Zodra er met mijn schoonfamilie gebeld wordt, slaat de sfeer in huis om. Ik mag niet met hun praten en mag hun niet zien van mijn man. Als ze naar mij vragen, terwijl ik 9 van de 10 keer langs mijn man zit, zegt hij gewoon ‘goed’ en klaar. Soms mag ik ‘hallo’ zeggen en wordt de telefoon weer uit mijn handen gegrist. Of krijg ik opeens van mijn man het tegenover gestelde te horen: ‘Je bent een familie hater want je wilt niet met mijn familie praten’ en word ik voor mongool en hier uitgescholden. Maar het ware verhaal is dat ik niet mag praten met hun.
Iedere keer als mijn schoonfamilie op bezoek is gekomen, werd ik zowel fysiek als mentaal door mijn man mishandeld en vernederd waar iedereen bij stond. Ze wilden naar de winkel, en stonden al buiten het huis. Ik gaf aan: ‘Ik haal de autosleutel wel even, ben zo terug’. Mijn man had blijkbaar iets gezegd, maar riep naam hem dat ik dat niet goed kon horen en ik de autosleutel zal pakken. Ik had dus niet gehoord dat dit niet nodig was, maar was al in de auto gestapt. Was vergeten dat ik de autosleutel al in mijn jaszak had. Hij trok het portier van de auto open, en sloeg met zijn volle vuist in mijn gezicht. Vervolgens trok hij mij aan mijn arm naar binnen toe. Ik viel over het stoepje voor de voordeur, maar hij maakte ervan dat ik expres flauwviel. Hij trok mij verder aan mijn been naar binnen en heeft mij in mijn buik geschopt. Vervolgens kreeg ik nogmaals een vuist in mijn gezicht. Mijn schoonfamilie heeft tegen hem gezegd dat hij dit niet moest doen en hielpen mij mijn gezicht te koelen met iets kouds. Ik zag eruit alsof ik gebokst had: Een dikke en scheefstaande lip met een opgezwollen neus en een opgezwollen oog. ‘s Avonds had ik een hevige vaginale bloeding. Tot op de dag van vandaag heb ik last van mijn oog, oor en trek ik met mijn mond. Blijkbaar heb ik dit eraan over gehouden.
Puur en zodra de schoonfamilie in beeld is, spelen zich zo’n taferelen af. Ook als we bij hun op bezoek zijn dan beukt hij mij gewoon in elkaar als ik iets doe of zeg wat hem niet aanstaat. Ik durf niet meer met mijn schoonfamilie te praten.
Iedere keer als mijn schoonfamilie op bezoek is gekomen, werd ik zowel fysiek als mentaal door mijn man mishandeld en vernederd waar iedereen bij stond. Ze wilden naar de winkel, en stonden al buiten het huis. Ik gaf aan: ‘Ik haal de autosleutel wel even, ben zo terug’. Mijn man had blijkbaar iets gezegd, maar riep naam hem dat ik dat niet goed kon horen en ik de autosleutel zal pakken. Ik had dus niet gehoord dat dit niet nodig was, maar was al in de auto gestapt. Was vergeten dat ik de autosleutel al in mijn jaszak had. Hij trok het portier van de auto open, en sloeg met zijn volle vuist in mijn gezicht. Vervolgens trok hij mij aan mijn arm naar binnen toe. Ik viel over het stoepje voor de voordeur, maar hij maakte ervan dat ik expres flauwviel. Hij trok mij verder aan mijn been naar binnen en heeft mij in mijn buik geschopt. Vervolgens kreeg ik nogmaals een vuist in mijn gezicht. Mijn schoonfamilie heeft tegen hem gezegd dat hij dit niet moest doen en hielpen mij mijn gezicht te koelen met iets kouds. Ik zag eruit alsof ik gebokst had: Een dikke en scheefstaande lip met een opgezwollen neus en een opgezwollen oog. ‘s Avonds had ik een hevige vaginale bloeding. Tot op de dag van vandaag heb ik last van mijn oog, oor en trek ik met mijn mond. Blijkbaar heb ik dit eraan over gehouden.
Puur en zodra de schoonfamilie in beeld is, spelen zich zo’n taferelen af. Ook als we bij hun op bezoek zijn dan beukt hij mij gewoon in elkaar als ik iets doe of zeg wat hem niet aanstaat. Ik durf niet meer met mijn schoonfamilie te praten.
Onbekend
