kant waren. Mijn huis is verkocht en we zijn elk onze eigen weg op gegaan. Kort daarna zijn mijn collega en ik een koppel geworden. Dat was de beste ervaring ooit. Het was voor mij écht liefde. Ik zag hem zo graag, we deelden over zoveel dezelfde visie. Daarna zijn er heel wat dingen in mijn privé leven gebeurd, waardoor we een korte break gehad hebben om alles op een rijtje te zetten. We zijn terug samengekomen en alles was weer super. Hij is echt mijn man. Nu zijn we bijna 2,5 jaar verder en wilden gaan samenwonen, althans ik wilde dat heel graag. Hij heeft ondanks zijn oudere leeftijd nog nooit met iemand samengewoond. Maar hij wilde het ook met mij, zei hij. Tot het eraan zat te komen. Hij heeft zelf gezondheidsproblemen gekregen en naarmate de vooropgestelde datum dichterbij kwam, heeft hij het gedaan gemaakt. Hij wil vrienden blijven. Ik heb gevraagd om eventjes geen contact te hebben, die periode is voorbij. We hebben al samen gepraat en we klikken nog steeds zo goed. Ik voel me veilig bij hem en ik voel nog steeds die warme liefde. Hij wil me ook bij alles helpen. Ik vertelde dat ik op restaurant was geweest, de eerste reactie was 'met wie?'. Er speelt écht nog iets, of beeld ik me dat in? Hij wil dagelijks contact en ik weet niet of het goed voor me is. Ik kan hem moeilijk loslaten. En ik wil ook graag vrienden blijven als het niet meer is als dit. Tenslotte werken we ook samen, maar ik zie hem zo graag. Is dit bindingsangst? Kan je iemand daarover aanspreken? Ik weet niet goed wat ik moet doen. Ik ben rationeel genoeg om te beseffen dat ik het ook wel bij iemand anders zou kunnen vinden, maar ik moet dit echt alle kansen kunnen geven. Tot waar ga je met zo'n verhaal?
Anke
