Opvoeden is moeilijk. Ik heb zelf twee kinderen en mijn man en ik wilden het anders doen dan onze ouders. Onze kinderen zijn nu volwassen. Onze band met hen, met hun partner en hun kinderen is liefdevol en eerlijk.
Met mijn eigen broer en zussen en hun aanhang, heb ik gebroken. Dat was
nodig.
Vroeger in ons gezin was het gezellig en waren er veel dingen die goed gingen. Wat niet goed ging was , dat onze moeder mijn broertje
Voortrok. Ik ben de oudste, dan kwam mijn broer en daarna mijn zusje.
Mijn moeder duwde mij weg als ik geknuffeld of getroost wilde worden en op
mijn elfde vertelde ze mij dat ze mijn zusje niet had gewild. Ik wist gevoelsmatig dat dat ook voor mij gold. Ze had ook niet met mijn vader willen trouwen , maar met een Canadese
soldaat, vertelde zij. Een treurig verhaal dat je als kind niet wil horen. Ik was dol op mijn vader.
Mijn broer kreeg alle aandacht en wij meisjes moesten steeds inschikken. Mijn zusje moest met zestiende jaar van school en gaan werken, omdat mijn broer moest doorleren en dat kostte veel geld. Helaas was ik de stuud. Ik mocht niet naar de universiteit. Ik mocht gelukkig nog wel naar de kweekschool.
Mijn broer kon daar ook naar toe.
Wij kregen allemaal een relatie. Tot die tijd was er tussen ons kinderen een vriendschappelijke band, tot het moment dat mijn schoonzus in de familie kwam. Een knap meisje maar niet echt aardig. Toen we allemaal trouwden, begon ze mijn ouders, vooral mijn moeder te pesten. Mijn broer verbrak al zijn vroegere vriendschappen en ze verzamelden een groep vrienden vanuit de klas waar ook hij zijn vrouw had leren kennen.
Mijn zusje trouwde één van die vrienden.
Mijn man is katholiek opgevoed. Hij is zelf niet gelovig en we zijn ook niet in de kerk getrouwd, maar dat was een heerlijke aanleiding voor geroddel en gepest. Toen wij allemaal kinderen kregen, kreeg mijn dochter ook de volle laag. Mijn schoonzus behandelde haar minachtend en trok gekke gezichten naar anderen als mijn dochtertje iets zei. Ik spreek over dit gedrag toen onze dochter nog maar vier jaar oud was. Onze dochter is een rustig en intelligent en mooi meisje.
Ondertussen zijn we jaren verder. Mijn ouders zijn overleden , mijn kinderen zijn het huis uit en het gaat ze goed. De relatie met mijn broer en schoonzus was lastig. We gingen hen steeds meer uit de weg. Ik vertelde niks over onze kinderen en zeg ja en amen. Op nare opmerkingen reageren we niet. Alle fratsen en vervelende gedragingen ondergingen we gelaten. Mijn man had af en toe de neiging om hen eens flink van repliek te dienen, maar onderdrukte dat voor mij.
Met mijn zusje had ik een vriendschappelijke band en dat wilde ik zo houden. We spraken nooit over de relatie met mijn broer en schoonzus en ook niet over het getreiter van hen tegen mijn ouders., waar mijn moeder het meest onder had geleden. Haar favoriete kind was de vijand geworden. Dat valt niet mee.
Mijn zusje haar geestelijk en lichamelijk beperkte dochter overleed. Een drama waar we zeer door werden geraakt. Toen begon opeens mijn broer te appen dat mijn kinderen niet mee wilden naar de begrafenis, omdat ik had gemeld dat mijn auto stuk was en dat we met de auto van mijn man kwamen. Blijkbaar een draadje waar je iets kwaadaardigs mee kon doen. Kwam wel vaker voor. Mijn zus ging hier mee op de loop. Luisterde niet naar mij en zei dat mijn kinderen niet hoefden te komen.
Verbijstering van mijn kinderen die bloemen hadden besteld en in hun gezin allerlei zaken hadden moeten regelen. Zoals altijd: zei ik er maar niks van en liet me beledigen. Daarna ging het getreiter door op de app en kreeg ik geheime mails van mijn schoonzus dat ik dom. gemeen en achterbaks ben . Laat maar, dacht ik. Toen mijn zus met haar daar in mee ging en zei dat mijn schoonzus gelijk had, was het echter voorbij. Er knapte iets bij mij en ik schreef , best wel pittig voor mij : het dondert niet meer wat jullie van mij en mijn gezin vinden. Het is voorbij. Ik doe niet meer mee met jullie. Genoeg is genoeg.
Daarna kreeg ik een brief van mijn zus met allemaal dingen die ik zou hebben gedaan. De meeste dingen waren complete onzin, gewoon gelogen en dingen die wel
waren gebeurd of gedaan waren raar verdraaid. Ik was er wel van ondersteboven en heb er met een psycholoog en een bevriende arts over gesproken. Ik snap nu hoe het in elkaar zit. Narcistisch gedrag van mijn broer en schoonzus en te sensitief gedrag van mij.
