Ik heb mijn relatie verbroken omdat ik niet anders kon. Hij maakte mij het leven zuur met nare opmerkingen over mij als persoon en manipuleerde mij zo, dat ik daar volledig van in de war raakte en mijzelf bijna kwijt raakte. Ik heb hem uiteindelijk naar zijn eigen zeggen op straat gezet, gelukkig was het mijn huis waar we in woonden. We hebben een enorme aantrekkingskracht naar elkaar fysiek en toen hij weg was voelde ik mij eerst erg opgelucht, maar toen kwam de leegte. Dat eenzame gevoel, die ik ondanks een vol leven, niet kon invullen. Op het moment dat ik mij juist weer beter voelde, nam hij contact met mij op. Hij vroeg mij langs te komen en ik kon de verleiding niet weerstaan. We hebben gepraat en zijn uiteindelijk met elkaar naar bed geweest. Heb ik er spijt van, nee, maar door al het gemanipuleer en mij een schuldgevoel aanpraten heb ik toegezegd om het weer te proberen, want tenslotte in de basis zijn we hartstikke gek op elkaar. Het lijkt wel of ik verslaafd aan hem ben, er zit werkelijk een knoop in min maag.
Mieke
