Ik heb een narcistisch jaloerse zus, zo eentje die al gans haar leven zweverig doet, zich voordoet als 'spiegeltje spiegeltje aan de wand, wie is de mooiste van het land?'. Met dit soort foto presenteert ze zich op sociale media... ijdel tot en met, op het belachelijke af. Overal levert ze stoefverhalen over zichzelf en trekt ze anderen naar beneden met vuile roddels maar eigenlijk is dit de schijn ophouden wegens een laag zelfbeeld. Zonder de erfenis van onze ouders zou ze nu in een bescheiden huis wonen want met haar karakterstoornis (een chef-commandant die geen 'nee' accepteert, bemoeiziek, leugenachtig en overal profiteren van een ander) was ze niet in staat haar werk te houden, het eindigde steeds in ruzies op het werk met als gevolg een depressie tot ze het na enkele jaren volledig opgaf en definitief thuis bleef. Ondertussen zijn we vijftigers en is de jaloezie uitgegroeid tot een ziekelijke vorm van afgunst: mijn man en ik hebben een bedrijf, wij houden ervan veel te werken en het contact met onze kinderen is prima. Ze is stikjaloers op onze positie, je ziet ze letterlijk grauw trekken in haar gezicht als ze zegt 'dat wij het zo goed voor elkaar hebben'. Haar man heeft namelijk gezocht om ontslagen te worden op zijn 52 jaar want met hun vele huurinkomsten (ze rentenieren al 25 jaar dank zijn hun erfenissen) zag hij de nood er niet meer van in om te gaan werken. Ergens begrijpelijk maar voor een narcistische vrouw die verwachtte dat haar man haar aanzien en macht zou schenken, ligt dat natuurlijk anders. De toorn was hoog. Eigenlijk is haar jaloezie en afgunst een ongelooflijk compliment naar ons toe, zo bekijk ik dat tegenwoordig. En sinds ze verklaard heeft geen contact meer met ons te willen, is ons leven er zoveel eenvoudiger op geworden. Ze denkt mij hiermee pijn te doen maar eigenlijk is het een ongelooflijke gunst. Ik besef nu pas wat een last er van mijn schouders is gevallen met het wegvallen van die narcistische zus. Mijn ouders zijn er niet meer dus mijn familie is nu mijn man en mijn kinderen en alle kleinkinderen die hieruit zullen volgen. En daar prijs ik me zeer gelukkig mee!
Roos
