Ik reageer emotioneel op een klein incident

Sinds een maand of 8 heb ik een relatie met een geweldige vrouw. Ikzelf ben 5 jaar geleden gescheiden (uit elkaar gegroeid) en heb 3 kinderen (15, 10 en 8) bij haar. Mijn huidige vriendin heeft 1 zoon van 12. Deze vrouw is wellicht mijn 2e echt grote liefde terwijl zij al meerdere relaties achter de rug heeft.

Na een paar maanden ben ik al bij haar ingetrokken en in het begin ging het erg goed echter het wilde weleens voorkomen dat er een schijnbaar klein incident enorme reacties bij mij teweeg kon brengen. Ik zocht direct het uiterste van het gesprek en was dan ook niet constructief.

Zij kan emotie en ratio goed scheiden en wilde niet mee gaan in mijn emotie en daardoor kreeg ik nog meer het gevoel dat zij niet met mij bezig was...

Een voorbeeld:
Als bijvoorbeeld tijdens een bordspel de naam van haar ex wordt genoemd door haar zoontje dan raakt met mij doordat ik dan denk dat het destijds met hem leuker was dan met mij... en sluit ik mij af en schijnbaar zijn dit soort denkbeelden aanleiding om mij of af te zonderen, af te sluiten of erger emotioneel te reageren.

ik probeer voor mijzelf te achterhalen waarom dit zo'n reactie oplevert en vooral hoe ik dit kan voorkomen... Wellicht heeft het met de vroege dood van mijn vader te maken gehad (3 dgn ziektebed) en de scheiding waar ik het gevoel had gefaald te hebben als mens, man en als vader.

Afgelopen weekend is het goed mis gegaan.... het liep zo op dat ik mijn spullen heb gepakt en ben weggegaan.. ik wil rust... rust in mijn leven en lichaam en wil niet meer zulke reacties...ik probeer mij zoveel mogelijk in te lezen, ontspanning te zoeken door veel buiten te sporten....

wat zou een handige stap voor mij zijn... ik zat zelf al te denken aan therapie met een psycholoog om mij dichter bij mijzelf te krijgen en meer balans en geluk met mijzelf te hervinden..