Ik ben bijna 11 jaar samen met mijn man, vanaf mijn 17e. Perfecte man, 2 kindjes samen waar we heel hard voor hebben moeten vechten (ICSI), een mooi huisje..
En toch overkwam het me.
Iemand die verkeerd aanbelde (moest bij de buren zijn) heeft zoveel in me los gemaakt.. liefde op het eerste gezicht?
We hebben app contact gehad en al super snel klikte het , en bleek hij precies hetzelfde te voelen. Ik heb het mijn man opgebiecht, en nu heb ik hem moeten verwijderen.. alleen, ik kan hem niet vergeten! Ik weet totaal niet wat ik moet doen..
Weet ook even bij dit verhaal dat ik al 4/5 jaar aangeef dat ik wat "spanning" mis, en het ons eventueel wel wat lijkt om een "open relatie" te beginnen.. door deze situatie praten mijn man en ik heel veel, en hij ziet een open relatie wel zitten, maar ik zou niet naar de man mogen waar ik heen zou willen.. (we hebben het over polygamie gehad)
Ik voel me nu dus een soort van "vast".. even niet weten wat ik voel. Ik wil voor mijn gezin vechten maar tegelijkertijd wil ik bij hem zijn..
En toch overkwam het me.
Iemand die verkeerd aanbelde (moest bij de buren zijn) heeft zoveel in me los gemaakt.. liefde op het eerste gezicht?
We hebben app contact gehad en al super snel klikte het , en bleek hij precies hetzelfde te voelen. Ik heb het mijn man opgebiecht, en nu heb ik hem moeten verwijderen.. alleen, ik kan hem niet vergeten! Ik weet totaal niet wat ik moet doen..
Weet ook even bij dit verhaal dat ik al 4/5 jaar aangeef dat ik wat "spanning" mis, en het ons eventueel wel wat lijkt om een "open relatie" te beginnen.. door deze situatie praten mijn man en ik heel veel, en hij ziet een open relatie wel zitten, maar ik zou niet naar de man mogen waar ik heen zou willen.. (we hebben het over polygamie gehad)
Ik voel me nu dus een soort van "vast".. even niet weten wat ik voel. Ik wil voor mijn gezin vechten maar tegelijkertijd wil ik bij hem zijn..
Anoniem