Met mijn eigen broer en zussen en hun aanhang, heb ik gebroken. Dat was
nodig.
Vroeger in ons gezin was het gezellig en waren er veel dingen die goed gingen. Wat niet goed ging was , dat onze moeder mijn broertje
Voortrok. Ik ben de oudste, dan kwam mijn broer en daarna mijn zusje.
Mijn moeder duwde mij weg als ik geknuffeld of getroost wilde worden en op
mijn elfde vertelde ze mij dat ze mijn zusje niet had gewild. Ik wist gevoelsmatig dat dat ook voor mij gold. Ze had ook niet met mijn vader willen trouwen , maar met een Canadese
soldaat, vertelde zij. Een treurig verhaal dat je als kind niet wil horen. Ik was dol op mijn vader.
Mijn broer kreeg alle aandacht en wij meisjes moesten steeds inschikken. Mijn zusje moest met zestiende jaar van school en gaan werken, omdat mijn broer moest doorleren en dat kostte veel geld. Helaas was ik de stuud. Ik mocht niet naar de universiteit. Ik mocht gelukkig nog wel naar de kweekschool.
Mijn broer kon daar ook naar toe.
Wij kregen allemaal een relatie. Tot die tijd was er tussen ons kinderen een vriendschappelijke band, tot het moment dat mijn schoonzus in de familie kwam. Een knap meisje maar niet echt aardig. Toen we allemaal trouwden, begon ze mijn ouders, vooral mijn moeder te pesten. Mijn broer verbrak al zijn vroegere vriendschappen en ze verzamelden een groep vrienden vanuit de klas waar ook hij zijn vrouw had leren kennen.
Mijn zusje trouwde één van die vrienden.
Mijn man is katholiek opgevoed. Hij is zelf niet gelovig en we zijn ook niet in de kerk getrouwd, maar dat was een heerlijke aanleiding voor geroddel en gepest. Toen wij allemaal kinderen kregen, kreeg mijn dochter ook de volle laag. Mijn schoonzus behandelde haar minachtend en trok gekke gezichten naar anderen als mijn dochtertje iets zei. Ik spreek over dit gedrag toen onze dochter nog maar vier jaar oud was. Onze dochter is een rustig en intelligent en mooi meisje.
Ondertussen zijn we jaren verder. Mijn ouders zijn overleden , mijn kinderen zijn het huis uit en het gaat ze goed. De relatie met mijn broer en schoonzus was lastig. We gingen hen steeds meer uit de weg. Ik vertelde niks over onze kinderen en zeg ja en amen. Op nare opmerkingen reageren we niet. Alle fratsen en vervelende gedragingen ondergingen we gelaten. Mijn man had af en toe de neiging om hen eens flink van repliek te dienen, maar onderdrukte dat voor mij.
Met mijn zusje had ik een vriendschappelijke band en dat wilde ik zo houden. We spraken nooit over de relatie met mijn broer en schoonzus en ook niet over het getreiter van hen tegen mijn ouders., waar mijn moeder het meest onder had geleden. Haar favoriete kind was de vijand geworden. Dat valt niet mee.
Mijn zusje haar geestelijk en lichamelijk beperkte dochter overleed. Een drama waar we zeer door werden geraakt. Toen begon opeens mijn broer te appen dat mijn kinderen niet mee wilden naar de begrafenis, omdat ik had gemeld dat mijn auto stuk was en dat we met de auto van mijn man kwamen. Blijkbaar een draadje waar je iets kwaadaardigs mee kon doen. Kwam wel vaker voor. Mijn zus ging hier mee op de loop. Luisterde niet naar mij en zei dat mijn kinderen niet hoefden te komen.
Verbijstering van mijn kinderen die bloemen hadden besteld en in hun gezin allerlei zaken hadden moeten regelen. Zoals altijd: zei ik er maar niks van en liet me beledigen. Daarna ging het getreiter door op de app en kreeg ik geheime mails van mijn schoonzus dat ik dom. gemeen en achterbaks ben . Laat maar, dacht ik. Toen mijn zus met haar daar in mee ging en zei dat mijn schoonzus gelijk had, was het echter voorbij. Er knapte iets bij mij en ik schreef , best wel pittig voor mij : het dondert niet meer wat jullie van mij en mijn gezin vinden. Het is voorbij. Ik doe niet meer mee met jullie. Genoeg is genoeg.
Daarna kreeg ik een brief van mijn zus met allemaal dingen die ik zou hebben gedaan. De meeste dingen waren complete onzin, gewoon gelogen en dingen die wel
waren gebeurd of gedaan waren raar verdraaid. Ik was er wel van ondersteboven en heb er met een psycholoog en een bevriende arts over gesproken. Ik snap nu hoe het in elkaar zit. Narcistisch gedrag van mijn broer en schoonzus en te sensitief gedrag van mij.
Lia
