Vanaf de 1e date was er een behoorlijke aantrekkingskracht tussen mijn vriend en ik (beiden 40+).
Ik merkte dat hij mij afhield en hij zei dat hij terughoudend was. Na een paar maanden dacht ik dat hij mij dan blijkbaar toch niet zo zag zitten en ik liet hem weten verder te daten.
Hij zei dat hij er nu niet voor kon gaan, maar hij wilde wel contact houden. Na een aantal dates kwam ik steeds weer terug op de gedachte dat hij toch echt heel leuk was en we kregen weer contact.
Nu bijna 1 jaar verder is het mij volkomen duidelijk. De terughoudendheid is zware bindingsangst. Ik geef hem volop ruimte, push niets. We hebben veel respect naar elkaar en het lukt nu mondjesmaat om erover te praten. Hij vindt dat wel erg lastig, dus ook daarin geef ik de ruimte dat hij kan stoppen wanneer hij wilt.
Ik heb een time-out voorgesteld voor ons om hem de tijd te geven er aan te werken en zelf de behoefte aan fysiek contact te krijgen (want ook dat gaat niet). Met zijn goedkeuring uiteraard. Hij heeft nu professionele hulp gezocht, wat mij eigenlijk verbaasde (blij verrast).
Nu vraag ik mij af wat de kans is dat hij ooit een echte relatie aan kan gaan? Ik wil aan de ene kant echt voor hem gaan, mijn andere helft zegt dat het waarschijnlijk "wishful thinking" is.
Zijn er mensen die met therapie succes hebben geboekt? En wanneer merk je de eerste stapjes vooruitgang? De wil is er bij beide, maar is dat reëel?
