Hallo. Ik ben al 10 jaar gelukkig getrouwd, ik heb een toffe man hij krijgt van mij een negen op 10.maar dat ene minpuntje begint voor mij zwaar te wegen. Ik hoopte altijd op verandering maar die kans zit er niet in. Mijn man komt zelf uit een heel problematische familie. Weinig liefde, mishandeling.. Daardoor heeft hij zelf ook geen contact met zijn familie. Het zit nu zo ik heb een super lieve familie waar ik heel erg aan gehecht ben. Ik woon in het buitenland dus zie hen een paar keer per jaar. Maar ik ga altijd alleen want mijn man wil niet meegaan. Daar heb ik geen problemen mee, al vind ik het super jammer dat er geen contact is. Mijn man besliste door zijn trauma's dat hij nu ook geen contact meer wil met mijn familie. Omdat hij alle families met elkaar jammer genoeg vergelijkt. Hij wil niet met mijn familie praten, hen niet zien... Maar ik mag zoveel gaan als ik wil, zover hen praten, constant bellen. Het is dus niet dat hij tussen mij en mijn familie wil instaan. Hij wil er gewoon geen deel van uitmaken. Wat moet ik nu doen ik dacht het zal wel beteren maar dat doet het niet en ik voel me heel erg schuldig tegenover mijn familie. Een schoonmoeder die haar schoonzoon amper kent na 10 jaar. Ik begin hier meer en meer ruzie met hem over te krijgen omdat ik de hoop wat heb opgegeven.. Iemand die een dergelijke ervaring heeft... Dankjewel
Caroline
