Ik voel mij minder dan mijn broers. Ik heb 2 oudere broers en die kunnen alles goed doen bij mijn ouders. Als er een feestdag is zoals kerst krijgen hun geld op de rekening gestort en ik krijg 'n kleinigheidje (lees prullaria). Ook als ik iets doe is 't altijd niet goed genoeg en als mijn broers het zelfde doen is 't fantastisch.
Wanneer ik binnenkom word er nog geen eens begroet en als ik wegga (incl vriend en kind) lijkt het alsof ze blij zijn dat ik weg ben.
Als ik er iets van zeg ben ik een ondankbaar kreng en ben ik altijd de verwendste geweest.
Ik merk dat ik gewoon liever niet meer ga en mijn vriend en kind hierin mee trek.
Herkent iemand dit? En hoe kan ik dit aanpakken?
Wanneer ik binnenkom word er nog geen eens begroet en als ik wegga (incl vriend en kind) lijkt het alsof ze blij zijn dat ik weg ben.
Als ik er iets van zeg ben ik een ondankbaar kreng en ben ik altijd de verwendste geweest.
Ik merk dat ik gewoon liever niet meer ga en mijn vriend en kind hierin mee trek.
Herkent iemand dit? En hoe kan ik dit aanpakken?
Anoniem
