Hallo allemaal, ook ik zit met een groot dilemma. Ik ben 9 jaar samen met R, waarvan 5 jaar getrouwd. Samen hebben we twee jonge kinderen (5 en 3 jaar). R en ik hebben een prima relatie, maar er zit weinig liefde in. We hebben wel regelmatig seks, maar een knuffel of compliment zit er niet in. Hij is een gesloten persoon. We zijn heel verschillend, water en vuur en hebben andere behoeftes. Ik heb vanaf het begin wel vaker getwijfeld over onze relatie, maar het was altijd nog te goed om weg te gaan. Ik ben vaak eenzaam en voel me niet begrepen. Maar aan de andere kant is hij een fantastische vader en doet hij alles uit liefde voor zijn gezin.
En nu ben ik smoorverliefd geworden op een collega. Nog nooit zo verliefd geweest en het is ook nog eens wederzijds. Ik voel een hele speciale connectie met hem en hij geeft me precies wat ik nodig heb. We hebben dezelfde dromen en het klikt waanzinnig. Hij is een gescheiden man met 2 kids.
Verder dan appen zijn we nooit gegaan. We hebben nu zelfs een halt op het appen gezet om allebei even helder na te kunnen denken wat we willen.
En dat is zo moeilijk! Want als ik voor hem kies dan zou ik mijn gezin groot verdriet aandoen. M.n. voor de kinderen zou het vreselijk zijn.
En als ik bij mijn gezin blijf dan zou ik altijd denken "hoe zou het zijn geweest als...". Ik heb bij mijn man al wel vaker aangegeven dat ik het zo vervelend vind dat we overal anders instaan (behalve over de opvoeding) en dat alles als een strijd voelt en dat ik liefde mis. Maar hij klapt dan dicht en zegt dat hij niet kan veranderen.
Wat zou jij doen?
En nu ben ik smoorverliefd geworden op een collega. Nog nooit zo verliefd geweest en het is ook nog eens wederzijds. Ik voel een hele speciale connectie met hem en hij geeft me precies wat ik nodig heb. We hebben dezelfde dromen en het klikt waanzinnig. Hij is een gescheiden man met 2 kids.
Verder dan appen zijn we nooit gegaan. We hebben nu zelfs een halt op het appen gezet om allebei even helder na te kunnen denken wat we willen.
En dat is zo moeilijk! Want als ik voor hem kies dan zou ik mijn gezin groot verdriet aandoen. M.n. voor de kinderen zou het vreselijk zijn.
En als ik bij mijn gezin blijf dan zou ik altijd denken "hoe zou het zijn geweest als...". Ik heb bij mijn man al wel vaker aangegeven dat ik het zo vervelend vind dat we overal anders instaan (behalve over de opvoeding) en dat alles als een strijd voelt en dat ik liefde mis. Maar hij klapt dan dicht en zegt dat hij niet kan veranderen.
Wat zou jij doen?
Anoniem
