We hebben het geprobeerd.. stoppen en alle contact verbreken. Maar het lukt niet. Hoewel het ontzettend lastig is, kan ik inmiddels bijna niet anders meer dan denken aan een relatie met haar. Met een scheiding en andere frequentie van omgang met mijn kinderen tot gevolg. Ik pieker me suf, maar ik kom er steeds op uit dat ik met M. het gelukkigst ben. Ik vind in haar alles wat ik kennelijk al jaren kwijt was in de liefde.
Wie herkent dit?